اخبار

نتیجه جستجو برای

دهمین همایش سالانه انجمن علوم سیاسی ایران با موضوع «وضعیت فكر سیاسی در ایران معاصر» پنجشنبه پنجم اسفندماه با حضور اساتید و پژوهشگران برجسته حوزه اندیشه سیاسی و سایر حوزه‌های مرتبط، در خانه اندیشمندان علوم انسانی و به صورت پنل‌های موازی برگزار شد. در یكی از پنل‌های صبح این مراسم داوود فیرحی دبیر علمی همایش، محمدرضا تاجیك، محمد سروش محلاتی، حاتم قادری و محمدجواد غلامرضا كاشی هر یك با توجه به حوزه مطالعاتی خود به بررسی جنبه‌ای از وضعیت فكر سیاسی در ایران پرداختند و در پنل دیگری احمد نقیب زاده، عباس منوچهری، سیدعلی میرموسوی و مرتضی مردیها در باب این موضوع سخنرانی كردند. سخنرانی اختتامیه نیز بر عهده جواد طباطبایی گذاشته شده بود. اما عزت‌الله فولادوند كه پیش‌تر نام او به عنوان یكی از سخنرانان این مراسم اعلام شده بود در این همایش حضور نیافت

( ادامه مطلب )

داوود فیرحی، استاد علوم سیاسی دانشگاه تهران گفت: اگر مولف در روانشناسی بالینی کتابی بنویسید، امکان آن بسیار اندک است که دچار خودسانسوری شود، اما در حوزه علوم سیاسی این مشکل وجود دارد که شاید تا اندازه‌ای به ماهیت رشته علوم سیاسی و شرایط جامعه نیز برمی‌گردد.

( ادامه مطلب )

حجت‌الاسلام داوود فیرحی دانشیار دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران گفت: ایران پرستی فانتزی با حضور طباطبایی تبدیل به ایران‌شناسی فلسفی شد. مسایل مرتبط به وطن، مفهوم حکومت‌ها، دولت مدرن، مشکلات و موانع دولت مدرن و مهمتر از آن ایماژ و تصویر دولت مدرن با وجود طباطبایی در قالب پرسش مطرح شد و یکی از مهمترین نتایج آن این بود که مخاطبان ادبیات او در به مطالعه تاریخ فکر ترغیب شدند.

( ادامه مطلب )

شریعتی در نشست «نوگرایی یا سلفی گری در اندیشه وحدت اسلامی» گفت: خشونت های امروز ربطی به سیدجمال الدین اسدآبادی ندارد همانطور که خشونت گروه هایی مثل داعش هم ربطی به اسلام ندارد.

( ادامه مطلب )

داوود فیرحی در نشست «رابطه وحدت و خشونت: بررسی رادیکالیسم اسلامی نوین» گفت: استراتژی وحدت استراتژی درستی نیست و رویکردهای درستی ندارد و باید تعریف و سیاست گذاری مان نسبت به وحدت را عوض کنیم.

( ادامه مطلب )

«فرهنگ سياسی‌» سلسله‌اى از عقايد، سمبل‌ها و ارزش‌هاست كه وضعيتى را كه «عمل سياسی‌» در قالب آن رخ می‌دهد، تعريف می‌كند. (۱) اين چارچوب كه بيشتر ناظر به پروسه‌هاى روانى عمل سياسى است‏با تعريف فرهنگ سياسى به مثابه يك پديده روانى جمعى، رفتار سياسى جامعه را توضيح می‌دهد. (۲) شمارى از مطالعات توسعه، پيوند ميان «سنت و سياست‏» را در جهان سوم، مورد توجه قرار داده‌اند. كليفورد گيرتز، (Clifford Geertz) استدلال می‌كند كه «گذشته سياسی‌» (عقايد و سنن) اين كشورها عنصر اصلى جهت دهنده در سياست امروز است. (۳) اما آيا ناخت‏سنت ممكن است؟ چگونه می‌توان گذشته سياسى جهان اسلام را بدرستى فهميد؟ آيا تنفس مستمر در فضاى امروز مانع از فهم سنت نمی‌شود؟ كدام ابزار معرفتى قادر است گذشته و حال ما را يكجا و بدرستى نشان دهد؟

( ادامه مطلب )

تاسیس «فقه المشروطه» به مثابه فصل جدیدی د رتاریخ اجتهاد و فقه سیاسی شیعه، مرهون تلاش های میرزا محمد حسین نائینی(١٣١٥-١٢٣٩) و رساله تنبیه الامه و تنزیه المله اوست» داود فیرحی، استاد اندیشه سیاسی دانشگاه تهران در كتاب فقه و سیاست با تاكید بر اهمیت نقش نائینی در بنیانگذاری رابطه ای ایجابی میان مشروطیت و مشروعیت دینی می‌نویسد:‌«محقق نائینی مشروطه خواهی و بازاندیشی در دستگاه فقه سیاسی شیعه را بازگشتی مجدد به اصول فراموش شده اسلامی از پس قرن ها كج دینی می داند. به اعتقاد نائینی احیای آزادی خدادادی انسان در زندگی انسان در زندگی سیاسی، در كانون این نواندیشی دینی قرار دارد.

( ادامه مطلب )

داوود فیرحی گفت: ما با مشروطه دچار انقلاب کپرنیکی در سیاست شدیم. مشروطه یک انقلاب اساسی است چرا که نظام ممالک محروسه به یک دولت ملی تبدیل می شود و قوانین متمرکزی بر کل ملت نوشته می شود.

( ادامه مطلب )

علی گل باز: تا پیش از 14 مرداد 1285 خورشیدی، جز نمونه هایی معدود چون تحریم توتون و تنباکو، نمی‌توان در تاریخ اجتماعی ایران، از جنبش یا حرکت مردمی سراغ گرفت که علیه نظام حاکم صورت گرفته باشد. بر این پایه «انقلاب مشروطه» را باید نقطه عطف در این میان دانست که جامعه ایرانی را به حرکت درآورد و موتور محرکه‌ای شد تا رخدادهای مبارک سپسینی چون ملی شدن صنعت نفت، قیام سی ام تیر، انقلاب اسلامی را رقم زند. اما بی‌شک این انقلاب در میان رهبران مشروطه هم که یک بال آن روحانیون به شمار می‌آیند تأثیری شگرف بر جای گذاشت تا آنجا که گروهی چون آخوند خراسانی و میرزا محمدحسین نائینی مشروطه طلب و در مقابل دیگرانی هم مانند شیخ فضل الله نوری و سید کاظم یزدی، مکمل مشروعه را بر مشروطه افزودند و جبهه‌ای دیگر شدند.

( ادامه مطلب )

برجسته‌شدن یک گفتمان در نتیجه تناسب میان عرضه و تقاضا شکل می‌گیرد، مقصود از عرضه، وجود گفتمان‌های ممکن و منظور از تقاضا خواست شهروندان است. بنابراین، در کنار «خواست» شهروندان، «ممکن‌ها» روی دیگر سکه است. نکته‌ای که نباید از نظر دور داشت این است که در مرحله عرضه، یکسری محدودیت‌ها وجود ‌دارد و نمی‌توان تمام خواسته‌های شهروندان را تحقق بخشید

( ادامه مطلب )

ورود به سایت

مرا به خاطر بسپار.

کاربر جدید هستید؟ ثبت نام در تارنما

کلمه عبور خود را فراموش کرده اید؟ بازیابی رمز عبور

کد تایید به شماره همراه شما ارسال گردید

ارسال مجدد کد

زمان با قیمانده تا فعال شدن ارسال مجدد کد.:

ثبت نام

عضویت در خبرنامه.

قبلا در تارنما ثبت نام کرده اید؟ وارد شوید

کد تایید را وارد نمایید

ارسال مجدد کد

زمان با قیمانده تا فعال شدن ارسال مجدد کد.: