گفتگو

در شماره قبل میزگردی با حضور استادان: دكتر ناصر فكوهی (دانشیار گروه انسان‌شناسی دانشگاه تهران)، دكتر مقصود فراستخواه (دانشیار گروه برنامه‌ریزی توسعه مؤسسه پژوهش و برنامه‌‌ریزی آموزش عالی) و دكتر محمدتوكل (استاد جامعه‌شناسی دانشگاه تهران) با محوریت ضرورت پایان گسترش كمّی دانشگاه‌ها از چگونگی درك نادرست از مفهوم دانشگاه‌ها با ورود مدرنیته به كشور سخن گفته شد. واگذاری امور دانشگاه به دانشگاهیان، تحت‌الشعاع قرار گرفتن كیفیت فارغ‌التحصیلان در نتیجه گسترش كمّی دانشگاه‌ها، آفتهای گسترش فرهنگ نخبه‌گرایی و... از جمله مفاهیمی بود كه به آنها پرداخته شد. در ادامه نظرات استادان را پیرامون رده‌بندی‌های خیالی دانشگاه‌ها، ضرورت تعامل دانشگاه‌ها با یكدیگر و دخالت اجتماعی آنها و... می‌خوانید.

گسترش نگاه كمّی‌گرایانه به آموزش عالی در سالهای اخیر، مشكلاتی به همراه داشته است که از آن جمله می‌توان به بیكاری فارغ‌التحصیلان، بحران مدرك‌گرایی، تخلفاتی مانند سرقت‌های علمی، فروش پایان‌نامه و مقاله، کم‌رنگ شدن ارزش‌های علمی، بی‌انگیزه شدن هر چه بیشتر استادان و دانشجویان، گسترش بی‌رویه تحصیلات تكمیلی، نگرانی از افت منزلت دانشگاهیان در میان عموم و... اشاره كرد

تجدد، استخوان‌بندی زندگی عشایری را درهم شکست خانواده زیربنای اصلی جامعه ایلی است

حوزه فرهنگ و هنر را بسیاری از صاحبنظران و اهل فن، حوزه پیشرو و مهمتر از دیگر عرصه‌ها می‌دانند. به همین دلیل است که دولت‌ها همواره تلاش می‌کنند نگاهی جدی و برنامه‌هایی ویژه برای آن داشته باشند. بر همین مبنا مسئولان فرهنگی دولت به همین دلیل کوشیدند تا با تصویب سندی در حوزه‌های مختلف هنری، به نگاه‌های سلیقه‌ای و اختلاف نظر‌ها پایان بدهند.

د‌‌رباره وضع نگران‌كنند‌‌ه تحقیقات و مقالات د‌‌انشجویی این روزها حرف و حد‌‌یث كم نیست، بازار پایان نامه‌نویسی د‌‌اغ است و اسفبار آنكه گاه روی د‌‌ر و د‌‌یوار یك د‌‌انشكد‌‌ه با تبلیغات پایان نامه‌نویسی و تحقیق نویسی مواجه می‌شویم، گویا د‌‌انشجویان نه حال و حوصله تحقیق د‌‌ارند‌‌ و نه اساسا اصول آن را می‌د‌‌انند‌‌ با آن آشنایی ند‌‌ارند‌‌. طنز تلخ ماجرا آنجاست كه تقریبا د‌‌ر همه رشته‌های د‌‌انشگاهی د‌‌ر ایران د‌‌ر سطوح كارشناسی و كارشناسی ارشد‌‌ د‌‌رسی با عنوان «روش تحقیق» یا با این موضوع برنامه‌ریزی شد‌‌ه و همه د‌‌انشجویان ناگزیرند‌‌ د‌‌ر د‌‌و یا چند‌‌ واحد‌‌ آن را بگذرانند‌‌، بازار كتاب‌های روش تحقیق، تالیف و ترجمه نیز پر رونق است و آثار فراوانی با این نام یا موضوع د‌‌ر كتابفروشی‌ها موجود‌‌ است.

سال‌هایی بود که وقتی از سر کلاس می‌آمدم حظ می‌کردم اما در سال‌های آخر، دیگر شوقی برای تدریس نداشتم و اکنون علاقه‌مندم به فعالیت پژوهشی بپردازم

شهاب‌الدین عادل مدت‌هاست در کنار تدریس، نمایشگاه‌های عکس مستقلی هم برگزار می‌کند که در بسیاری از آنها دغدغه‌هایی یکسان را دنبال کرده است. تصویر زنان و ارتباط آن با بافت‌ها، از جمله نکاتی است که در نمایشگاه‌های اخیر عادل چشمگیر‌تر بوده و در نمایشگاه «سرانداز چیت» او هم موضوع همین بوده. بهانه گفت‌وگو با عادل از تازه‌ترین نمایشگاه عکس او شروع شد و به فاصله‌گرفتن او از عکاسی سینما انجامید.

از هنرمندان آرام روزگار ماست. سال 1323 در مراغه به دنیا آمد. جنگ جهانی دوم را در کودکی لمس کرده است. از کودکی با مجسمه‌های گل رسی که در میاندوآب می‌ساخته ذهن جست‌و‌جوگر و تصویری خود را آرام می‌کرد. گارنیک درهاکوپیان از هنرمندان ارمنی ایرانی است که سال‌ها در سکوت رسانه‌ای و گالری‌های پرهیاهوی هنری و اخبار و بازار هنری، به آرامی مشغول خلق آثار خود بوده است.

کشورهای آسیای میانه پیوندهای بی شماری با ما دارند. جمهوری‌هایی که در این منطقه جغرافیایی بعد از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی به استقلال رسیدند، به نسبت‌های متفاوت، در گذشته تاریخی، وامدار و تحت‌ تأثیر حوزه تمدنی و فرهنگی ایران بودند و امروز این تأثیرات در بافت اجتماعی این سرزمین، بخوبی قابل مشاهده است. با این حال این منطقه برای ما ایرانیان هنوز فضایی رمز‌آلود و پر از پرسش است و بخوبی و به اندازه کافی از آنها اطلاعات نداریم. از زبانی که به آن تکلم می‌کنند، ساختار سیاسی‌شان و بافت جامعه‌شان که بنیان دولت‌ ـ ملت‌های این جمهوری‌ها را شکل داده‌اند و سنت‌ها، رسوم و فرهنگ‌هایی که ساختار زندگی اجتماعی در این 5 کشور مشترک‌المنافع را ایجاد کرده است

جنبش مشروطیت ایران در سال ١٢٨٥ خورشیدی، این سرزمین دیرینه را در شرایطی دگرگونه نسبت به آنچه پیش از آن بود، جای داد. جامعه ایران در دهه‌های پیش از جنبش مشروطیت به دلایل گوناگون، برای پیدایی برخی دگرگونی‌ها مهیا شده بود. سرخوردگیِ برآمده از دو شکست سنگین در برابر روس‌ها در سال‌های آغازین حکومت قاجارها و پی‌جویی برای آگاهی از زمینه‌های چنین ناکامی‌هایی در برابر کشور همسایه، فرستادن جوانان ایرانی به اروپا برای دست‌یابی به علوم و فنون نوین، فشار روزافزون حکومت استبدادی قاجار هم‌زمان با نابسامانی‌های گوناگون سیاسی، اجتماعی و اقتصادی که نارضایتی‌هایی را برانگیخته بود و سرانجام آشنایی بیش‌تر ایرانیان با دستاوردهای صنعتی جهان آن روزگار تا میانه عصر قاجار، بستری فراهم ساخت تا جامعه راکد ایرانی به خود تکانی دهد.