لابه لای اسناد

ایرانیان قرن ۱۴ را با تلقیح واکسن آبله آغاز کردند. اسناد موجود در آرشیو ملی ایران نامه‌نگاری مقامات دولتی برای آبله‌کوبی را نشان می‌دهد.

احکام و مسائل مربوط به روزه از کتاب شریف "جامع عباسی"(چاپ سنگی) اثر شیخ بهائی(ره) دانشمند بزرگ شیعه(وفات 1031 قمری) با تصحیح و حواشی آیت الله سید محمد کاظم طباطبائی یزدی(ره)

دست‌نوشته‌های پدر داستان‌نویسی کوتاه ایران در قالب «سندنامه ۳: سعدی به روایت جمال‌زاده» توسط آرشیو ملی ایران منتشر شد.

در منابع تاریخی و رسمی، روز ۳۱ شهریور سال ۱۳۵۹ که ارتش عراق به طور همه‌جانبه و گسترده از زمین، دریا و هوا حمله خود را به تمامیت ارضی ایران آغاز کرد، به عنوان آغاز جنگ ایران و عراق شناخته می‌شود.

انتشار جلد اول اسلامیکا در آبان ماه سال ۸۷ را می توان رویدادی خاص در دانشنامه نویسی در ایران تلقی کرد، زیرا برای نخستین بار دانشنامه ای ایرانی و به زبان فارسی به انگلیسی ترجمه و در سلسله انتشارات بریل در لیدن، یکی از با سابقه ترین ناشران جهان منتشر شد. بدین ترتیب، نه فقط خاورشناسان و ایران شناسان، بلکه دیگر پژوهشگران و علاقه مندان در سطح جهانی امکان یافتند از تحقیقات ایرانیان در موضوعات مربوط به ایران و اسلام برخوردار شوند.

نمونه‌هایی از نخستین عکس‌های شناخته شده از تخت جمشید در دهه‌ی ١٨۵٠ منتشر شده که دیدن آن خالی از لطف نیست. این تصاویر که از نگاه دوربین لوییجی پِشه عکاس ایتالیایی در سال ١٨۵٨ میلادی ثبت شده است.

تهران قدیم در یک قاب

نسخه 211 مجموعه سنا شامل دو رساله اشکال التاسیس، تالیف محمد سمرقندی( متوفای 600 قمری ) و دیگری شرح آن، اثر قاضی‌زاده رومی (متوفای 815 قمری) در علم هندسه است. این مجموعه به خط عالم جلیل القدر شیخ حسین بن عبدالصمد عاملی، پدر شیخ بهائی (متوفای 984ق) است که در سال 943 ق در قاهره کتابت نموده و شیخ بهائی آن را مطالعه و وقف کرده و دستخط او نیز در نسخه دیده می‌شود. در آغاز نسخه مهر وی ظاهراً با این نقش حک شده است: « هذا مما وقفه العبد بهاء الدین محمد علی الطلبه الامامیه بتولیه ابن اخیه و سمی ابیه حسین بن عبدالصمد ثم الاتقی من بنیه و بنیهم و لو کان ابعد».

مطالعات و تحقیقات پیاپی و ممتدی که بیش از مدت سه ماه از طرف مهندسین و کارشناسان ادامه داشت روز سوم مهرجاری، طی یک کمیسیون که در دفتر آقای مهندس میکده مدیرکل لوله‌کشی تشکیل گردید به شکل یک پیشنهاد خلاصه شد. این پیشنهاد ایجاد سدی را پیش‌بینی می‌کرد که برای لوله‌کشی شهر تهران در وهله اول و برای تأمین احتیاجات آب تهران درمرحله دوم کمال ضرورت را دارد.

بیستم اردیبهشت‌ماه 1317 بود که شهرداری وقت تهران محدوده پایتخت را اعلام کرد: از طرف شمال خیابان شاهرضا، از سوی جنوب ایستگاه راه‌آهن، از سمت شرق کارخانه جدید برق و از سمت غرب باغشاه.