اخبار

گفت‌وگو با پیمان سلطانی، موسیقی‌دان عصیانگر و جسور معاصر را در شرایطی انجام دادم که او دائما می‌کوشید من را به سکوت دعوت کند؛ اما کلمات در حصار تنگ سخنانم باقی نمی‌مانند و او چنان کلمات را از من می‌رباید و به دور‌دست‌ها می‌برد و به آ‌نها جان می‌بخشد که تنها باید در مقابل‌اش سکوت اختیار کرد و شنید.

نگاه به عاشورا، گاهی نگاهی از نوع دیگر است. نگاهی که هرچند درواقع ماجرا ادعایی دیگر دارد اما وقتی خوب به آن می‌نگرید، جوانی که با اما و اگرهای جامعه امروز دست به گریبان است، را قانع نمی‌کند. شاید این جمله پیمان سلطانی که از نظر من « امام حسین(ع) پیروز جنگ است» برخاسته از همین نوع نگاه رایج باشد. نگاهی که ناخواسته اهالی امروز را مغبون می‌سازد. نگاهی که علما هم بر آن تأکید داشته‌اند و گفته‌اند، نباید طوری باشد که ما را مغبون کند. او اعتقاد دارد به همین دلیل است که با ساخت موسیقی عاشورایی به این شکل، مشکل دارم زیرا باید موسیقی عاشورایی درنهایت پیروز میدان را برای ما مشخص کند و هرچند بر غم فقدان او، خواهیم گریست اما درنهایت احساس غرور ما باید فرا گیرد. پیمان سلطانی با چنین رویه و نظری به نقد وضع موجود ساخت موسیقی عاشورایی پرداخته است. با سلطانی گپ‌وگفتی داشتیم و امروز و اکنون موسیقی عاشورایی را به بحث نشستیم. مشروح این گپ‌وگفت در ادامه آمده است: