گفتگو

«پرتره»ها، «طبیعت بیجان»ها و «منظره»ها؛ حسینعلی ذابحی برای خودش در نقاشی دنیای ویژه‌ای دارد؛ دنیایی كه از تحصیلش در هنرستان تجسمی پسران در سال‌های ابتدایی دهه پنجاه شكل گرفته و بعدها با ادامه تحصیل در بوزار فرانسه كامل شده است. او بخشی از همین دنیا را در نمایشگاهش كه چندی پیش در گالری هور برگزار شد هم به نمایش گذاشت تا بهانه اصلی این گفت‌وگو فراهم شود.

گفت‌وگو با دکتر فاطمه ماه وان درباره «شاهنامه نگاری: گذر از متن به تصویر»

جهانی كه ما در آن زیست می‌كنیم برساخته نظام گفتمانی و قراردادهای جمعی ما است

آنکه می‌آید و از ایرانی و فرنگی چیزهایی را به هم می‌چسباند، حتی در صورتی که ده نفر هم پیرو پیدا کند، ریشه‌دار نخواهد بود

با لهجه عربی آنقدر شیرین صحبت می‌کند که هر کسی را ترغیب می‌کند به حرف‌هایش گوش دهد؛ کمتر کسی است که دیگر «ملاصالح قاری» را نشناسد؛ کسی که از دوران قبل از انقلاب طعم زندان را چشید تا به دوران دفاع مقدس رسید و باز هم اسیر زندان‌های بعثی شد. او پس از آزادی از زندان‌های عراق، باز هم با مشکلاتی در ایران مواجه شد که کتاب سرگذشت این آزاده را خواندنی می‌کند.

با بیش از 100 تن از اندیشمندان جهان مکاتبه و گفت‌وگو داشته است ایشان را باید یکی از پیشگامان نقد یورو‌سنترالیسم بدانیم همواره روی مرزها حرکت می‌کرد

محمدمهدی عبدخدایی گفت: زمینه های کودتای ۲۸ مرداد را عدم آگاهی مصدق از شرایط جهان و شرایط داخل کشور فراهم کرد.

در تاریخ معاصر ایران كمتر واقعه یا رویدادی است كه به اندازه ماجراهای نیمه دوم دهه ١٣٢٠ خورشیدی موجب حرف و حدیث شده باشد، منظور وقایع موسوم به نهضت ملی شدن صنعت نفت است كه از سال‌های میانی این دهه آغاز شد و با شكل‌گیری جبهه ملی در ٢١ آبان سال ١٣٢٨ خورشیدی و تصویب قانون ملی شدن صنعت نفت در ٢٩ اسفند سال ١٣٢٩ ادامه یافت و به برآمدن نخستین دولت دكتر محمد مصدق در ٧ اردیبهشت ١٣٣٠ انجامید

«نشانه در آستانه» عنوان كتابی نوشته امیرعلی نجومیان است. او نظریه‌پرداز، مترجم و دانشیار ادبیات انگلیسی و نظریه ادبی دانشگاه شهید بهشتی است. او همچنین عضو «حلقه نشانه‌شناسی تهران» نیز هست. دكتر نجومیان دوره‌های كارشناسی ارشد و دكترای خود را در دانشگاه لستر در بریتانیا گذرانده است. فعالیت‌ها و پژوهش‌های او در حوزه‌های مختلف ادبی و هنری بسیارند. از فعالیت‌های مورد علاقه‌ ایشان می‌توان به فلسفه ادبیات، نقد ادبی معاصر، مطالعات فرهنگی، مطالعات میان‌رشته‌ای، نشانه‌شناسی پساساختگرا و نقد تطبیقی، ادبیات مهاجرت و ادبیات كودك اشاره كرد.

نی، فلوت و سازهای مشابه اینها را می‌توان در بسیاری از فرهنگ‌ها و مناطق جغرافیایی براحتی یافت. به‌زعم اغلب هنرمندان و مخاطبین جدی موسیقی، در میان سازهای گوناگون، نی از جمله سازهایی‌ست که ارتباطی عمیق با مخاطب برقرار و او را بسرعت با خود مأنوس می‌کند. نی در ادبیات فارسی هم بسیار به کار رفته و مولوی بیش از هر شاعری در وصف نی و اشتیاقش به آن شعر سروده است. شاید بهترین تعریف را همو در باب این ساز کرده است: «همچو نی دمساز و مشتاقی که دید.»در موسیقی نیز نی رنگ‌بندی خاصی به ارکستر می‌دهد و تنها‌سازی است که به آواز نزدیک‌تر است و خواننده را با خود همراه می‌کند. یکی از ماندگارترین و برجسته‌ترین آثاری که نقش نی درآن به وضوح مشهود است «نینوا»ی حسین علیزاده با نوازندگی نی جمشید عندلیبی است.