مقاله

ترجمه محسن الويرى (خندان) : نظريه شيعه اماميه در باره امامت بتدريج در قرن نخست اسلامى مطرح شد و در نيمه قرن 2 ق/8 م از سوى هشام‏بن حكم صورتى معين و تعريف شده يافت.[1] به نظر نمى‏رسد تا حدود صد سال بعد يعنى تا رحلت امام يازدهم امام حسن عسگرى عليه‏السلام در 260 ق/874 م، تغيير قابل ملاحظه‏اى دراين نظريه رخ داده باشد

در ابتدا لازم مي دانم خدمت خوانندگان محترم عرض كنم كه اين نوشتار، چكيده و تلخيص پژوهش حقير در رابطه با صلح امام حسن (ع) است كه اصل پژوهش به دليل مطول بودن، قابل ارائه در رسانه ها نبوده، پس بنابراين به صورت اجمال و بسيار مختصر و با قلمي روان و ساده تنظيم شده است تا تقديم به شما عزيزان كنم: باشد كه خداوند توفيق نشر اصل پژوهش را عطا فرمايد

ريشه هاي سلفي گري را بايد در تجدد اسلامي پايان قرن نوزدهم و اوايل قرن بيستم، تحت تاثيرمتفکراني چون سيد جمال الدين افغاني*، محمد عبده و رشيد رضا جستجو کرد. اين شخصيت ها به بازگشت به دوران محمد پيامبر اسلام و نخستين نسل اسلامي فرا مي خواندند (سلف به زبان عربي به معني نياکان و پيشينيان است).

انتخابات تمام شد، دکتر روحانی پیروز شد و همه جناح‌های سیاسی اعلام کردند در انتخابات پیروز شده‌اند، حتی آن‌هایی که انتخابات را تحریم کرده بودند. فضای سیاسی و اجتماعی کشور نسبتا آرام شد اگرچه تمامی تضادهایی که در طول 18 سال اخیر کشور را به تنش انداخته‌اند، همچنان وجود دارند.

با تقویت گفتمان اعتدال در دوران روحانی، "عمل گرایی" در سیاست منطقه ای ایران تقویت می شود. این تحول برداشت "تهدید متقابل" بین ایران و عربستان را که بیشتر ناشی از سیاست های دو کشور در واکنش به تحولات منطقه ای است کم رنگ کرده و متعاقباً منجر به تقویت روابط دو کشور می شود.

روندهای سیاست خارجی آمریکا همواره مبتنی بر الگوهای متفاوتی شکل می گیرد که از قابلیت لازم برای پاسخگویی به بخشی از نگاههای موجود در ساختارها و لایه های زیرین سیاست گذاری در این کشور را دارد. سیاست قدرت و امنیت ماهیت چندبعدی دارد لذا هر گروه و گرایشی می تواند بخشی از نشانه های قدرت سازی را پیگیری کند و برای تحقق آن راهکارهایی را دنبال کند.

در اوائل تیرماه سال جاری برنامۀ تاسیس «کرسی نقد اجتماعی برنامه‌های دولت» در انجمن جامعه‌شناسی ایران به تصویب هیئت مدیرۀ این نهاد علمیِ غیردولتی رسید. هدف از تشکیل این کرسی، کاربرد ظرفیت‌های دانشی و بینشی علوم اجتماعی برای نقد برنامه‌های دولت از چشم انداز پیامدها و تاثیرات آنها بر جامعه ایرانی به عنوان هستار مشاع ایرانیان است.

تا دو قرن پیش، بینش حاکم بر محیط‌های علمی ما بینشی اسلامی بود. اما علم رایج در محیط‌های آموزشی و پژوهشی فعلی جوامع اسلامی علم سکولار است. پس این سوال مطرح است که چگونه علم دینی در جوامع اسلامی جای خود را به علم سکولار داد؟ همچنین این سوال پدید می‌آید که چرا جهان اسلام – که زمانی پرچمدار علم در جهان بود – در چند قرن اخیر اینقدر در حوزه علم از غرب عقب‌ افتاده و تاکنون نتوانسته فاصله ایجادشده را کم کند و حتی روزبه‌روز نیز محتاج‌تر شده است؟ به نظر ما، گرچه این دو سوال نامربوط به نظر می‌رسند، ولی کاملا به هم مربوطند.

نام آل احمد را شنيده و برخي داستانهاي كوتاه او را خوانده بوديم. جلد اوّل كتاب ماه، را كه از ابن سينا خريده بوديم، همان اوّل متوجه شديم كه صفحاتي افتادگي دارد، و ابن سينا براي ما توضيح داده بود كه در اين صفحات غربزدگي آل احمد چاپ شده و بعد از چاپ به دستور ساواك كتاب توقيف و از انتشار آن ممانعت به عمل آمده، بعدها آن صفحات را پاره كرده و بقيه را كه الآن در دست ما بود يواشكي به بازار داده اند، تازه همين را هم من به هر كسي نمي دهم، شما چون پسرهاي خوبي هستيد و به كتاب علاقه منديد استثناءاً به شما مي دهم، كه تشكّر كرده بوديم.

دوره اول حوزه علمیه مشهد خاص این شهر نیست، بلکه به خراسان بزرگ اختصاص دارد. چرا که این دوره عصر حضور امام رضا(ع) را دربر می گیرد و امام تنها در یک شهر ساکن نبودند بلکه از مدینه تا خراسان در طی عبور از شهرهای مختلف به نشر معارف علوی اهتمام داشتند و حدیث «سلسلة الذهب » (1) که در نیشابور ایراد شد یکی از آن موارد است.