«گیسوان هزارساله» (گوشههایی از خاطرات یک باستانشناس) روایت اسماعیل یغمایی در قالب داستانهایی مستند از کاوشهای دهه 40 در محوطههای تاریخی است.
در این قسمت به موضوع تفریحات عمومی پرداخته می شود که لازم است ابتدا در مورد حیطه آن توضیحاتی ارایه گردد. اگرچه سایر آیین هایی که در این مجال به آنها پرداخته میشود به نوعی همه تفریحات عمومی هستند حال چه در فضای شاد برگزار شوند و چه به مناسبت های غمگینانه ای باشند اما در اینجا غرض از تفریحات عمومی گردهمایی های جمعی مردم در میادین شهر با حضور یا بدون حضور شاه و درباریان است که به مناسبت های خاص و مواردی که در آن مقطع زمانی رخ می داده اند برپا می شده است.
میشل فوكو (1984-1926) فیلسوف، تاریخنگار اندیشه، نظریه پرداز اجتماعی و منتقد ادبی فرانسوی را پیش از هر چیز با عنوان نظریهپرداز رابطه میان معرفت و قدرت میشناسند، متفكری كه به تعبیر كولین كوپمن میتوان اندیشه او را گرد مفهوم قدرت خلاصه كرد. به عبارت دیگر اگر بخواهیم اندیشه فیلسوفان بزرگ تاریخ را تنها در یك كلمه خلاصه كنیم، مطمئنا این كلمه برای میشل فوكو «قدرت» خواهد بود.
«حاكمیت هیچوقت نگاه صد درصد مثبتی به مسائل مختلف موسیقی نداشته و همیشه در هالهای از ابهام درباره موسیقی صحبت شده است. خود این موضوع علت بسیاری از مسائل كوچك و بزرگی محسوب میشود كه در این سالها موانع ریز و درشتی را برای اهالی موسیقی به وجود آورده است.»
قحطی بزرگ سالهای 1296 تا 1298 ه.ش بزرگترین قحطی و نسلکشیهای تاریخ ایران است که از حمله مغول در قرن سیزدهم میلادی نیز فراتر رفت. «محمدقلی مجد»، محقق ایرانی در کتاب قحطی بزرگ دولت بریتانیا را بهعنوان عامل و مسبب اصلی این ماجرا معرفی میکند: «قحطی در زمانی رخ داد که ایران در زیر سلطه ارتش اشغالگر بریتانیا بود.
بدایعالسمر و وقایعالسفر» عنوان کتابی است به قلم شیخ الرئیس ابوالحسن میرزاقاجار، فرزند هفتمین پسر فتحعلیشاه قاجار، که سید مرتضی آلداود این نسخه خطی را در کتابخانه آستان قدس رضوی پیدا کرد و ضمن تصحیح و توضیح، متن آن را در انتشارات مگستان منتشر کرد.سیدمرتضی آلداود متولد 1329 خور و بیابانک از توابع اصفهان، فارغالتحصیل رشته زبان و ادبیات فارسی است ...
بروز بیماریهای پیشبینی و پیشگیری نشده واگیردار در خاطره تاریخ اجتماعی ایران تداعیکننده شرایطی هستند که بر اساس گزارش های منابع و تحقیقات در اثر شیوع بیماریهای واگیردار وبا، طاعون و سل به وجود میآمد
شیخ اسماعیل امیرمعزی معروف به «شیخالمشایخ» از دانشمندان و هنرمندان کمتر شناختهشدة دوره قاجار است. وی در روز پنجشنبه ۲۳ بهمن ۱۲۴۱ر۲۳ شعبان ۱۲۷۹ در دزفول، در خانوادهای دانشپرور به دنیا آمد. خانوادهاش که نسبشان به امیر معزالدین دزفولی میرسد، همگی اهل فضل و علم بوده و به جهت همین انتساب، نام خانوادگی امیرمعزی را برگزیدهاند.
روشنفکری در ایران یک حوزه پرمجادله در ایران است. بیشتر روشنفکران در تاریخ معاصر ایران، با نکوهش یا سرکوب لفظی فرهنگی روبهرو شده، همچنین آنها را عامل بسیاری از مشکلات و بدبختیهای ایران شناساندهاند. در رویارویی با اینگونه انتقادها، تصور کنید اگر روشنفکران نبودند بر سر ایران چه میآمد و این کشور امروز با چه شرایطی دست به گریبان بود.
میگویند چالههای پیش روی موسیقی یکی و دوتا نیست؛ از موضعگیری در مقابل فعالیت رسمی خوانندگان موسیقی سنتی گرفته تا لغو دامنهدار کنسرتهای موسیقی که بسیاری از آنها از مراجع رسمی مجوز گرفتهاند، از نگاه دستگاههای رسمی به مقوله موسیقی تا جلوگیری از حضور نوازندگان زن در بسیاری از شهرهای ایران، تنها بخشی از چالشهای جدی است که بخش زیادی از تحصیلکردگان موسیقی و کسانی که سالها وقت گذاشتهاند تا از میوه این درخت بهرهای ببرند با آنها دست به گریبان هستند. هنوز خاطره لغو کنسرت یکی از مهمترین موزیسینهای ایرانی، کیهان کلهر در ذهنها مانده است.
کاربر جدید هستید؟ ثبت نام در تارنما
کلمه عبور خود را فراموش کرده اید؟ بازیابی رمز عبور
کد تایید به شماره همراه شما ارسال گردید
ارسال مجدد کد
زمان با قیمانده تا فعال شدن ارسال مجدد کد.:
قبلا در تارنما ثبت نام کرده اید؟ وارد شوید
فشردن دکمه ثبت نام به معنی پذیرفتن کلیه قوانین و مقررات تارنما می باشد
کد تایید را وارد نمایید