تقابل دو اندیشه / حجت الاسلام والمسلمین علی یونسی

1393/9/15 ۱۱:۱۰

عصر روز سه شنبه 11 / 9 / 1393 به پاس مقاومت زنان کرد در برابر سلفیان تندرو، یک نشست تخصصی با عنوان « ظرفیت های اجتماعی زنان در تاریخ و فرهنگ ایران » در مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی برگزار شد. آنچه در زیر می خوانید متن پیام جناب آقای دکتر علی یونسی، دستیار ویژۀ ریاست جمهوری در امور اقوام و اقلیت های مذهبی است که توسط دکتر علی میر انصاری، معاون بخش ادبیات مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی خوانده شد:

دبا: عصر روز سه شنبه  11 / 9 / 1393  به پاس مقاومت زنان کرد در برابر سلفیان تندرو، یک نشست تخصصی با عنوان « ظرفیت های اجتماعی زنان در تاریخ و فرهنگ ایران » در مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی برگزار شد.

آنچه در زیر می خوانید متن پیام جناب آقای دکتر علی یونسی، دستیار ویژۀ ریاست جمهوری در امور اقوام و اقلیت های مذهبی است که توسط دکتر علی میر انصاری، معاون بخش ادبیات مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی خوانده شد:

تقابل اندیشه "جهاد نکاح"  در میان گروههای افراطی و دفاع شجاعانۀ زنان ایرانی نژاد در کوبانی

در چند ماه اخیر، دو اسم و دو عنوان به سر زبانها افتاد و به سرعت، فراگیر و البته جهانی شد. دو اسمی که پیش از این، برای اکثر مردم جهان ناشناخته بود. این دو اسم، عبارتند از:

یک: داعش، به عنوان مظهری از خشونت، سنگدلی و بیرحمی

دو: کوبانی، به عنوان مظهری از مقامت و قهرمانی، آنهم به دست زنانی از آن دیار

کوبانی از نظر جغرافیایی از 3 جهت به نواحی عرب نشین و از یک جهت به ترکیه محدود است. اما ماهیت آنچه در این شهر رخ داد از نظر تاریخی بیشترین شباهت را به عناصر فرهنگ ایرانی دارد. تصویر زن کوبانی را پیشتر در شاهنامۀ فردوسی، و در چهرۀ زنانی همچون گُـردیه و گُـردآفرید دیده بودیم. این تصویر هرچند مدتهاست از صحنه خاورمیانه حذف شده است.  در این جا، نام شاهنامه به میان آمد. این نام کافی است تا ما را به یاد داستان های مکتوب و روایت های شفاهی کهن بیندازد که قهرمانان پاره ای از آنها، زنانی دلاور بوده اند. قهرمانانی که امروزه توسط زنان کوبانی بازتولید شده است. بی تردید، مهمترین ویژگی این زنان، قدرت و ظرفیت فرماندهی آنان بوده است. برای نمونه به گُـردآفرید اشاره می کنم. او در مقام زنی فرمانده، بر دژی استوار فرمان می راند. او آنقدر در خود جسارت و قدرت می دید که به جنگ سهراب رفت. فردوسی درباره او می‌نویسد:

زنی بود بر سان گُـردی سوار                                                      همیشه به جنگ اندرون نامدار

کجا نام او بود گرد آفرید                                                           که چون او به جنگ اندرون کَس ندید

بپوشید درع سواران به جنگ                                                      نبود اندر آن کار، جای درنگ

از دیگر ظرفیت هایِ فرماندهیِ جنگ در شاهنامه، در چهرۀ  گُـردیه خواهر بهرام چوبین دیده می‌شود. او بزرگترین و نام‌آورترین زن دوره ساسانی است که فرماندهی را با حکمت و دانایی و خرد و عقل، همراه کرده بود. او به جنگ خاقان چین رفت و او را شکست داد. او در مصاف با فرمانده چینی‌ها گفت:

بدو گردیه گفت اینک منم                                                         که بر شیر درنده اسب افکنم

فردوسی گُردیه را زنی از دیارِ مادِ کهن (فهلو، پهلو یا ماد کهن) می‌نامد. دیاری که حدود آن را در منابع جغرافیایی، غرب ایران گفته اند. به نظر من تصویر زنان کوبانی بیش از هرچیز به تصویر گُـردیه در شاهنامه شباهت دارد. چنان که گفته می شود فرماندهی دلاوران کوبانی را امروزه، بانویی جوان بر عهده دارد. اینان، میراث داران فرهنگ کهن، در دنیای مدرن امروزی، به جنگ وستیز با داعشیان، نماد تفکرات ضد انسانی برخاسته اند. اینان، بسان گُردیه شاهنامه و گُردیه های تاریخ، دشمنان انسانیت و حرّیت را شکست خواهند داد.

و اما جهاد نکاح

از زمان ظهور گروه‌های تکفیری و تندرو و تروریسم دو قرائت از اسلام بصورت واضح به نمایش گذاشته شد:

1- قرائت رحمانی و عقلانیت و اخلاق الهی و انسانی از اسلام

2- دیگر قرائت شیطانی، خشن، ضد عقل و ضد اخلاق، از دین مبین اسلام

وجه مشترک گروههایی مانندِ طالبان، القاعده، النُـصرَه، و داعش، عبارت است از:  تندروی، تنگ نظری، خشونت طلبی و تکفیر  و البته اولین قربانی این گروه ها، اسلام عزیز و دوم مسلمان معتدل و میانه رو  است.

در این جا لازم می دانم به یکی از ویژگیهای این گروه ها اشاره کنم. این ویژگی چیزی نیست، جز نگاه ابزاری آنان به زن. این عناصر حضور زن را در جامعه به هیچ عنوان برنمی‌تابند و آنرا صرفاً برای رفع نیازهای حیوانی خود، می پذیرند.

با نکاحِ ابزاریِ سلفیونِ تکفیری، بدعتی جدید بنام جهاد نکاح رخ نمود. این عنوان در هیچ کدام از مکاتب فقهی اهل سنت سابقه ندارد. هر چند، برخی از روحانیون تکفیری آنرا مُـجاز دانسته و بر اجرای آن تأکید نمودند و حتی برخی پا را فراتر گذاشته و آنرا برای زنان متأهل هم روا دانسته‌اند. بدعت کثیف جهاد نکاح که به بدترین شکل شخصیت زن مسلمان را تحقیر نمود، موجی عظیم از نفرت عمومی، در جهان اسلام بر ضد گروههای تکفیری و افراطی برانگیخت. پیامدهای منفی جهاد نکاح بقدری گسترده بود که مفتیان بدعت گذار را به عقب نشینی وا داشت. جهاد نکاح که نوعی تقدیس فحشا و بردگی جنسی بود در کنار قتل عام بی‌گناهان و ‌بردگی زنان اقلیت‌های دینی، چهرۀ واقعی گروههای افراطی را به نمایش گذاشت. در این هنگامۀ شگفت‌انگیز، پدیده جدیدِ زنانِ قهرمانِ کردِ کوبانی، همه توجهات جهانی را به سوی خود جلب کرد و اسطوره شکست ناپذیر استراتژی گروههای افراطی توسط زنان قهرمان کوبانی به بطالت کشانده شد و به هزیمت رفت. بدعت جهاد نکاح اگرچه تحقیر و توهین زنان مسلمان بود اما رشادت، مقاومت و قهرمانی زنان کوبانی آن لکه ننگ را از دامن اسلام پاک کرد و جلوه جدیدی از شخصیت زن شرقی و ایرانی و مسلمان به نمایش گذاشت. والسلام