اخبار

از موسیقی باستانی ایرانی اطلاع دقیقی نداریم، اما آثار آن در حجاری ها و اشعار قدیم و کتاب های لغت باقی مانده است. نام نویسندگانی مانند باربد و نکیسا و اسم آوازهای و لحن های موسیقی که در اشعار فارسی و کتاب های لغت دیده می شود و نقش سازهای قدیم و نوازندگان درباری در حجاری ها همه حکایت از عظمت و جلال موسیقی دارد. بعد از اسلام تا یکی دو قرن، از سرنوشت موسیقی خبری در دست نیست، بعدها که شرایط برای فعالیت­های علمی و هنری مساعد شد،پیشرفت موسیقی خیلی کندتر و نامحسوس­تر از دیگر رشته های هنر صورت گرفت. اما از زمان فارابی به بعد موسیقی در ایران به صورت علمی و مدون درآمد و دارای کتاب و صبغه علمی شد(مراغی،14:1356). در این مقاله به سیر موسیقی در ایران پس از اسلام پرداخته می شود.

شعر حافظ هنر است و هنر در هر زمان و از جانب هركس می تواند تفاسیر و برداشت های متفاوت داشته باشد. برداشت های متفاوت موسیقی شناسانه از مفاهیم كاربردی حافظ، كه با لایه های چندگانه ایهام و استعاره و كنایه همراهند، همین حالت را دارد. موضوع شعر حافظ با موضوعات زیبایی شناسانه موسیقی ایرانی تداخل پیدا كرده و با توضیح تاریخ و فلسفه و فلسفه تاریخ آمیخته شده. مفهوم موسیقی، گاه از جبرسرنوشت، گاه از پادزهرشادیانه زندگی، گاه از رخدادهای حیرت آور تاریخ و گاه هم همراه ساقی از "سر اختران كهن و سیر ماه نو" سخن می گوید.

چکیده: در این مقاله نویسنده ضمن نگاهی گذرا به زبان غزل و مقایسه آن با زبان قصیده؛ غزل را قالب محبوب شاعران ایران در شعر غنایی و عاشقانه می داند و معتقد است که زبان آن زبانی است ظریف با موسیقی گوشنواز و دقیق که در طول قرن ها تراش خورده و جاافتاده است. زبان غزل را شاعران ساخته و پرداخته اند و آن چه آن را از نثر و انواع دیگر شعر متمایز ساخته؛ نوعی موسیقی یعنی وزن، ریتم، ضرب یا آهنگ بوده است.

موسیقی اصیل چه‌جور موسیقی‌ای است؟ آیا موسیقی غیراصیل وجود دارد؟ توصیف آهنگ‌ساز، اجراگر و حتی شنونده موسیقی در جامعه‌ای که به گمان خود یک موسیقی اصیل دارد، از چگونگی اتصالش به این موسیقی چیست و چه تصوری از نقش خود در حفظ، تداوم و تحول احتمالی سنت دارد؟

نگاهی به تبیین افلاطون از موسیقی بر اساس دیالوگ «قوانین»؛ تربیت شهروندی یکی از فروعات شهروندی است که در سرزمین یونان بستر مناسب و شایسته‎ای را برای افراد «پولیس/شهر-دولت» فراهم می‎کرد تا بتوانند به‌عنوان یک شهروند خوب و نمونه، چه در جامعه (پولیس) و چه در سیاست از نقشی بسزا برخوردار باشند؛ لذا تأملات فلسفی در باب «تربیت/Education» از زمان افلاطون و تا حدودی فلاسفه‎ی بعد او، طبیعتاً در جهت تربیت شهروندان بود.

سادات حسینی خواه: چرایی روآوردن آدمی به موسیقی یکی از سوال هایی است که همواره ذهن پژوهشگران را به خود مشغول کرده است. پژوهشگران مدت هاست این سوال را مطرح کرده اند که چرا انسان ها موسیقی می نوازند و اکنون آنان مقایسه های متعددی از فرهنگ های مختلف به عمل آورده اند و نتایج شگفت آور بوده است. آیا می توان موسیقی را یک زبان جهانی دانست؟ آیا موسیقی واقعا انسان ها را به هم پیوند می زند؟ زنگ های موبایل، ریتم ها و آهنگ ها آیا نوعی زبان جهانی هستند که مردم همه فرهنگ ها می توانند آنها را بفهمند؟ دانشمندان این سووال ها را در یک طرح تحقیقاتی گنجانده و آنها را بررسی کرده اند.

مدیرکل دفتر موسیقی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی از ملی شدن جشنواره موسیقی مناطق زاگرس نشین ایران خبر داد. پیروز ارجمند روز پنجشنبه در نشست با معاون فرهنگی هنری اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی چهار محال و بختیاری افزود: امسال این جشنواره از سطح منطقه ای به سطح ملی ارتقا می یابد.

درگذشت محمدرضا لطفی در روز معلم یادآور نقش او در تربیت چندین نسل است مدیرکل دفتر موسیقی معاونت هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در پیامی به مناسبت درگذشت محمدرضا لطفی با اشاره به وداع همیشگی این هنرمند شاخص موسیقی اصیل ایرانی در روز معلم، این تقارن را یادآوری نقش زنده‌یاد لطفی در تربیت چندین نسل موسیقی ایرانی دانست.

استاد لطفی، از بزرگ‌ترین چهره‌های موسیقی سنتی ایرانی بود و درواقع او از مراجع موسیقی ایرانی به حساب می‌آمد. استاد لطفی، گروهی به‌نام شیدا با همكاری دیگران پایه‌گذاری كرد كه این گروه با بازخوانی مجدد قطعات مهم موسیقی ایرانی، به‌نوعی سعی در انتقال تجربیات و آثار گذشته به نسل بعد را داشت و در این مسیر انصافاموفق هم عمل كرد.

امروز جسم محمدرضا لطفی در میان ما نیست، فردا خبرش هم در رسانه‌یی نیست، افسوس هست و افسوس برای از دست دادن هنرمندی كه در روزگاری نه چندان دور از تاریخ این مرز و بوم با سازش، با كارش، با هنرش به همراه هنرمندان جوان و نوجوی آن روزگاران طلایه‌دار موسیقی ایرانی شد، كه برای بزم نبود، برای رزم نبود، برای بارگاه حاكمان نبود، برای مردم بود. در مقطعی پرتلاطم از تاریخ ایران كه پیش به سوی تحول می‌رفت و زیر و زبر شدن موسیقی ایرانی موثر و در ارتباط با مردمی كه لطفی و همراهانش می‌ساختند و می‌نواختند نوایی بود در همراهی رودی خروشان؛ دورانی كه نقطه عزیمتی شد برای موسیقی ایرانی و گذر از آن روزگار فراموشی. فراموشی.