گفتگو

طباطبایی نخستین پژوهشگری بود که نگرشی منضبط، فلسفی و روشمند به تاریخ اندیشه‌ی سیاسی عرضه داشت. طباطبایی به تاریخ‌نگاری به‌مثابه شکلی از اندیشه‌ورزی است که در این زمینه او به‌ویژه متأثر از هگل است. طباطبایی تجدد و وضع کنونی را مبنای نگارش تاریخ‌نگاری اندیشه قرار می‌دهد و بر اهمیت پرسش‌های امروزین از متون کهن تأکید می‌ورزد. طباطبایی ایران را کانون نظریه‌پردازی خود قرار می‌دهد و در نهایت، ایشان بر نسبت و پیوند میان عمل و نظر، به‌مثابه مهم‌ترین پرسش در فلسفه‌ی سیاسی، در تاریخ‌نگاری اندیشه تأکید می‌کند.

گفت وگوی با اسقف اعظم رمزی گرمو به مناسبت میلاد حضرت مسیح (ع) «اولین مژده ای که در حین میلاد مسیح از آسمان آمده است، آن است که «صلح بر زمین باد! حضور مسیح بر زمین نشانه صلحی است که خدا به بشریت می دهد». این جمله رمزی داوود یوسف گرمو، اسقف اعظم کلیسای آشوری، کلدانی و کاتولیک ایران در گفت وگو با خبرنگار شفقناست. مسیحیت که پیامبرش با هدف صلح بر زمین آمده است و اسلامی که بزرگانش دین را چیزی جز محبت نمی دانند، چگونه می توانند دست در دست هم و دیگر ادیان، جهان را از ترس و خشم مهندسی شده فعلی رهایی دهند؟

حامد قصری :امیرحسین افراسیابی شاعری است که به زبان و تخیل در شعرهایش اهمیت می‌دهد. او شاعر مهاجرت هم هست. سال‌هاست در هلند زندگی می‌کند و البته ریشه‌های کشورش را با حضور پیوسته و گاه و بی‌گاهش در اصفهان هرگز فراموش نکرده است. از چاپ نخستین مجموعه اشعارش «حرف‌های پاییزی» نزدیک به پنجاه سال می‌گذرد. در این فاصله اشعارش در هلند، سوئد، آلمان و ایران چاپ شده است. چاپ آخرین مجموعه اشعارش با عنوان «و خانه‌ای که خانه‌ی ما نیست» از سوی نشر چشمه بهانه‌ای شد تا با شاعر ناگفتنی‌ها، گفت‌وگویی داشته باشیم. گفت‌وگویی با همراهی برهان‌الدین حسینی و یونس تراکمه، دو تن از اعضای اصلی جنگ اصفهان تا شاعر چندان هم احساس دلتنگی نکند.

سعید ناجی گفت: اگر بخواهیم علوم انسانی را کمّی کنیم، خراب می‌شود ولی علوم فنی باید این‌طور باشند. کشف، حاصل علوم فنی و تجربی است، اما در علوم انسانی کشفی صورت نمی‌گیرد.

من هنوز توی «سرزمین بی‌حاصل» الیوتم؛ لنگستون هیوز را دوست می‌دارم، ازرا پاوند را دوست می‌دارم، کارهای چینی ازرا پاوند را دوست می‌دارم. می‌دانید که ازرا پاوند چینی نمی‌دانست اصلاً! یک آدم چینی-انگلیسی‌زبان را پیدا کرده بود و می‌گفت بخوان و او به چینی می‌خواند و بعد ترجمه می‌کرد و پاوند می‌نوشت و ویرایش می‌کرد اما حاصل کار در زبان انگلیسی شگفت‌آور است خدا رحمت کند رضا سید حسینی را که هزینه چاپ «آهنگ دیگر» آتشی را داد و منتشرش کرد. آتشی را سید حسینی با کتاب «آهنگ دیگر» به ما معرفی کرد. ما همان دوره هم دوره بحران شعر را گذراندیم یعنی کسانی را که نمی‌شناختند کارهاشان را منتشر نمی‌کردند کما اینکه سهراب سپهری را نمی‌شناختند نقاش می‌دانستندش! خوانش شعرش هم مشکل بود منظورم تا قبل از انتشار «صدای پای آب» است، وگرنه بعدش که این قدر تجدید چاپ شد شعرهای سپهری که از فرط ساییدگی حروف چاپی، دیگر برخی کلمه‌ها را باید به زور می‌خواندی!

برخی از کارشناسان حوزه موسیقی عقیده دارند موسیقی سمفونیک با این‌که از نظم و تکنیک بالایی برخوردار است، به جز در کشورهای غربی که صاحبان این نوع از موسیقی هستند، در میان سایر ملل اثرگذاری چندانی ندارد. این عده، علت عدم رغبت بسیاری از مردم دنیا به این نوع از موسیقی را عدم تطابق با فرهنگ و آداب و رسوم مناطق مختلف می‌دانند. در مقابل، عده‌ای از موزیسین‌های کشورهای مختلف ارتباطی بین موسیقی و فرهنگ و آداب و رسوم یک ملت قایل نیستند و عقیده دارند، مردم در کشورهای مختلف باید به سمت ارکستر سمفونیک غربی که به نظر آنها تنها موسیقی علمی جهان به حساب می‌آید، حرکت کنند. تفاوت در این اظهارنظرها باعث ایجاد سؤالات مختلفی در ذهن علاقه‌مندان به هنر موسیقی می‌شود. به همین بهانه و برای پاسخ گفتن به برخی از سوالات ایجاد شده با دکتر ایرج نعیمایی گفت‌و‌گویی انجام داده‌ایم.

کوشکی، عضو هئیت علمی دانشگاه تهران گفت: اگر قرار است ما تمدن اسلامی داشته باشیم باید علوم انسانی ما اسلامی شود اما جامعه هنوز راهش را میان علوم اسلامی و علوم غربی پیدا نکرده است.

مدیر گروه فرهنگی یونسکو ضمن تشریح فرآیند ثبت شهرها در فهرست «شهرهای خلاق یونسکو» گفت: شهرداران در این زمینه متولیان اصلی هستند و باید نگاهی کلان به توسعه پایدار داشته باشند.

برای شروع بحث می خواستیم از جایگاه ادبیّات شیعی در دانشگاهها شروع کنیم. به عنوان اوّلین سؤال، آیا می توانیم ادبیات شیعی را یک نوع ادبی به حساب بیاوریم یا برای آن، در میان انواع ادبی، جایگاهی تعریف کنیم یا نه؟ در حوزه نوع ادبی، افزون بر تقسیم بندیهای نخستینی که در کتابها معمول است و امثال مرحوم استاد زرین کوب و صاحب نظران و محقّقان دیگر هم تقسیم بندی کرده اند و شامل ادبیات حماسی و غنایی و عرفانی و تعلیمی می ­شود، امروزه انواع ادبی را به بیست و چند نوع مختلف تقسیم می کنند.

مادربزرگم شب یلدا توبره‌های آجیل و شیرینی به تنگدست‌های محله می‌داد مرضیه موسوی: «هر‌ سال یلدا که نزدیک می‌شد، مادربزرگم کیسه‌هایی پارچه‌ای درست می‌کرد که به آن توربه[روایت عامیانه توبره] می‌گفتیم. در آن کیسه‌ها مقداری آجیل و برگه و کمی شیرینی می‌ریخت و به در و همسایه‌ها می‌داد. فکر می‌کنم ٤٠ توربه می‌شد. تخم‌مرغ‌های رنگی درست می‌کرد و نزدیک عید که می‌شد، برای همه در توربه‌ها می‌گذاشت.