1395/2/25 ۰۹:۲۰
بزرگ‌ترین خدمتی را که یک انسان می‌تواند به کشورش کند فردوسی توسی در حق ایران و ایرانی انجام داد. او به‌تنهایی زبان، فرهنگ، قومیت، ملیت و ایرانی بودن را احیا کرد. فردوسی با سرودن شاهنامه سبب شد تا ابد فرهنگ، عظمت ایران و آیین‌های ایرانی حفظ شود. همان‌طور که گفت «نمیرم از این پس که من زنده‌ام که تخم سخن را پراکنده‌ام» در واقع با سرودن شاهنامه سبب شد زبان فارسی و فرهنگ ایرانی تا ابد پایدار بماند و نقش و جایگاه خودش نیز در حافظه تاریخی ایرانیان حفظ شود، خدمتی که این اثر به میراث فرهنگی و باستانی ایران کرده است در وصف نمی‌گنجد.
اگر شاهنامه نبود، امروز زبان فارسی نداشتیم و اگر زبان فارسی نبود میراث‌های قومی، ملی و آیین‌های باستانی ما از بین رفته بود. باید این گنج گران را قدر بدانیم و ارزشش را درک کنیم. باید فردوسی را بزرگ بدانیم، چراکه جهان امروز به عظمت فردوسی پی برده است و او را بزرگ می‌داند. در طول تاریخ، ایران مورد هجوم و لشکرکشی‌های زیادی قرار گرفته است. اقوامی مانند مغول‌ها و تاتارها در بازه‌های زمانی مختلف بر ما غلبه کردند، اما می‌بینیم که نه‌تنها تاثیری بر فرهنگ و آیین‌های باستانی ما نداشتند، بلکه در فرهنگ ایرانی تحلیل رفته‌اند و این به برکت زبان فارسی و میراثی است که به لطف فردوسی و شاهنامه جاودانه شد.
فردوسی با سرودن شاهنامه آیین‌های سنتی و باستانی ایران را برای همیشه جاودانه کرد. اگر شاهنامه نبود تمام آیین‌ها و میراث‌های فرهنگی و معنوی ایران از دست رفته بود و ما امروز از سنت‌های باستانی خود اطلاعی نداشتیم. حکیم توس واژگان فارسی را احیا کرد و از لطف این مرد بزرگ توس است که امروز شاهد زنده ماندن آیین‌ها و سنت‌های باستانی و فرهنگی ایران زمین هستیم.
منبع: روزنامه فرهیختگان
کاربر گرامی برای ثبت نظر لطفا ثبت نام کنید.
کاربر جدید هستید؟ ثبت نام در تارنما
کلمه عبور خود را فراموش کرده اید؟ بازیابی رمز عبور
کد تایید به شماره همراه شما ارسال گردید
ارسال مجدد کد
زمان با قیمانده تا فعال شدن ارسال مجدد کد.:
قبلا در تارنما ثبت نام کرده اید؟ وارد شوید
فشردن دکمه ثبت نام به معنی پذیرفتن کلیه قوانین و مقررات تارنما می باشد
کد تایید را وارد نمایید