نقشی ماندگار در فرهنگ و موجودیت کشور / مهدی ماحوزی

1394/2/14 ۰۹:۰۷

نقشی ماندگار در فرهنگ و موجودیت کشور / مهدی ماحوزی

دانشگاه آزاد اسلامی در قلمرو آموزش عالی کشور، به‌ویژه در حوزه علوم انسانی، فرهنگ و ادب و اهتمام در تهذیب اخلاق جوانان و آشنا ساختن آنان با مواریث فرهنگ اسلامی و ایرانی و ادبیات جهانی نقشی کلیدی و برنامه‌ای گسترده دارد که خاص و عام به این اصل شریف واقفند. خواجه شمس‌الدین محمد حافظ شیرازی به دلیل استغراق در مکتب رندی، زبانی رمزی، عاطفی و تخیلی - دور از دسترس اوهام- دارد و معرفی این رند فراهنجار کاری آسان نیست و دانشگاه آزاد اسلامی تصمیم گرفت جامعه ایرانی و جهانی را با این زبان فاخر بیش از پیش آشنا سازد.

 

دانشگاه آزاد اسلامی در قلمرو آموزش عالی کشور، به‌ویژه در حوزه علوم انسانی، فرهنگ و ادب و اهتمام در تهذیب اخلاق جوانان و آشنا ساختن آنان با مواریث فرهنگ اسلامی و ایرانی و ادبیات جهانی نقشی کلیدی و برنامه‌ای گسترده دارد که خاص و عام به این اصل شریف واقفند. خواجه شمس‌الدین محمد حافظ شیرازی به دلیل استغراق در مکتب رندی، زبانی رمزی، عاطفی و تخیلی - دور از دسترس اوهام- دارد و معرفی این رند فراهنجار کاری آسان نیست و دانشگاه آزاد اسلامی تصمیم گرفت جامعه ایرانی و جهانی را با این زبان فاخر بیش از پیش آشنا سازد.

امروز به دلیل ورود واژگان فنی، علمی و به‌ویژه علوم فضایی و هسته‌ای و نیز گسترش ابداعات و اختراعات در همه زمینه‌های تجربی و اقتصادی، لازم است متولیان ادب و فرهنگ، آموزش و پرورش و به‌ویژه فرهنگستان زبان و ادب فارسی در چنین شرایطی مسئولیتی مضاعف احساس کنند و با بهره‌گیری از دانش و تجربه پیشینیان و صاحب‌نظران معاصر چاره‌ای بیندیشند تا زبان فارسی را با ظرافتی تمام و ذوقی سرشار تقویت کرده، برای هر پدیده علمی معادل‌هایی سَاخته، موسیقایی و جاذب برگزینند و حداقل دوسال فرصت بدهند تا جامعه به‌کارگیری آن برابرها را تجربه کند و اگر نپذیرفت لغت‌هایی مناسب‌تر و با طبیعت زبان سازگارتر جایگزین سازند. زبان ما، زبانی است ترکیبی و بیش از هر زبانی قادر است در برابر ابداع هر پدیده‌ای، لغتی یا ترکیبی خوش‌آوا و گوش‌نواز بیافریند.

شرط اساسی در این رهگذر دوری از هرنوع تعصب و جمود فکری است و چه‌بسا گاهی لازم آید با بهره‌گیری از تجربه همه سازمان‌ها و همدلی و هم‌اندیشی شیفتگان این زبان فاخر، بدین کار بزرگ سرعت بخشید تا فرزندان رودکی، فردوسی، نظامی، سنایی، سعدی، مولانا و خواجه شیراز بر ما درود فرستند و در حراست از حریم زبان فارسی از جان و دل بکوشند.  پرسش این است که چرا بزرگان و مفاخر ادب فارسی و مشاهیر فرهنگی را ارج می‌نهیم؟ برای اینکه آنان زبان فارسی را پایه و مایه هویت و فرهنگ خویش می‌شناسند و معتقدند که در خلال 14 قرن این زبان توانسته است ما را در برابر همه تجاوزها، رشک‌ها، دشمنی‌ها و کژفهمی‌ها بیمه کند و فرهنگی را برای این مردم به ارمغان آورد که از باد و باران گزند نمی‌بیند.

از سوی دیگر جوانان ما می‌آموزند که برکات این خوی یزدانی و شیوه مقدس اخلاق ایرانی و اسلامی نصیب خود آنان هم خواهد شد و جامعه اهتمام و مسئولیت‌پذیری جوانان خود را بی‌پاسخ نخواهد گذاشت.  اگر همایش‌ها دور از مقاصد پست و صرفا برای ترویج فضایل و اعتلای سطح آگاهی مردم یک کشور برگزار شود، چه محلی و ملی و بین‌المللی نقشی ماندگار در تاریخ حیات و موجودیت کشور خواهد داشت و خاطره جمعی آن انگیزه‌هایی نیرومند در ذهن جامعه پدید می‌آورد که به مدد آن بتوانند زبان و فرهنگ خود را پیام‌آورتر، پربارتر و پرجاذبه‌تر به جهانیان معرفی کنند.

عضو شورای راهبردی فرهنگی دانشگاه آزاد اسلامی

ایسکا نیوز

 

نظر دهید
نظرات کاربران

کاربر گرامی برای ثبت نظر لطفا ثبت نام کنید.

گزارش

ورود به سایت

مرا به خاطر بسپار.

کاربر جدید هستید؟ ثبت نام در تارنما

کلمه عبور خود را فراموش کرده اید؟ بازیابی رمز عبور

کد تایید به شماره همراه شما ارسال گردید

ارسال مجدد کد

زمان با قیمانده تا فعال شدن ارسال مجدد کد.:

ثبت نام

عضویت در خبرنامه.

قبلا در تارنما ثبت نام کرده اید؟ وارد شوید

کد تایید را وارد نمایید

ارسال مجدد کد

زمان با قیمانده تا فعال شدن ارسال مجدد کد.: