مقاله

یکی از مهم ترین سازه های بومی ایران در ارتباط با اقتصاد کشاورزی، بناهای موسوم به کبوترخانه است. استان اصفهان از مناطقی است که در زمینه پیشینه و ساخت کبوترخانه در تاریخ بومی ایران نقش بسزایی داشته است.

آغاز پادشاهی کیکاووس با ماجرای جنگ مازندران همراه شده است. داستان بدین قرار است که کاووس به همراه پهلوانان سرگرم باده‌گساری است که دیو (= اهریمن) چون رامشگری از سالار بار می‌خواهد تا او را به نزد کاووس ببرد

تکیۀ نابجا بر اصالت و منحصربه‌فرد بودن آثار هنری، اگر از طرف هنرمند و نویسنده حین فرایند خلاقیت صورت گیرد، به گنگی و ابهام و چندمعنایی و نهایتاً بی‌معنایی راه می‌برد که نمونۀ کلاسیک آن در ادبیات داستانی کلاه شارل بوواری در رمان «مادام بوواری» است.

بنابر نوشته استاد غلامحسین امیرخانی در بررسی و کالبدشکافی خوشنویسی خط فارسی در مکتب میرزارضا کلهر، وی «توانست در (نسبت) به‌خصوص در آثار بعد از ۱۲۹۰ که از او به یادگار مانده، تکامل ایجاد کند. این مطالب را از اساتید بزرگوار خود (آقا سیدحسین و آقا سیدحسن) علما و عملا شنیده‌ام.

در این نوشته به پیدایش "تن رهبر"، یکی از مهم ترین عوامل دگرگونی موسیقی کهن به موسیقی دستگاه ایرانی اشاره می کنیم و در پی آن به رساله ای که ناظر بر تکوین حالت جنینی دستگاه است می پردازیم و در انتها نقل قولی از یک موسیقی شناس انگلیسی در پایان سده نوزدهم که به اهمیت کیفی موسیقی ایران اشاره کرده است را می آوریم.

آریاییان از دیرباز به دو مبدا خیر و شر قائل بودند. در یک سو اهورامزدا و در سوی دیگر اهریمن قرار داشت. امور نیک و خیر مانند روشنایی و باران و همه نیکی ها را به اهورامزدا نسبت می دادند و امور بد و شر همچون تاریکی و خشک سالی را به اهریمن. به طور اهورامزدا بانی و حامی روشنی، گرما و زندگانی اوست و اهریمن سبب مرگ و نیستی، تاریکی یا خشکی و نیروهای این دو همواره در مبارزه هستند.

دلربائی و فریبندگی صنایع و طرز زندگانی اسلامی در نویسندگان ادبی دنیای مسیحیت تأثیری قدیمی و مداوم داشته است. زمانی که واشگتن ایرونیک Washington Irving به عنوان قنسول آمریکا در اسپانیا خدمت می کرد، خرابه های قصر الحمراء را برای زندگی خود انتخاب کرد تا بتواند کتاب خود را که دربارۀ مسلمانان اسپانیا و شوالیه های مسیحیت بود برای خوانندگان بیشمار آمریکائی و انگلیسی بهتر بنویسد

به دشوار نیز نمی توان غیر از مولانا جلال الدین، انسانی را یافت که با هیاتی همچون هر انسان دیگر، دانشی برتر از هرآنچه گفته ایم و شنیدیم و خوانده ایم داشته باشد، او که قرعه فال به نامش زده بودند و دیدگانش به نعیم و ملکی کبیر افتاده بود، از نطق همچون اناری متراکم بر خود می شکافید و همچون موری پر توانو مصر، باری افزون بر تاب انسانی بر دوش می کشید:

پنجشـــــنبه گذشـــــته، روز بزرگداشــــت حکیم عمر خیام نیشابوری بود. گفته می‌شود او در 28 اردیبهشت سال 440 (و یا 427) قمری در نیشابور به‌دنیا آمده و در سال 536 ( و یا 517) قمری در سیزدهمین روز از آذرماه به دیار باقی شتافته و در آرامستان حیره نیشابور و در نزدیکی امامزاده محروق در خاک آرمیده است.

ما اهل فلسفه، فلسفه اروپایی را از یک «سیاستمدار» و البته «سیاستمدار بافضل» آموخته‌ایم و هنوز هم فلسفه را از طریق سیاست می‌آموزیم.