مقاله

آموزه‌های قرآنی و روایات و احادیث آل‌الله، که شامل خلقت جهان هستی و موجودات، یگانگی‌خدا، اعتقاد به بهشت و دوزخ و برشماری صفات نکوهیده است، مبانی تفکر هنرمند شیعی را تشکیل می‌دهد.

سرو عنصری پرکاربرد و مشترک در ادبیات و هنر نگارگری است. مسئلۀ اصلی تحقیق آن است که چگونه می‌توان میان عنصر سرو در ادبیات و نگارگری رابطه‌ای یافت که آن را توضیح دهد.

در سدۀ هشتم هجری و در میان شرایط آشوب‌زدۀ ایران، هنرمندان بسیاری به‌خاطر حمایت‌های آل‌اینجو به شهر شیراز روی آوردند و باعث رشد فرهنگی و هنری این شهر شدند. حاکمان شیراز در این دوره از هنرمندان حمایت کردند و در سایۀ حمایت آنها نسخ ارزشمندی ایجاد گردید. نسخ بسیاری که گویای توانایی خوشنویسان و مذهّبان مکتب شیراز است.

بازی، عالی‌ترین شکل فعالیت انسانی است. حداقل این چیزی است که نیچه در «چنین گفت زرتشت»، هنگامی که سه مرحله از تکامل روح انسان را بازگو می‌کند، پیش می‌کشد. اول از همه، روح آدمی صورت یک شتر را دارد؛ چراکه بار سنگین وظایف فرهنگی (تعهدات اخلاقی، مراتب اجتماعی و بارِ سنت) را بر دوش دارد.

اکنون جهان در راه توسعه، نه با همت و به صرافت طبع بلکه ناگزیر به مدد اطلاعات و آگاهی دائم و البته با تکلف و بدون در نظر داشتن شرایط هماهنگی باید به زندگی خود صورت متجدد بدهد و پیداست که درک هماهنگی‌ها و تناسبها میان شئون تجدد از عهده خردهای عادی بر نمی‌آید.

تروریسم در روزگار ما ابعاد عجیب و غریبی پیدا كرده است و از همه سو متفكران، پژوهشگران و محققان شاخه‌های گوناگون علوم انسانی از فلسفه و تئولوژی گرفته تا جامعه‌شناسی و روان‌شناسی و علم سیاست و اقتصاد می‌كوشند تحلیلی از این وضعیت ارایه دهند.

واژه «عید» تقارن سرور و ابتهاج و تجدد روحی و روانی را تداعی می‌کند. از نقطه‌ نظر معارف دینی «پدیده عید» مانند اصل پدیده وجود و هستی دارای مُلک و ملکوت و شهادت و غیب و ظاهر و باطنی است.

روشنگری در خصوص مفاهیم نظری آنقدر اهمیت دارد که اگر دقیق انجام شود، ساختمان فکر و دانش ارتقا می‌یابد؛ لذا اگر چنین شرایطی به وجود نیاید، سرگردانی فکری از عواقب آن خواهد بود

واقعیت این است که ادبیات مقاومت فلسطین، به طور ناگهانی ظاهر نشده است، بلکه سال ها پیش از تأسیس دولت اسراییل، بی آنکه این نام را برخود داشته باشد شکل گرفته است. تردیدی نیست که از همان آغاز توطئه فروش زمین به یهودیان و تأسیس دفتر یهود در فلسطین، روشنفکران عرب احساس خطر کرده بودند و در آثار خود به مردم فلسطین همواره هشدار می دادند.

مغول‌ها قومی نامسلمان بودند و معیارهای حاکم بر جامعه اسلامی را ارجی نمی نهادند. همین طور فرهنگ و شعور سیاسی – اجتماعی غیرقابل قیاسی با فرهنگ ایرانی – اسلامی داشتند. به علاوه ورود آنها با کشتار، ویرانی و تخریب فراوانی همراه بود که ضربه های سنگینی بر تمدن اسلامی وارد کرد.