چند هزار سال از عمر تاریخ و فرهنگ ایرانی می گذرد و بسیاری از آداب و آیین ها و اعیاد ایرانیان باستان هنوز تازه و زیبا هستند. با وجود این امروزه دیگر استقبال چندانی از برگزاری جشن‌ها و آیین‌های کهن ایرانی نمی کنند و در عمل بسیاری از این آیین ها با وجود حفظ طراوت خود در طول هزاران سال، به یادگاری در گوشه بعضی تقویم ها و سالنامه های ایرانی تبدیل شده اند و در بهترین حالت تنها از سوی گروه هایی از مورخان یا علاقه‌مندان به تاریخ، انجمن های ایران باستان یا معدود زرتشتیان ساکن در شهرهایی مثل یزد گرامی داشته می شوند. این در حالی است که جشن های ایرانی علاوه بر جنبه شادمانی ای که دارند باورهای کهن و عمیق انسانی و اخلاقی را نیز با خود از میان هزاره ها گذر داده و به روزگار ما رسانده‌اند.
مهدی فلاح از استادان برجسته هنر نقاشیخط، هنر خوشنویسی و آواز و موسیقی سنتی است. ایشان دارای گواهینامه درجه یک هنری از وزارت فرهنگ و ارشاد و مدرک استادی از انجمن خوشنویسان نیز هست. البته تمرکز ما در این گفتوگو بر دو حوزه نقاشیخط و خوشنویسی است.فلاح نه تنها یکی از خلاق‌ترین بلکه یکی از پرکارترین استادان صاحب سبک در هر دو حوزه است. فعالیت‌های نمایشگاهی اش محدود به ایران و خاورمیانه نیست و نمایشگاه‌هایی در امریکا، کانادا، انگلیس، آلمان، فرانسه و روسیه نیز برگزار کرده که همواره با استقبال و عنایت چشمگیری همراه بوده است. مهدی فلاح از مهم‌ترین چهره‌های هنر مدرن ماست و از منظر مدرنیت، آثار وی را در حوزه نقاشیخط می‌توان همتراز با آثار بزرگانی چون قباد شیوا و ژازه طباطبایی، در سپهر هنر مدرن ایران رصد کرد. به مناسبت موعد نمایشگاه انفرادی اش که از روز یکم تا هفتم خرداد در فرهنگسرای نیاوران آغاز شده، گفت‌و‌گویی با ایشان انجام دادیم که متن این گفتوگو در ادامه می‌آید.
حجت‌الاسلام دکتر علی پورمحمدی، علاوه بر تحصیل در حوزه علمیه قم، دکترای خود را در رشته فلسفه غرب از اتریش گرفته‌است. او علاوه بر اینکه در حوزه علمیه قم به تدریس و پژوهش دینی مشغول است در دانشگاه علامه‌طباطبایی نیز مدرس فلسفه است. دکتر پورمحمدی به کار تخصصی حوزه‌اندیشه در مطبوعات نیز کاملاً واقف است و پیش از این به عنوان سردبیر و مدیر مسئول در نشریاتی همچون «خردنامه» و «متن» فعالیت داشته‌است و هم‌اکنون نیز مدیر مسئولی فصلنامه «ارغنون» را بر عهده دارد.
فریدون مجلسی، نویسنده و مترجم، در باب علت‌یابی نقدناپذیری جامعه ایرانی می‌گوید كه دلیل چنین امری استبدادزدگی تاریخی است كه از هر كدام ما یك مستبد ساخته است. او معتقد است نقدناپذیری در جامعه ما امری دو جانبه است؛ گاه منتقد قصد مچ‌گیری دارد و نقد شونده نیز مستبد اثر خود است، به همین دلیل بحث منطقی درباره اثر درنمی‌گیرد. مجلسی با برشمردن ویژگی‌هایی برای منتقد می‌گوید كه در بیشتر كشورهای دنیا نقد‌كننده مراحل، تجربیات و در واقع سنی را پشت سر گذاشته و نیازی به اثبات خود ندارد چرا كه اثبات شده است و در آن مقام به نقد می‌نشیند و موضوعی را خواه ادبی، خواه هنری یا سیاسی مورد نقد قرار می‌دهد. در غیر این صورت و اگر منتقد در موضوع نقد متخصص نباشد جامعه با نقدهای سطحی رو به رو خواهد شد كه نیت نقد‌كننده از نقد اصلاح نبوده است. به باور مجلسی عكس‌العمل پزشكان نسبت به پخش سریال «در حاشیه» منطقی نیست و تاكید می‌كند: «مگر نیست در جامعه پزشكی، پرستاری، پلیسی یا قضایی كسانی كه بدكار بوده‌اند یا از موقعیت خود سوءاستفاده كرده‌اند. خب این موارد باید در سطح جامعه مطرح شده یا در قالب طنز بیان شود. اصلا خود پزشكان باید برای افشا كردن موارد اینچنینی پیشقدم شوند». متن گفت‌وگوی «اعتماد» با این نویسنده و پژوهشگر را در ادامه می‌خوانید.
مصطفی لطفی: امیر سرتیپ بازنشسته سیاوش جوادیان از فرماندهان شاخص دفاع مقدس است. وی در سال ۱۳۴۰ از طریق دانشگاه افسری وارد ارتش شد. قبل از انقلاب از طرف ستاد کل ارتش در بخش کشورهای عربی ارتش مشغول به کار شده و از سال ۵۶ با درجه سرگردی به لشکر ۲۸ سنندج منتقل شد. بعد از پیروزی انقلاب اسلامی نیز با درجه سرگردی فرمانده گردان ۱۵۵ لشکر ۲۸ سنندج می‌شود.
زمان و مکان زندگي زرتشت و اصالت بسیاری از آیین‌ها و آموزه‌های زرتشتی از نكته‌هاي پرابهام برا‌ي پژوهشگران است. نسبت متون زرتشتی با آموزه‌های زرتشت و نسبت باورها و مراسم زرتشتی با متون، موضوع گفتوگو با موبد دکتر کوروش نیکنام بود که به‌تازگی کتاب «کنکاشی بر زندگی و اندیشه زرتشت» از او منتشر شده است.
اریک هابسبام چند سال قبل از مرگش در سال ۲۰۱۲، نقدی کوتاه درباره آینده لیبرال-دموکراسی در مجله بریتانیایی پراسپکت نوشت که شاید بازگشت به آن، ضرورت بحث درباره لیبرالیسم را در هر اقلیمی روشن می‌کند: «با اصولی که هنوز بر کشورهای توسعه‌یافته غربی حاکم است، هیچ‌یک از مسائل عمده بشر در قرن بیست‌ویکم، نمی‌تواند برطرف شود: رشد نامحدود اقتصادی و پیشرفت فنی، آرمان خودگردانی فردی، آزادی انتخاب، دموکراسی انتخاباتی».
علی‌اکبر مرادی، نوازنده و استاد بنام تنبور، از شش‌سالگی نوازندگی تنبور را آغار کرد. او سال ١٣٣٦ در ایل گوران کرمانشاه به دنیا آمد. نزد استادانی چون سید هاشم‌علی میردرویشی، آمیرزا صید علی کفاشیان، غلام زنده‌دل، کاکی‌اله‌مراد حمیدی، سید محمود علوی و مرحوم سید ولی حسینی به تکمیل نوازندگی خود پرداخت. مرادی از کسانی است که با برگزاری کنسرت در داخل و خارج از کشور در شناساندن تنبور به مردم ایران و جهان نقش بسزایی داشته است. او به‌عنوان یک تکنواز تنبور، سبک منحصربه‌فردی دارد که او را از دیگر نوازندگان این ساز متمایز می‌کند. مرادی این‌روزها در حال اجرای کنسرت در آمریکا، اتریش، یونان و ترکیه است.
ما جلوی دانشگاه تهران، با آدم‌ها و فروشگاه‌ها و دفاتری روبه‌رو هستیم که کارشان تولید رساله و مقاله و کتاب و غیره است، اما این دلیلی بر این نیست که این کارها باید به اعتراض عمومی استاد و دانشجو بینجامد. تجارتی جلوی درِ دانشگاه وجود دارد که کارهای متفاوتی انجام می‌دهد، شما فقط فروش پایان‌نامه را می‌بینید؛ از چهارراه ولیعصر تا خیابان جمالزاده، کارهای زیادی انجام می‌شود که متأسفانه همه اینها را به‌نام علم و دانشگاه می‌گذارند؛ درحالی‌که هیچ نظارت دانشگاهی و علمی‌ای بر این فعالیت‌ها وجود ندارد.
یکی دیگر از این موارد پیش پا افتاده که دخالت‌های بی‌جا را نشان می‌دهد، چگونگی ابراز احساسات و شادی است که باز هم بنا بر تصدی‌گری دولتی نباید از حدی «شدید‌تر» و «غیر متعارف» باشد. به همین دلیل است که‌گاه می‌بینیم ساده‌ترین رفتارهای عمومی به بهانه اینکه مخالف عرف هستند زیر فشار قرار می‌گیرند و از کاهی، کوهی ساخته می‌شود
کاربر جدید هستید؟ ثبت نام در تارنما
کلمه عبور خود را فراموش کرده اید؟ بازیابی رمز عبور
کد تایید به شماره همراه شما ارسال گردید
ارسال مجدد کد
زمان با قیمانده تا فعال شدن ارسال مجدد کد.:
قبلا در تارنما ثبت نام کرده اید؟ وارد شوید
فشردن دکمه ثبت نام به معنی پذیرفتن کلیه قوانین و مقررات تارنما می باشد
کد تایید را وارد نمایید