مقاله

«عدالت چیست؟» این پرسشی است که سقراط در کتاب جمهوری افلاطون مطرح می‌کند و از آن زمان تاکنون یکی از مسائل اصلی فلسفه و همة متفکران اجتماعی بوده است. از نظر افلاطون و به ‌دنبال او ارسطو، عدالت، در عامترین معنای آن، فضیلت ذاتی است؛ عصارة همة فضیلت‌ها، و مهمترین فضیلت برای «حیوانات اجتماعی» که از نظر او ما انسانها هستیم ـ که با یکدیگر در اجتماعات بیش از پیش بزرگتر، شهر‌ها، و ملت ـ دولتها زندگی می‌کنیم؛ اما حتی در جمهوری افلاطون، پاسخ به این پرسش (یعنی تعریف «عدالت») در بهترین حالت پاسخی پر مناقشه است که ضوابط مشخصی را برای انتخابهایی ـ عادلانه یا غیرعادلانه ـ که در زندگی روزمره انجام می‌دهیم، ارائه نمی‌کند.

به نظر افلاطون برترین و عالیترین «مثال» (ldeas) همانا «خیر مطلق» یا «زیبایی مطلق» است. زیباییهای این جهانی، به منزله سایه‌های زیبایی مطلق‌اند و هر چه بهرة آنها از آن زیبایی بیشتر باشد، زیباتر خواهند بود. روح انسان پیش از آنكه به این جهان آید و اسیر تن شود، در جهان مُثُل به سر می‌برد. در آنجا روح با «زیبایی مطلق» آشنا شده و اینك كه در بدن گرفتار آمده است و همه چیز را به دست فراموشی سپرده است، یادی از آن زیبایی (زیبایی مطلق) برای وی بر جای مانده است. این «یاد»، معیاری است برای شناخت زیباییهای این عالم. ما اشیای زیبا را با آن «یاد» می‌سنجیم و به مدد این سنجش، میزان زیبایی آنها را تعیین می‌كنیم.

تحولات اخیر عراق از پیچیدگی‌های خاصی برخوردار است و لازم است همه ابعاد آن در سطوح مختلف مورد توجه قرار گیرد. عوامل و بازیگرانی در سطوح مختلف ملی (عراق)، منطقه‌یی (خلیج فارس و خاورمیانه) و بین‌المللی (قدرت‌های بزرگ و متوسط جهانی) در این تحولات دخیل هستند

بسیار ضروری است که در همه کودکستان ها و دبستان ها و دبیرستان ها و نیز در همۀ رسانه‌ها و ازجمله در صدا و سیما و فیلم و تئاتر از ارزشهای اخلاقی سخن به میان آید و تبلیغ و آموزش داده شود.

بی شک یکی از الزامات جامعه مترقی، پیشرفته و پویا پرداخت مالیات توسط مردم و هزینه کردن آن مطابق قوانین برای امور جاریه و درازمدت کشور توسط دولت‌هاست.

خبر اهداي يكي از نشان‌هاي مهم فرهنگي دولت فرانسه به يك هنرمند ايراني در هر سطح و هر زمينه‌يي كه باشد باعث سربلندي ما است. چنان كه در گذشته نيز بزرگان عرصه سينما، تئاتر، نقاشي و موسيقي اين نشان را دريافت كرده بودند.

سرودن درباره مفهوم «اميد و انتظار» در شعر معاصر وجوه و ديدگاه‌هاي مختلفي دارد و شاعران فراواني با نگاه‌هاي گوناگون به آن پرداخته‌اند. عموم اين نگاه‌ها در بياني كلي، ذيل بحث «رهايي»، «تغيير»، «داد» و «آزادي» جان مي‌گيرند.

زیباشناسی با علم الجمال، شاخه‌ای است از فلسفه كه از «زیباییها» بحث می‌كند. زیبایی بر دو قسم است: زیبایی طبیعی و زیبایی هنری(هنر): 1ـ زیبایی طبیعی: آن زیبایی كه در طبیعت وجود دارد و ساخته دست انسان نیست، زیبایی طبیعی نامیده می‌شود. مثل زیبایی كوه و دشت و دریا، یا زیبایی مرغان سبكبال و پری‌رویان زیباتر از خیال؛ پری‌رویانی كه به گفته سعدی: «زیورها بیارایند».1

عزت‌الله فولادوند در همایش «تاریخ و علوم سیاسی» بررسی کرد: متاسفانه فلسفه تاریخ از قدیم نزد ما مغفول مانده و این غفلت سبب شده است ملتی کهنسال و تاریخ‌مند مانند ملت ایران که به گفته معروف هگل تاریخ به معنای صحیح با آن آغاز می‌شود، از دیدگاهی عمیق و فلسفی نسبت به گذشته خودش محروم بماند و این محرومیت نیز آثار زیان‌مندی به بار آورده است که اجمالا بر اهل نظر پوشیده نیست. ولی عجالتا مجالی برای بحث درباره آن نداریم. امروز در اینجا می‌خواهم پس از شرح مختصری درباره چیستی، هدف‌ها و اقسام فلسفه تاریخ به‌عنوان نمونه به آرای لئوپولد فون رانکه (Leopold von Ranke) بپردازم که معتقد بود مورخ فقط باید آشکار کند واقعا در گذشته چه روی داده است و از تاریخ‌نگاران همعصر خودش انتقاد می‌کرد که با انگیزه اصلاحات، تاریخ را تابع اغراض سیاسی، اجتماعی و مذهبی قرار می‌دهند. اکنون اختصارا بپردازیم به خود فلسفه تاریخ.

«بسیار متأسفم که پیشامدهای غیرمنتظره مرا از حضور در مجلس بحث و نظری که از مدتها در انتظارش بودم محروم کرد. در کشور ما سمینارها و کنفرانس‌های بسیار برگزار می شود اما همه آنها به یک اندازه لازم و مفید نیستند و چه بسا مسائلی که در آنها مطرح می شود اساسی و مهم نباشد. یکی از مسائلی که مخصوصاً باید در آن تحقیق و تأمل کنیم وضع علم در جهان کنونی و شرایط پیشرفت آن در کشور خودمان است.