فلسفه را باید چونان فن اندیشیدن و خردورزی و نقادی تعلیم داد. نتیجۀ این رویکرد نه مشتی حفظیات بلکه دست یافتن به یک مهارت است؛ مهارت تفکر، تجزیه و تحلیل، استدلال، نقادی و سنجش آرا و اندیشه ها.
خداوند اراده کرد چیزی را بیافریند که یکجا بتواند همه اسماء الهی را ظهور دهد و آیینه تمام نمای اسماء و صفات او گردد. موجودی که چنین قابلیتی را دارد فقط انسان است.
حضرت امام خمینی(ره)، عالم و فقیهی است که بدرستی، اصالت و حقانیت دین را در عرصه سیاست به منصه اجرا نهاد. نگاه حضرت امام(ره) نسبت به جایگاه دین در عالم سیاست به گونهای بود که بواقع میتوان او را یگانه رهبر سیاسی دانست که در دوران اوج نفوذ تفکر مادی بر تمامیت عرصه سیاست جهانی، توانست سیره نبوی را دگرباره زنده کند و در نتیجه انقلابی را به پیروزی برساند که سرآغاز شکلگیری بسیاری از جنبشهای اسلامی در سطح منطقه و جهان شد.
هنگامی که از تجربه دینی صحبت میکنیم، شاید بهتر باشد که انواع تجربههای دینی را از منظر اشخاصی چون شلایر ماخر، ویلیام جیمز، ردولف اتو و آلستون مطرح کنیم و با ذکر اینکه علت به وجود آمدن این نحله فکری چه بوده و تفاوت اقسام تجربههای دینی در چیست بحث را پیش ببریم.
مهمترین مسائلی که «فلسفۀ دین» به آنها میپردازد چیست؟ چیستی دین، معرفت دینی، راه توجیه باورهای دینی، براهین له یا علیه وجود خدا، جاودانگی انسان، تجربۀ دینی و وحی، رابطۀ ایمان و تعقل، نسبت دین و علم، نسبت دین و اخلاق برخی از مهمترین مسائل فلسفۀ دین هستند.
کاربر جدید هستید؟ ثبت نام در تارنما
کلمه عبور خود را فراموش کرده اید؟ بازیابی رمز عبور
کد تایید به شماره همراه شما ارسال گردید
ارسال مجدد کد
زمان با قیمانده تا فعال شدن ارسال مجدد کد.:
قبلا در تارنما ثبت نام کرده اید؟ وارد شوید
فشردن دکمه ثبت نام به معنی پذیرفتن کلیه قوانین و مقررات تارنما می باشد
کد تایید را وارد نمایید