گفتگو

یدا... کابلی یکی از هنرمندان پیشــکســوت درعـــرصه خوشنویسی معاصر ایران است. این هنرمند سرشناس صرف‌نظر از فعالیت عملی در این حیطه در سال‌های گذشته به انتشار کتاب‌هایی نیز پرداخته است که «دولت قرآن»، «منحنی عشق»، «نقش شوق»، «خط شکسته و طرز خواندن آن»، «حس قلم»، «کلک شیدایی»، «باغ نظر»، «محراب خیال» و... برخی از این آثار هستند. کابلی نمایشگاه‌های متعددی نیز برگزار کرده است. نمایشگاه «سماع شکسته» مشتمل بر آثار مجموعه‌ای از شاگردان این هنرمند پیشکسوت امروز در برج میلاد افتتاح می‌شود. به مناسبت افتتاح این نمایشگاه به گفت‌وگو با این هنرمند نام‌آشنا پرداخته‌ایم.

در قوس نزول آنچه به نام دین از ناحیه خدای متعال تنزل پیدا می‏کند و به جامعه انسانی عطا می‏شود، موهبت الهی برای هدایت بشر است که فراتر از یک سلسله احکام و گزاره‏های اخلاقی، عقیدتی یا تکلیفی است.

بردگی انسان، در سراسر تاریخ پرآشوب تمدن بشری، رخداد و وضعیتی تلخ و سخت بوده است. نگرشی که بر پایه نژادپرستی و جامعه طبقاتی شکل گرفته و در دوره‌هایی بزرگ از تاریخ، تا روزگار معاصر پیوستگی یافته است. پدیده بردگی در سده‌هایی از تاریخ ایران نیز وجود داشته است. بردگان اما در جامعه ایرانی، سرنوشتی دگرگونه نسبت به سرزمین‌های دیگر یافتند. بردگی در تاریخ ایران، با آنچه از نظام برده‌داری در غرب به‌ویژه آمریکا می‌شناسیم، کاملا متفاوت بوده، رنگی دگر داشته است. «روایت‌نو» تاکنون چندین گزارش مستند و گفت‌وگوی علمی و تاریخ شفاهی درباره حضور بردگان در تاریخ ایران منتشر کرده است.

رضا دوست نقاش کنارنشسته‌ای است. این را می‌شود از زندگی‌اش دانست، چیزهایی که نقاشی کرده است هم گوشه‌ای نشسته‌اند یا بهتر است بگویم گوشه‌ای افتاده‌اند. می‌گوید: غربت فرصتی شد تا خودم را در دل غرب در زیرزمینی محبوس کنم. صورت استخوانی، لهجه اصفهانی و دستان تکیده‌اش و اینکه درباره هیچ چیز اظهار نظر نمی‌کند، مصاحبه‌اش را بیشتر شبیه بازجویی کرد تا مکالمه، مقطع و تکه‌تکه حرف‌زدنش مرا یاد مصاحبه سال‌ها قبل با نیکزاد نجومی انداخت، از بسیاری جهات نقاشان مهاجر شبیه هم هستند؛ آنها به جز دست‌وپنجه نرم‌کردن با نقاشی باید با دیو غربت نیز بجنگند. از او می‌پرسم چرا این‌قدر کناره نشسته و خجالتی است؟

روزگار جوانی‌اش با تلاش برای یافتن راهی که به توسعه کشور بینجامد سپری شد، هفده- هجده سال بیشتر نداشت که به این نتیجه رسید، توسعه با «نفت» پیوستگی نزدیکی دارد، بنابراین تحصیل در این رشته را آغاز کرد اما چندی بعد دلزده شد و پیش خود گفت:«رشد و توسعه بدون تکنولوژی هسته‌ای امکان‌پذیر نیست!»پس به سراغ فیزیک رفت اما در این رشته هم تا انتها نرفت چراکه جامعه شناسی را مقدم بر همه اینها دانست، به سراغ جامعه شناسی رفت و سراز زندان درآورد

دکتر سیدحسین نصر از اعضای شورای علمی دوفصلنامۀ میراث علمی اسلام و ایران هستند که تاکنون 10 شماره از آن از سوی مؤسسۀ پژوهشی میراث مکتوب منتشر شده است. آثار ایشان با رویکرد به فرهنگ و تمدن اسلامی و پژوهش هایی که مبتنی بر متون کهن تاریخ علم انجام داده اند، موجب شد با طرح سؤالاتی، این شمارۀ مجلۀ گزارش میراث را به آراء ایشان مزین نماییم.

حجت الاسلام مرتضی جوادی آملی گفت: دستاورد تمیز فرهنگی نمی بایست بر شاکله های غیر فقهی بنا شوند به عبارتی کار تولیدی فرهنگی، هم می بایست صحیح باشد و هم حلال و پاکیزه.

شروین وکیلی می‌گوید: افلاطون بی‌شک یکی از مهمترین اندیشمندان در تاریخ تمدن ایرانی است. در واقع افلاطون بیش از آن که متفکری اروپایی باشد، اندیشمندی ایرانی است. چرا که (چنان که در کتاب نشان داده‌ام) آثار خود را در تقابل با آرای پارسیان پرورده و استخوان‌بندی افکارش با وامگیری‌های گسترده از اندیشه‌ زرتشتی و حقوق هخامنشی درآمیخته است.

ایمان دارم که ایران، با مصائبی که طی قرون و اعصار از سر گذرانده، آزاد و آباد خواهد ماند و ان‌شاءالله همواره دست دشمنان از ساحت مقدس ایران زمین کوتاه باد

كاوه میرعباسی خیلی زود دست به قلم شد و نخستین نوشته‌هایش در دوره نوجوانی او در مجلات به چاپ رسید. از همان دوره نوجوانی به دلیل آشنایی با زبان‌های دیگر دست به ترجمه زد اما هرگز تصور نمی‌كرد روزی مترجمی شغل اصلی‌‌اش شود چراكه رویای او سینما بود و به خاطر همین عشق، تحصیل در رشته حقوق را نیمه‌تمام رها كرد تا سینما بخواند ولی گاه زندگی پیشنهادات دیگری برای ما دارد و بخت با او یار نبود تا در هنر هفتم دست به خلاقیت بزند و به طور موقت بر ترجمه متمركز شد اما این امر موقت سال‌هاست ادامه دارد. او این روزها مشغول ترجمه آثار ماركز است و قصد دارد دوره كامل آثار نویسنده شهر كلمبیایی را دیگر بار ترجمه كند؛ همین امر، انگیزه‌ای شد برای گپ و گفت ما با او. هرچند در این گفت‌وگو از موضوعات دیگر هم گفتیم و شنیدیم.