اخبار

نشست «با سنایی در سنایی آباد» در قالب یکی از سلسله نشست های درسگفتاریی درباره سنایی، با حضور و سخنرانی مریم حسینی در مرکز فرهنگی شهر کتاب برگزار شد. حسینی ابتدای سخنانش گفت: سنایی در بخش‌های پایانی کتاب حدیقه‌الحقیقه و شریعه‌الطریقه به معرفی کتاب خود می‌پردازد و آن را سنایی‌آباد می‌نامد. در مقدمه‌ نثری کتاب نیز سنایی همراه نام عربی حدیقه این کتاب را «فخری‌نامه» می‌نامد

بیست‌و‌یکمین نشست از مجموعه درس‌گفتارهایی درباره سنایی با موضوع «حدیقه‌ سنایی و مقالات شمس» و با سخنرانی دکتر مهدی سالاری‌نسب (استاد دانشگاه، نویسنده و پژوهشگر ادبیات و فلسفه) عصر چهارشنبه (پنجم اردیبهشت‌ماه) در مرکز فرهنگی شهر کتاب برگزار شد.

از سنایی شاعر دوران ساز و پرآوازه قرن ششم علاوه بر اشعار او آثاری به نثر باقی مانده که محدود به چند نامه است و استاد نذیر احمد آنها را جمع آوری کرده و نام مکاتیب سنایی را بر آنها گذاشته است. نگارنده در این مقاله به تحلیل ساختار و سبک این مکاتیب پرداخته و اهمیت آن را در سیر تکاملی نثر فارسی نشان داده است.

سنایی یکی از‎ ‎مهمترین شاعران سنتی فارسی است و باید مردم ما با او بیشتر آشنا شوند. چرا به‎ ‎وی لقب «حکیم» داده‌اند؟ به برخی شاعران لفظ حکیم اطلاق شده است. آیا این لفظ به‎ ‎دلیل جامعیت آنهاست؟ تاریخ‌نویسان می‌گویند سنایی در حوزه شعر، دین، عرفان، نجوم‎ ‎و پزشکی صاحب‌نظر بوده است. آیا این لقب به خاطر جامعیت اوست؟ در آثار کسانی مانند‎ ‎عمر خیام، فردوسی و… نوع دیگری از اندیشه مطرح شده است که نشان وجود حکمت در شعر‎ ‎آنهاست.

نوزدهمین نشست از مجموعه درس‌گفتارهایی درباره‌ سنایی با موضوع «سنایی و اهل بیت» برگزار می‌شود.

پانزدهمین نشست از درس‌گفتارهایی درباره سنایی با موضوع «شرط‌های حکیم سنایی» با سخنرانی در مرکز فرهنگی شهر کتاب برگزار شد. مولایی درباره ابیاتی در اشعار سنایی سخن گفت که وی در آنها از کلمه «شرط» استفاده کرده یا امری را مشروط بر امری دیگر دانسته است:

شانزدهمین نشست از مجموعه درس‌گفتارهایی درباره‌ سنایی به «انتقاد اجتماعی در شعر سنایی» اختصاص دارد.

سنایی با فرهنگ گذشته ایران و با مفاهیم اسطوره‌ای و قهرمانان و پهلوانان ایرانی آشنایی داشته است و جزو انگشت‌شمار شاعرانی است که در حوزه‌ عرفان، این ارتباط را حفظ کرده است. وی در مرحله‌ انتقال از مفاهیم و اندیشه‌‌های ایرانی به اندیشه‌ها و مفاهیم سامی قرار دارد و میان این مفاهیم در نوسان است. پس از او فرهنگ عرفانی ما به سمت اشعری‌‌گری تمایل می‌یابد.

سنایی علاوه بر دیوان (قصاید، غزلیات، رباعیات و مقطعات) که حدود چهارهزار بیت است، چند اثر منظوم دیگر دارد که عبارتند از: حدیقه‌الحقیقه که از مهمترین مثنوی‌های اوست و تعداد ابیاتش در نسخه‌های مختلف متفاوت است: از حدود پنج‌هزار تا حدود دوازده‌هزار بیت؛ سیرالعباد الی المعاد منظومه‌ای است رمزی و عرفانی که در آن نوعی سفر به عالم روحانی بیان شده و متجاوز از هفتصد بیت است.

حدیقه سنایی یکی از متن های پرابهام ادبیات ایران است. ابهام های این کتاب -که اولین منظومه عرفانی در زبان فارسی است- بیشتر از نظر زبان ادبی است که در آن، از امکانات زبان گفتاری و گویشی آن سال ها استفاده شده است.