مقاله

بشر زمانی که خواست آنچه را می اندیشد نقش کند، در حقیقت قدم به دنیای نگارش گذاشت. در مرحله نخست تصویرهای واقعی را برای ارتباط کتبی ترسیم کرد و با این کار خط تصویری آغاز شد. تعداد فراوان تصویرها و عدم امکان نقش کردن مسائل عاطفی، کمبودهای این روش نگارش بود. کم کم تصویر ها شکل ساده تر و نمادین تری به خود گرفتند و برای مفاهیم عاطفی علائمی قراردادی وضع شد؛ مثلاً نقش دو پا نشانه راه رفتن و چشم اشک آلود نشانه اندوهگینی بود. مجموعه این تلاش ها نوعی خط اندیشه نگار را در دسترس نگارندگان قرار داد

در سده سیزده یک دست پوششِ سه گانه فراگیر چادر، روبند، چاقچور زن را هنگامِ حضورِ عمومی و شهری اش در بر می گرفت، و در این حالت تقریباً هیچ قسمتی از اندامِ او به چشم نمی خورد.

کمتر کسی است که با «الهی قمشه‌ای» آشنایی نداشته باشد؛ چه کسانی که با ترجمه مشهور مرحوم الهی سر و کار دارند و چه کسانی که شنونده سخنرانی‌های دکتر حسین الهی قمشه‌ای و مرحوم خواهرشان مهدیه‌خانم هستند. فرزندان برومند عارف، حکیم، شاعر و مترجم بنام قرآن کریم، مرحوم دکتر مهدی محیی‌الدین الهی قمشه‌ای (۱۲۸۰ ـ ۱۳۵۲ش). آن بزرگوار استاد زبان عربی و فلسفه دانشگاه تهران بود و افزون بر آثار علمی و فلسفی و دیوان اشعار، ترجمه‌های روانی نیز در دسترس عموم قرار داده‌اند.

جورج گلن کامرون،۱ مستشرق و لغت‌شناس نامی اوایل قرن بیستم، در ۳۰ ژوئیه ۱۹۰۵ در آمریکا به دنیا آمد [و پس از تحصیلات معمول،] در سال ۱۹۳۳ موفق به دریافت درجه دکتری از دانشگاه شیکاگو شد. در سال ۱۹۳۳ در مؤسسه شرق‌شناسی دانشگاه شیکاگو به عنوان مدرّس زبانهای شرقی و تاریخ آغاز به ‌کار کرد و تا سال ۱۹۴۸ به این کار اشتغال داشت

تا فلسفه و میل به تفکر در دانشگاه‌های ما اهمیت نیابد، رشته‌های دیگر نه عمق می‌یابند و نه اصیل می‌شوند

پیش از ورود به بحث اصلی و پرداختن به چگونگی تأثیر گربه‌های زیبا و ملوس کرمانی در عبید زاکانی و چرایی سرودن منظومه موش و گربه در دیار کریمان و نقش محمد مظفر میبدی، سرسلسله آل مظفر ـ بانی مسجد جامع کرمان ـ ‌و پسرش شاه شجاع، به عنوان قهرمانان این داستان؛ اشارتی کوتاه به روزگار حضور عبید در کرمان را بی‌مناسبت نمی‌دانم

منشی گری یکی از شغل های مهم فرهنگی ـ سیاسی در طول هزاران سال در ایران بود که با پایان یافتن دوره قاجار، از میان رفت و این هم از آن مطالب محل تامل است. پس از آن نامه نگاری بسیار ساده شد، و دیگر طبقه ای به نام منشی با آن دانش ها و فرهیختگی و نثر و قدرت بر نظم با خط خوب، وجود نداشت.

مهمترین نکتۀ کتابخانه خطی سلیمانیه روش استفاده از منابع خطی آن است که اصلا قابل مقایسه با کتابخانه های چاپی در ایران و عراق نیست که جا دارد الگویی برای کتابخانه‌های ما گردد ولی کجاست چشم بینا و گوش شنوا؟! برای آنکه با عملکرد این کتابخانه آشنا شویم، خوب است توضیح بیشتر دهم:

در کتابخانه‌ سلیمانیه و کتابخانه‌های وابسته، بر اساس برآوردها (2005 میلادی) بین 80000 تا 90000 دستنویس وجود دارد که از این تعداد، حدود 50000 تا 60000 به زبان عربی، 20000 به زبان ترکی عثمانی و 10000 نسخه هم به زبان فارسی و نیز تعدادی هم زبان‌های دیگر است.

سالهاست که نويسنده اين سطور درباره تاريخ و نظام انديشگی غاليان شيعی در چند سده نخستين مطالعه و پژوهش می کند که حاصل آن تاکنون مقالات متعدد و نيز تدوين دو کتاب است که هنوز به چاپ نرسيده اند: يکی ميراث باطنی شيعه و ديگری ميراث غاليان.