گفتگو

علامه محمد قزوینی، از محققین و مصححین بزرگ چند قرن اخیر ایران است، که کمتر نظیری داشته است. قزوینی که به گفته برخی از صاحب‌نظران پدر تصحیح به روش علمی و کتابشناسی در ایران لقب گرفته است؛ در تصحیح متون کلاسیک تحولی شگرف ایجاد کرده است و تصحیح «مرزبان‌نامه»، «تاریخ جهانگشای جوینی»، «دیوان حافظ»، «چهار مقاله نظامی عروضی» و دیگر آثار توسط او، راه جدیدی در تصحیح متون باز کرده که ادامه این مسیر تصحیحات متون کلاسیک فارسی دیگر را به دنبال داشته است.

عبدالرحمان عمادی، حقوقدان و پژوهشگر حوزه‌ ایرانشناسی که به ویژه با مطالعاتی که در زمینه آداب و فرهنگ و زبان مردم حوزه دیلم داشت شناخته می‌شود، 25 اردیبهشت 1398 در سن 94 سالگی درگذشت. درباره این پژوهشگر، جایگاهش در عرصه پژوهش و آثاری که از ایشان باقی مانده است، با محمد جعفری قنواتی، استاد دانشگاه و پژوهشگر شناخته شده حوزه فرهنگ عامه گفت‌وگویی داشته‌ایم که در ادامه می‌خوانید

چندی پیش خبری با این موضوع منتشر شد که یک شرح از گلستان سعدی در تاجیکستان موفق به دریافت جايزه «بارگاه سخن» در سال ٢٠١٨ در بخش ادبيات شد. در شرح این خبر توضیح داده شده بود، که این اثر با حمایت مالی اصغر دادبه و سفارت جمهوری اسلامی ایران در تاجیکستان به چاپ رسیده است. آگاهی از کم و کیف ماجرا و اینکه چرا یک کتاب ملی باید با حمایت شخصی به چاپ برسد، سبب شد از طریق علی‌اصغر دادبه پیگیر این ماجرا باشیم. پس از مدت‌ها پیگیری، مجال گفت‌وگو با ایشان فراهم شد که در ادامه شرح این گفت‌وگو را می‌خوانیم.

تا گذشته‌های نه چندان دور، ماه رمضان علاوه بر مناسکی که همچنان شاهدشان هستیم، آیین‌ها و نغمه‌هایی هم با خود و در کنار خود داشت که گویی این روزها به دست فراموشی سپرده شده یا بسیار کم فروغ شده است. پیش‌ترها، چاووش خوانان چند روز قبل از فرا رسیدن ماه رمضان در کوچه‌ها و میادین شهر راه می‌افتادند و نوید ماه رمضان را می‌دادند و در سه روز پایانی ماه صیام نیز «الوداع خوانی» سر می‌دادند

فردوسی از دیرباز از همراهان همیشگی ذهن و ضمیر ایرانی بوده است. اثر او شاهنامه در تار و پود فرهنگ ایران تنیده شده است و فراتر از یک کتاب ادبی، به اثری هویت‌ساز تبدیل شده است. اما اطلاعاتی که ما درباره زندگی فردوسی داریم تا چه میزان مستند است؟ چه اطلاعاتی درباره سرچشمه‌های شاهنامه و منابع شکل‌دهنده به آن داریم؟

حکیم ابوالقاسم فردوسی نمونه اعلای حماسه‌سرایی نه تنها در ایران که در جهان به شمار می‌رود. شاهنامه، اثر بی‌بدیل این شاعر، گنجینه‌ای است که تاریخ و فرهنگ ملت ما را در خود حفظ کرده و ما را به ریشه‌های فرهنگی‌مان وصل کرده است. شاهنامه کتابی است که مربوط به هر روز زندگی ما است و باید در آن جاری باشد اما اینکه یک روز به نام فردوسی در تقویم ثبت می‌شود، نمادی است که ما را بیش از پیش به فردوسی و اثر گهربار او معطوف می‌کند.

ردا 27 سال از فوت استاد حسن کامکار می‌گذرد؛ موسیقیدان، آهنگساز، نوازنده ویولن و بنیانگذار گروه موسیقی کامکارها که در 69 سالگی در زادگاهش سنندج دنیا را با فرزندانی خلف وانهاد و رفت؛ 24 اردیبهشت سال 1371.

در آغاز از شما تشکر فراوان دارم به خاطر فرصتی که به بنده دادید، برای طلوع بحث لطفا در مورد آشنایی خودتان با دکتر ستاری بگویید. فرهاد مهندس پور: نخستین آشنایی در دوره لیسانس بود. شاید ما تنها دوره ای بودیم در دانشکده هنرهای زیبا، که این افتخار را داشتیم تا درس گزارش نویسی را با آقای دکتر ستاری بگذرانیم.

اولریش مارزلف در سال 1953 میلادی در شهر دورماگن آلمان متولد شد. او بعد از پایان دوران دبیرستان سفرهای سه ‌ساله‌اش به شرق را آغاز کرد. سفرهای مارزلف جوان به مشرق زمین آغازگر اشتیاق او به مطالعات خاورشناسی شد. به‌گونه‌ای که به تشویق مرحوم عبدالجواد فلاطوری برای تحصیل در رشته ادبیات فارسی به دانشگاه فردوسی مشهد آمد و دکترای خود را هم در رشته شرق‌شناسی از دانشگاه کلن آلمان دریافت کرد.

آقای دکتر اکرمی، ضمن تشکر برای زمانی که به این بحث اختصاص دادید، در کنار اهتمام به مباحث متنوع از فلسفه و اندیشه سیاسی و ادبیات و ... که به آنها پرداخته اید، یکی از حوزه‌های مورد علاقه شما بحث دانشگاه است. بحث اصلی ما موضوع اخلاق در دانشگاه به طور خاص و نظام آموزش عالی به طور عام هست.