از دیرباز به دلیل مشترکات فرهنگی و زبانی دو ملت تاریخی ایران و هند و بویژه از دوران حکومت اکبرشاه و اورنگ زیب و رواج زبان فاخر پارسی در شبه قاره و مسافرت های پی درپی گویندگان و مورخان ایرانی به آن سامان، آداب و رسوم مردم هند برای مردم ایران جاذبه ای شگفت انگیز داشته است.
مسأله ی پژوهش حاضر بررسی وضعیت اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی زن در طریقت بکتاشیه در آناتولی دوره ی سلجوقیان روم است. یافته های اساسی پژوهش نشان می دهد که طریقت بکتاشی گام مهمی در شکستن سنت های مربوط به زنان برداشت و به نوگرایی در این زمینه دست زد.
دو چیز را عامل اصلی شکوفایی تمدن بشری دانسته اند؛ آب و اعتدال هوا. از این دو که بگذریم، می توان از کوهستان هم مانند عاملی یاری دهنده یاد کرد.
تیپو سلطان که نام واقعی او سلطان فاتح علی خان شهاب بهادر می باشد در سال 1750 میلادی در منطقه میسور در جنوب هند و در شهر سرینگا پتم چشم به جهان گشود.
ایدۀ «شیوه‌های زندگی»۱ یکی از مفاهیم فوق‌العاده مهم در فلسفۀ ویتگنشتاین متأخر است. شیوه‌های زندگی را بیشتر می‌توان انگاره‌ای انسان‌شناختی و نه انگاره‌ای سیاسی به شمار آورد
آقایِ دکتر حَسَنِ أَنوَری، اُستادِ بنامِ أَدَبیّاتِ فارسی و عُضوِ پیوستۀ فَرهَنگستان، در زندگینامۀ خودنوشتشان که در جَشن۟نامۀ مُشارٌإِلَیه به چاپ رَسیده است، در ضِمنِ بازگُفتِ حال‌وهَوایِ دانشگاهها در سالِ 1358 هـ.ش.، نوشته‌اند:
در کتاب دلائل الامامة منسوب به ابن رستم طبري تعدادی روایت به نقل از هارون بن موسی التلعکبري ديده می شود در موضوع قائميت و علائم ظهور و ملاحم و رجعت که تلعکبري، بنا به این گزارش ها، آنها را از شخصی به نام ابو علي الحسن بن محمد النهاوندي نقل کرده است.
موضوع گستردۀ پایانی برای فلسفۀ علم اجتماع، مسئلۀ وجود و دسترسی به قوانین کلی است که چنین فرض می‌شود که حاکم بر روندهای اجتماعی و پیامدهای آن است. آیا دنیای اجتماعی تحت حاکمیت قانون است؟
نگاهی به یک متن عرفانی بازمانده از نیمه نخست قرن ششم هجری مقدّمه:پس از مبحث «وجود» که از مهم‌ترین مباحث عرفانی در خانقاه‌ها به شمار می‌رود، یعنی تأکید بر «وجود مطلق» و اشاره به مظاهر کثرت و همچنین اشاره به موضوع «وحدت وجود» در آرای صوفیانه؛ مبحث مهم دیگر در اندیشه‌های عارفان، موضوع «اسماء الله» است که خود از استدراکات و ادراکات والای اثباتِ حضرت باری است که بیشتر آنها از قرآن کریم سرچشمه گرفته‌اند
حکمت نه فلسفه است نه اخلاق. این را می‌دانیم، اما از پاسخ این پرسش که حقیقت حکمت چیست، به دلیل استعمال آن در معانی مختلف به طور دقیق آگاه نیستیم. وقتی از میراث حکمی امامان یا اولیای الهی سخن می‌گوییم، مراد از حکمت چیست؟ وقتی فردوسی را حکیم می‌شمردیم، اشاره به کدام وجه شعری او داریم؟
کاربر جدید هستید؟ ثبت نام در تارنما
کلمه عبور خود را فراموش کرده اید؟ بازیابی رمز عبور
کد تایید به شماره همراه شما ارسال گردید
ارسال مجدد کد
زمان با قیمانده تا فعال شدن ارسال مجدد کد.:
قبلا در تارنما ثبت نام کرده اید؟ وارد شوید
فشردن دکمه ثبت نام به معنی پذیرفتن کلیه قوانین و مقررات تارنما می باشد
کد تایید را وارد نمایید