همیشه بزرگ بود، هست و خواهد بود/ نصرالله حدادی

1394/7/12 ۰۹:۴۱

«عبدالرحیم جعفری» را باید که به واقع «پدر کتاب ایران» دانست. من در خانه کتاب، 20 جلسه با 20 ناشر قدیمی و ممتاز ایران برگزار کردم که همه آنها، بدون استثنا، او را تحسین کردند. هر آن کس - چه دوست و چه دشمن - که جعفری را می‌شناسد، به احترامش کلاه از سر برمی‌دارد و تمام قد می‌ایستد. صنعت نشر هیچ گاه او را فراموش نخواهد کرد که حق پدری بر گردنش دارد. جعفری کتاب خوب چاپ می‌کرد و کتاب را خوب چاپ می‌کرد.او ناشری خستگی ناپذیر، خوش ذوق و عاشق بود.عبدالرحیم جعفری 35 سال خانه نشین شد اما هرگز از یادها نرفت و از پای ننشست. یادمان نرود که او در حدود 30 سال فعالیت در حوزه نشر و انتشار بیش از 2هزار و 800 عنوان کتاب، نه از کسی وام گرفت و نه به مال کسی دست اندازی کرد. او خاضعانه و خالصانه کتاب منتشر کرد و تنها هدفش ارتقای فرهنگ در ایران بود. اما ای کاش جلد سوم خاطراتش هم منتشر می‌شد تا عیان شود که چه کسانی از نمد مصادره اموال عبدالرحیم جعفری و امیرکبیر، صاحب دفتر و دستکی در نشر شدند.

جعفری در سال 1357 بیش از 10 کتابفروشی در تهران و 200 نمایندگی در سراسر کشور داشت و اگر اموالش مصادره نمی‌شد به یقین امروز بیش از 50 کتابفروشی در تهران و هزار نمایندگی در شهرستان‌ها داشت.اگر بخواهیم علت العلل افت شمارگان کتاب را در کنار دیگر عوامل بررسی کنیم یکی از شاخص ترین آنها از بین رفتن امیرکبیر جعفری بود. کتاب خاطرات ارزشمند او؛ «در جست‌و‌جوی صبح»، اثری بی‌نظیر از انسانی خودساخته است که در ره اعتلای فرهنگ میهنش تلاش خستگی ناپذیر تا حد از دست دادن یک چشمش را به دنبال داشت و امروز بیش از هر زمان دیگری فقدان جعفری را در عالم نشر کتاب حس می‌کنیم. جعفری همواره به این بنده لطف داشت و این افتخار را داشتم که جزو نخستین کسانی باشم که کتاب او را بخوانم و مطلبی برایش در نشریه هفتگی کتاب هفته در سال 1382 بنگارم که برخی آن تمجید را برنتافتند و بر جعفری و بعضاً بر من تاختند. امروز با افتخار می‌گویم خوشحالم که جعفری را در زمان حیاتش به قدر وسع بزرگ داشته‌ام، چه اینکه جعفری همیشه بزرگ بود، هست و خواهد بود و امیرکبیرِ جعفری همانند بزرگی صاحب اصلی‌اش نامدار خواهد ماند.

روزنامه ایران

نظر دهید