گفتگو

دانش آمار در روزگار کنونی، در شمار یکی از ساخت‌مندترین حوزه‌های دانش کاربردی شناخته می‌شود که همه علوم و حوزه‌های دیگر، خود را ناگزیر بهره‌گیری از متدها، ابزار و دست‌آوردهای آن می‌شناسند. این که دانشی با سنجه‌های کمّی و کاملا مرتبط با ریاضیات، خود را چنین در پیوند و ارتباطی تنگاتنگ با همه حوزه‌ها حتی علوم انسانی و اجتماعی قرار داده است، ارزش ویژه این رشته را تا اندازه‌ای زیاد برای ما روشن می‌کند.

رایزن فرهنگی ایران در هند با اشاره به تأثیرات فرهنگ و تمدن ایران و اسلام بر هند گفت: شناختی که ما از هند داریم متناسب با آن ثروتی که در هند داریم نیست و باید در این زمینه تلاش بیشتری کنیم.

نگاه فروتنانه به دنیا خشونت دنیای امروز، نتیجه كم‌كاری روشنفكران است

محمد‌مهدی اردبیلی، پژوهشگر، نویسنده و مترجم آثار فلسفی است. عنوان او گاهی علاوه‌بر مترجم با عنوان ویراستار روی جلد کتاب‌های فلسفی نیز به چشم می‌خورد. او تاکنون کتاب‌های «نقد عقل محض» از ایمانوئل کانت، «عصر ایدئالیسم آلمانی» از رابرت سالمن، «شناخت هگل‌گرایی» از رابرت سینربرینک و مجموعه «دفترهای سیاست مدرن» از انتشارات روزبهان با آثاری کلاسیک از فیلسوفان مدرن مانند اسپینوزا ، نوالیس، ولتر، لایبنیتس، روسو و دیگران. چند کتاب دیگر را ویراستاری کرده است. در گفت‌وگوی زیر از ویژگی‌ها و تفاوت‌های سنت ویراستاری به این سبک و سیاق پرسیده‌ایم.

گفت‌وگو با «محمدرضا جعفری» چندان ساده نیست. او کم حرف است و عادت به کوتاه‌گویی دارد و قصه دراز عبدالرحیم جعفری، با کم حرفی و موجزگویی جور در نمی‌آید. بدون هیچ شک و تردیدی، عبدالرحیم جعفری پدر نشر ایران است. سختکوشی و پشتکار او، در روزگاری که «کارنکردن و زیر کار دررویی» می‌رود تا عادت همگانی شود، سرمشق خوبی برای آیندگان می‌تواند باشد.

رضا ماحوزی گفت: حکما و اندیشمندان، همواره مطالعه تاریخ پیشینیان و گفتگوی عقلانی با آن‌ها را پیشنهاد کرده و بر آن تأکید ورزیده‌اند. یکی از راه‌ها مطالعه تحلیلی تاریخ است.

یکی از موضوعاتی که در حوزه نشر آثار عمومی و دانشگاهی می‌تواند تفاوتی اساسی بین این دو حوزه محسوب شود، این نکته است که در کشور ما کتاب‌های عمومی از جایگاهی ویژه برخوردار‌ند، اما آنچه جامعه را به بلوغ می‌رساند و نگاه حرفه‌ای را در جامعه حاکم می‌کند، نشر کتاب‌های دانشگاهی است.

سیروس سعدوندیان، پژوهشگر تاریخ درباره دگرگونی‌های سبک زندگی ایرانیان، از گذشته تا امروز

چهل ایستگاه شبانه از مسیر شهابی سوزان که رحیل بر چشمان ضیاء جاوید زده است می‌گذرد و با یک تلنگر، در کنج‌ترین ایمن گمانش، آبگینه روشن عمرش را در هم شکسته است و شاید در تجرد واپسین شب، وحشت جانش ناآگاهی از سرنوشت ستاره بوده و غم سنگینش، تلخی ساقه علفی بوده که بی‌او به دندان می‌فشریم. آن کس که حافظ را به روایت شاملو نقش بست بی‌گمان به باور ناپایداری گنبد آسمان رسیده که نامش را با هنر رویینه نقاشی جاوید کرد و چه اندازه این نام را برازنده بود.

تاریخ کلیدی است که قفل رویدادهای گذشته، اعم از انسانی یا طبیعی را به روی نسل‌های بعدی باز کرده و آدمیان را با گذشته پیشینیان و نیاکان خود آشنا می‌سازد. به اعتقاد «پرفسور دی.اچ.کار‌»تاریخ نگار، تمام واقعیات گذشته، واقعیت‌های تاریخی نیست. بنابراین این سؤال مطرح است که معیار تشخیص واقعیات تاریخی از دیگر واقعیات مربوط به گذشته چه چیز می‌تواند باشد؟