اخبار

استاد فلسفه دانشگاه تهران با بیان اینکه ملاهادی سبزواری تنها شارح صرف ملاصدرا نیست و در زمینه حدوث عالم حرف تازه ای دارد، گفت: نظریه ملاهادی سبزواری در این باره اوج فلسفه و عرفان است.

درست است که ابن سینا بر کتاب اثولوجیا شرح نوشته و به آن توجه داشته است، ولی این عمل او به هیچ وجه دلیل بر این نیست که این فیلسوف بزرگ، نوافلاطونی است، او در این شرح به حکمت خسروانی نظر داشته است.

دینانی در بیان تفاوت فیلسوف و حکیم گفت: فیلسوف کسی است که دانش دارد اما حکیم کسی است که متخلق اخلاق است. خواجه، حکیم است. او فیلسوف گفتگوست. هیچ فیلسوفی به اندازه خواجه با فلاسفه دیگر مکاتبه نداشته.

خواستن و دانستن دو چیز است و با یکدیگر ارتباط دارند، ولی ارتباط داشتن به این معنی نیست که یک چیز هستند، بلکه دو چیز هستند. خواستن مهم‌تر است یا دانستن؟ اگر فقط دانستن بود و خواستن نبود چه اتفاقی می‌افتاد؟ اگر خدا می‌دانست و نمی‌خواست که بیافریند، چه اتفاقی می‌افتاد؟ اگر می‌دانست و خلق نمی‌کرد، دانستن او نیز نبود و خدای منهای خواستن به چه کار می‌آید؟ ضرورت زمانی مطرح می‌شود که خداوند چه می‌خواهد. شوپنهاور نیز می‌گوید: هستی فقط یک اراده و خواستن است و چیزی دیگر نیست. نیچه نیز به اراده معطوف به قدرت قائل است،. او سقراط را فاجعه تاریخ می‌داند ولی خواستن نیچه‌ای به هیتلر می‌رسد.

یكصدمین نشست اندیشگاه فرهنگی با حضور دكتر غلامحسین ابراهیمی دینانی در اندیشگاه فرهنگی کتابخانه ملی برگزار شد. به گزارش روابط عمومي سازمان اسناد و كتابخانه جمهوري اسلامي ايران، غلامحسین ابراهیمی دینانی در نشست معرفی كتاب «سخن ابن سینا و بیان بهمنیار» گفت: هراكیلیوس عالم هستی را همچون رودخانه ای فرض كرد و عنوان كرد كه هیچ انسانی نمی تواند دو بار از این رودخانه عبور كند. معنی سخن این فیلسوف این است كه عالم در حركت است و سكون در عالم معنایی ندارد اما كسی این حركت را نمی تواند بینید تصور می كند كه عالم ساكن است.

مراسم رونمایی از کتاب «سخن ابن سینا و بیان بهمنیار» اثر «غلامحسین ابراهیمی دینانی» عصر دیروز در سالن همایش‌های کتابخانه ملی ایران برگزار شد. او در این برنامه که صد و دهمین جلسه اندیشگاه کتابخانه ملی بود و به همین بهانه، جشن تولد 80 سالگی‌اش هم انجام گرفت، درباره تأثیر شگرف ابن‌سینا در فرهنگ معرفت و حقیقت سخن گفت: «متأسفانه دنیای امروز، دنیای اندازه شده است اما اندازه را چه کسی اندازه می‌گیرد؟ اگر پاسخ «عقل» است، پس عقل را چه چیزی معیار می‌کند؟ مصیبت ما این است که همه چیز ریاضی و مهندسی شده است. اما ابن‌سینا چنین فکر نمی‌کند. اگر قرآن، در عربستان نازل، در مصر قرائت و در ترکیه کتابت شد در ایران فهمیده شد.

غلامحسین ابراهیمی دینانی گفت: جسته‌وگریخته گفت‌وگوهایی را كه با من در رسانه ها شده، دیده‌ام و گزارش‌های حوزه فلسفه را خوانده‌ام اما در دنیای امروز گویی اغلب خبرنگاران حوزه فلسفه به دنبال «فست‌فود فكری» می‌گردند. انگار همه دنبال ساندویچ‌خوری رفته‌اند و كار اصلی‌شان فراموش شده است!

جایگاه ناصرخسرو در تاریخ و فرهنگ اسلامی با حضور محمدعلی اسلامی‌ندوشن، غلامحسین ابراهیمی‌دینانی و مهدی محبتی در شهرکتاب به بحث گذاشته می‌شود.

فلسفه رشته ای از دانش و معرفت بشری است که هم از جهت موضوع و هم از جهت مسائل با منطق تفاوت دارد. منطق نیز به اعتبار موضوع و مسائل خود، غیر از فلسفه است. ولی در این مساله نمی توان تردید داشت که هیچ یک از نحله های فلسفی بدون اینکه به یک منطق متکی باشد از استحکام و اعتبار لازم برخوردار نخواهد بود. چنانکه منطق نیز اگر فلسفه خاص خود را نداشته باشد تهی و بی بنیاد خواهد بود.

غلامحسین ابراهیمی دینانی در نشست بررسی کتاب خود با عنوان «معمای زمان و حدوث جهان» گفت: زمان تنها باعث فرسایش موجودات می‌شود و از جمله تن انسانی نیز با زمان فرسوده می‌شود اما فکر می‌ماند و زمان را می‌سازد و بر آن سیطره پیدا می‌کند. پس شما فرسوده زمان هستید اما حاکم بر زمان خواهید بود اگر فکرتان را تقویت کنید. نشست بررسی کتاب «معمای زمان و حدوث جهان» عصر سه‌شنبه 11 آذر 1393 با سخنرانی غلامحسین ابراهیمی دینانی در کتابخانه ملی ایران برگزار شد. دینانی در ابتدای این مراسم با اشاره به این که کتابخانه ملی ایران مرکزی بسیار شریف و بزرگی است، گفت: در مسیر رسیدن به کتابخانه ملی دکتر مدرسی سؤالی را از من پرسیدند که جای تامل دارد. ایشان گفتند اگر پیامبران اعظم مانند حضرت عیسی (ع) و حضرت موسی (ع) جایگاهشان به لحاظ تقدم و تأخر عوض می‌شد، آیا به لحاظ زمانی باز هم همان مسائل را بیان می‌کردند؟