گفتگو

علی‌محمد آزاده مترجم کتاب «قانون شرع و جامعه ایران» (تاریخ اجتماعی تهران در دوره قاجار) می‌گوید: خواندن و فهم اسناد تاریخی نیاز به تلاش وافر دارد سوای مشکلات دسترسی به خود اسناد. به هرحال همانند آثار سابق اين محقق (نوبوآکی کندو) کتاب ما را با ساختار و استفاده از وقف در ایران قاجاریه کمک می‌کند.

پریسا کدیور گفت: در روند کلی تاریخ‌نگاری در ایران مورخان اغلب با جداسازی نخبگان، بقیه جامعه را به صورت کلیت بی‌هویتی به نام توده کنار گذاشته و قابل اعتنا برای مطالعه ندانسته‌اند. کتاب «جامعه‌نگاری عهد قاجار» می‌کوشد با فاصله گرفتن از تاریخ‌نگاری نخبه‌گرا در حوزه تاریخ‌نگاری مردم گام بردارد.

به اعتقاد سعید شفیعیون چاپ فاکسیمیله در سال‌های اخیر بعضا به بهانه ارزش تمام شده نشر، جدی گرفته نشده و بیشتر به کتاب‌سازی نزدیک شده است.

به گفته سید منصور طباطبایی مرحوم منزوی نسخه‌های خطی ایران را به جهانیان ارائه کرد که در جای خود بی‌نظیر بود و اگر امروزه کاری مثل «فنخا» اتفاق افتاده مدیون احمد منزوی است.

عبدالرسول خیراندیش درباره کتاب «بایندر» گفت: سرانجام به جواب این موضوع دست یافتم یعنی در آنجا که این نام به صورت یک نام فاخر برای آق‌قویونلوها به کار رفته مربوط به جنگی است که در آن آق‌قویونلوها پیروز شدند؛ در روز گوسفند، از ساعت گوسفند، در ماه گوسفند و در سال گوسفند که این نیز خوشبختانه از روی ذیج‌های نجومی آن دوره به دست آمد.

احسان مقدس می‌گوید: ما در زمینه فاکسیمیله عقب هستیم و حدود 10 سال پیش این کار را آغاز کردیم. البته قبل از انقلاب هم کتاب «تقویم‌الادیان» به صورت فاکسیمیله منتشر شده است. منتهی موج جدیدی ایجاد شده که در سال‌های گذشته بیشتر شده است.

به گفته سید علی آل داوود نام نهادن «کتاب‌سازی» در این زمینه جایز نیست، چون به هر حال نسخه‌ای عرضه می‌شود؛ اگر گاهی کیفیت چاپ بد باشد که این مسئله و موضوع دیگری است.

ناصر عظیمی درباره جدایی‌طلبی یا وطن‌دوست بودن میرزا کوچک‌خان گفت: کوچک‌خان در پاسخ به سفیر شوروی می‌نویسد: کوچک‌خان در پاسخ نامه خود در شهریور ۱۳۰۰ چنین می‌نویسد که ما برای وطن مبارزه کرده و می‌کنیم و هدف ما تامین استقلال کشور است و با ملوک‌الطوایفی به هر صورتی مخالف هستیم.

محمود شالویی گفت: امروز نسل جوان و نوجوان ما با مفاخر و مشاهیر ایرانی نمی‌توانند ارتباط صمیمانه‌تری برقرار کنند به این دلیل است که آثار آنها به زبانی به نگارش درآمده که مطابق زبان امروزی نیست، این امروزی نبودن زبان خود موجب محدودیت در ارتباط‌گیری صمیمانه شده است. ما در پی آن هستیم این ارتباط را مشفقانه‌تر و صمیمانه‌تر برقرار کنیم.

كتاب «كاشی و كاشی‌كاران طهران در عصر قاجار» نتیجه 10 سال پژوهش میدانی نویسنده روی مجموعه نفیس‌ترین كاشی‌های باقیمانده از دوره قاجار است. اثری كه به مطالعه و بررسی تحولات تصویری در كاشی‌های ابنیه سلطنتی عصر قاجار در «دارالخلافه طهران» می‌پردازد.