مسأله «وحدت حوزه و دانشگاه» با بهره‌گیری از نظریات امام خمینی(ره) و تلاش‌های شهید مفتح از سال 1359 و متعاقب «انقلاب فرهنگی» و تحت‌تأثیر آن در جامعه انقلابی مطرح شد. گویا هدف اصلی این وحدت در افقی مبهم و در پرتو طرحی کلی «گسترش و نزدیک کردن تعاملات علمی دانشگاهی و معارف اسلامی» بود. بدین ترتیب زمینه وحدت و همکاری دو نهاد حوزه و دانشگاه فراهم شد. برای ابهام‌زدایی از این وحدت با حجت‌الاسلام دکتر داوود فیرحی عضو هیأت علمی دانشگاه تهران به گفتوگو نشستیم.
نشست «در کجا ایستاده‌ایم؟ نگاهی به آورده‌ها و بایسته‌های دکتر داود فیرحی در دانش سیاست» روز یکشنبه به همت گروه روندهای فکری مرکز مطالعات خاورمیانه و با همراهی انجمن علمی علوم سیاسی ایران برگزار شد. فیرحی در این جلسه روایتگر نکاتی درمورد پروژه فکری‌اش بود که از حیث آشنایی مخاطبان با چکیده‌ای از افکار و اندیشه‌های او، آن‌هم به روایت خودش، بسیار مغتنم و خواندنی است. نکته حائز اهمیت دیگر پاسخ فیرحی به پرسش احمد بستانی درمورد اندیشه ایرانشهری بود.
استاد علوم سیاسی دانشگاه تهران می گوید: از جان لاک یاد گرفته ام، پایگاه زندگی دموکراتیک نه در فلسفه و نه در تاریخ بلکه در مذهب قرار دارد. جان لاک ، از فیلسوفان سده 17 میلادی انگلستان بود که به طور گسترده به عنوان پدر لیبرالیسم کلاسیک شناخته می‌شودلاک از مهم‌ترین شارحان نظریه قرارداد اجتماعی و پیروان مکتب تجربه‌گرایی است. نظرات او بر پیشرفت شناخت‌شناسی و فلسفه سیاسی مؤثر بود.
نوگرایی دینی-سیاسی در ایران معاصر، از دیدگاه فقهی، بر دو مبنای مهم و متفاوت استوار است که هر دو در تحقیقات و جریان های فقهی – سیاسی دورۀ قاجاری ریشه دارند: یکی اندیشه های معطوف به ولایت سیاسی فقیهان که در آثار ملا احمد فاضل نراقی و به ویژه شیخ محمد حسن صاحب جواهر گسترش یافته است. و دیگری، مبنایی متفاوت است که در تحقیقات فقهی شیخ مرتضی انصاری تقویت شده و به اعتبار شهرت وی با عنوان «مکتب شیخ انصاری» شناخته شده است...
شاید نتوان چندان در این قول تشکیک کرد که «مشروطه مردم ایران را از رعیت به ملت تبدیل کرد.» اتفاقی تاریخی که شاید سرآغاز شکل‌گیری یک احساس و یا تقویت عاطفه و باوری شد که ملی‌گرایی و شعور و درک ایرانی بودن از آن روزگار و تاریخ این مبارزه منشأ می‌گیرد. در واقع از همان زمان که ملت شکل گرفت، دولت نیز تعریف شد و به شاکله رسید
تاریخ اندیشه سیاسی در ایران یکی از پرنوسان ترین و در نتیجه جذاب ترین حوزه های مطالعاتی است. ایران به عنوان یکی از قطب های فرهنگی و مذهبی خاورمیانه است که یک دگرگونی را از نظام سلطنتی سنتی به نوعی از نظام های جدید تجربه کرده است، دگرگونی ای که در بسیاری از کشورها اتفاق افتاده اما روایت ایران به دو دلیل خاص است: ۱) سابقه تاریخی – تمدنی و ۲) تفاوت مذهبی
دانش سیاسی در ایران «ایرانی» است. علوم سیاسی، نخستین شاخه از علوم انسانی جدید است که در ایران و در سال 1317ق. چند سالی قبل از مشروطه به فرمان مظفرالدین‌شاه قاجار در تهران تأسیس شد. اما علوم‌سیاسی در ایران، با وجود اهمیت اولیه‌ای که داشت با دو مشکل اساسی مواجه شد
داود فیرحی، استاد اندیشه سیاسی دانشگاه تهران و نویسنده کتاب‌های متعددی ازجمله «قدرت دانش و مشروعیت در اسلام»، «آستانه تجدد»، «نظام سیاسی و دولت در اسلام»، «فقه و سیاست در ایران معاصر» (2جلد) و «فقه و حکمرانی حزبی» است.
ویژگی ترجمه‌های عزت‌الله فولادوند به روایت دکتر داوود فیرحی ترجمه کردن نوعی «فلسفیدن» است؛ هم فلسفیدن در مورد جامعه مقصد و هم فلسفیدن در مورد جامعه مبدأ. به تعبیری، گلچین کردن چیزی از آن سوی دنیا که می‌تواند در جامعه مقصد بموقع، بجا و تعیین‌کننده باشد. بنابراین، «مترجم به نوعی یک فیلسوف است» و مترجم تنها انتقال‌دهنده نیست بلکه می‌داند که چه موضوعی را به چه جامعه‌ای تزریق کند.
استاد دانشگاه تهران در نشست رونمایی از کتاب ارج نامه عزت الله فولادوند گفت: ترجمه های هدفمند اندیشه بومی را با پژوهش های جهانی گره می زند.
کاربر جدید هستید؟ ثبت نام در تارنما
کلمه عبور خود را فراموش کرده اید؟ بازیابی رمز عبور
کد تایید به شماره همراه شما ارسال گردید
ارسال مجدد کد
زمان با قیمانده تا فعال شدن ارسال مجدد کد.:
قبلا در تارنما ثبت نام کرده اید؟ وارد شوید
فشردن دکمه ثبت نام به معنی پذیرفتن کلیه قوانین و مقررات تارنما می باشد
کد تایید را وارد نمایید