مقالات

نمایش تا از مورد
نتیجه جستجو برای :
  • آصف قزوینی | آصِفِ قَزْوینی، یا سیدمیرآصف قزوینی، از علما و فقهای امامی اوایل سدۀ 12ق / 18م. در اواخر سدۀ 11 و اوایل سدۀ 12ق / 17 و 18م، نخست در قزوین و سپس در اصفهان به تحصیل دانش پرداخت. پس از چندی به قزوین بازگشت و مدتی را در آنجا و سپس در تفلیس به تدریس گذراند. در شرح مختصری که از زندگی او باقی است، پرهیزکاری و نوع‌دو...
  • آصف اللغات | آصَفُ‎اللُّغات، کتابی در لغت فارسی و اردو، نوشتۀ نوّاب عزیز جنگ، خان‎بهادر شمس‎العلماء‎ احمد ‎عبدالعزیز نایطی، متخلص به «ولا»، که در فاصلۀ سالهای 1325-1340ق / 1906-1921م، به نام نظام‎الدوله نظام‎الملک آصف‎جاه تصنیف و در مؤسسۀ عزیز‎المطابع حیدرآباد دکن تا جلد هفدهم در 200‘10 صفحه، چاپ شده است. کار مصنف با مرگ ...
  • آغا بزرگ تهرانی |
  • آغا |
  • آصف الدوله | آصِفُ‎الدَّوله، عبدالوهاب بن محمد جعفرخان بن بَدِرْخان (1242-1304ق / 1826-1887م)، سیاست‌پیشۀ روزگار ناصرالدین‎شاه قاجار. جد او بدرخان در زمان کریم‎خان وکیل‎الرعایا، رئیس جبه خانۀ شیراز بود. چون در 1206ق / 1791م شیراز توسط آقامحمدخان تسخیر شد، بدرخان به اطاعت شاه قاجار درآمد و تا پایان عمر در مقام خود باقی مان...
  • آصفیه | آصَفِیَّه، از کتابخانه‎های مهم و معتبر هند واقع در حیدرآباد دکن. این کتابخانه در 1308ق / 1891م در زمان میرمحبوب علی‎خان نظام نهم (1286-1329ق / 1869-1911م) به کوشش سیدحسین بلگرامی و ملاعبدالقیوم تأسیس شد. چندی بعد حکومت دکن آن را جزءِ تأسیسات دولتی قرار داد و مقرری سالانه برای آن تعیین کرد، و به منظور گسترش مج...
  • آصف الدوله | آصِفُ‎الدّوله، محمدیحییٰ علیخان بهادر، فرمانروای اَوَدْهْ (1188-1212ق / 1774-1797م) و از شخصیتهای سیاسی و فرهنگی هند در سدۀ 12ق / 18م، چهارمین نواب از حکام شیعی «نواب اَوَدْهْ» یابنی میرزا ناصر (1133-1273ق / 1721-1856م) که در پی تضعیف حکومت مرکزی سلاطین مغول هند، در زمان محمدامین نواب برهان‎الملک سیدسعادت‎خان...
  • آصف الدوله | آصِفُ‎الدَّوله، حاج محمدقلی‎خان (د 1292ق / 1875م)، سپاهی و سیاست‌پیشۀ روزگار قاجاری از عهد فتحعلی‎شاه تا دورۀ ناصرالدین شاه. وی از پسران الٰلّهیارخان آصف‎الدوله (ه‍ م) بود. در دورۀ دوم جنگهای ایران و روس، فرماندهی افواج عبدالملکی و مافی و خواجه‌وند را برعهده داشت و پس از آن در دستگاه طاووس خانم زن سوگلی فتحعل...
  • آصفی هروی | آصَفِیِ هرَوی، (853-923ق / 1449-1517م)، شاعر دورۀ تیموری و از معروف‌ترین شاعران هرات. نام او به درستی معلوم نیست و مورخان و تذکره‎نویسان معاصرِ او در این‌باره چیزی نگفته‎اند، لیکن در بعضی از مؤلفات متأخر نام او را کمال‎الدین و یا مقیم‌الدین نوشته‌اند. پدرش خواجه نعیم‌الدین نعمةالله قُهستانی وزیر سلطان ابوسعید...
  • آصف دیوان | آصِفْ دیوان، میرزا علی‌نقی کردستانی (د 1316ش) پسر میرزارضای وزیری کردستانی، سیاست‌پیشۀ روزگار قاجاری. نیاکانش که به قولی، از یهودیان نو اسلام اصفهان بودند، به تشویق هلوخان اردلان حاکم کردستان، در 1022ق / 1613م به آن منطقه مهاجرت کردند و در حسن‌آباد، نزدیک سنندج کنونی ساکن شدند. چون یکی از افراد این خانواده به...
  • آصف الدوله | آصِفُ‎الدّوله، حاج غلامرضاخان شاهسون اینانلو، فرزند حاج حسین‎خان شهاب‎الملک (د 1327ق / 1909م) سپاهی و سیاست‌پیشۀ روزگار قاجاری. در سال 1291ق / 1874م حاج حسین‎خان لقب نظام‎الدوله گرفت و لقب شهاب‎الملک به فرزندش رسید و از این پس او نیز وارد مشاغل نظامی شد. بعد از فوت نظام‎الدوله، شهاب‎الملک جوان، از سوی ناصرالد...
  • آصف خان | آصِفْ‎خان، میرزا جعفر بن بدیع‎الزمان بن آقاملای (دولت‌دار) قزوینی، ملقب به قوام‎الدین، و سپس به آصف‎خان (958-1021ق/1551-1612م)، شاعر پارسی‌گوی هند، مورخ، و از امیران دربار بابُریان در عهد اکبرشاه و جهانگیر. جد آصف‎خان از منشیان دربار صفوی و پدرش میرزا بدیع‎الزمان در زمان شاه‎طهماسب صفوی، حاکم و به اصطلاح آن ز...
  • آغاجاری | آغاجاری، دهستان و مرکز بخشی به همین نام از شهرستان بهبهان (در استان خوزستان)، واقع در °30 و ´42 عرض شمالی و‌°49 و‌´50 طول شرقی (نقشۀ عملیات مشترک؛ دانشنامه به غلط:‌°30 و‌´46 و‌°50 و‌´10 آورده) و در‌90 کیلومتری شمال باختری بهبهان، 64 کیلومتری شمال خاوری بندر ماه‌شهر و 125 کیلومتری جنوب شرقی اهواز (مرکز استان)....
  • آفاقی | آفاقی، اصطلاح فقهی مربوط به حج (منسوب به آفاق، جمع افق: آنچه از اطراف زمین ظاهر است) به معنی کسانی که از خارج مواقیت به حرم آیند. در کتب فقهی، آفاقی در برابر اهل مکه آمده و این اصطلاح بیشتر در فقه اهل سنت به کار رفته است (غزالی 113؛ سرخسی، 3 / 167). در فقه شیعه، متأخران این اصطلاح را به‌کار برده‎اند (یزدی، 51...
  • آغا محمدخان |
  • آغریداغ |
  • آفتاب | آفْتاب، روزنامه‎ای فارسی که در 29 محرم 1330ق / 19 ژانویۀ 1912م در تهران به سردبیری میرزاحسین عبدالوهاب‌زادۀ کمال‎السلطان بنیاد نهاده شد (ظاهراً کمال‎السلطان و عبدالوهاب‎زاده چنان‌که صدر هاشمی و الول ساتن تصور کرده‎اند، 2 شخص جداگانه نیستند). وی قبلاً مخبر روزنامۀ ایران نو بود (1328ق / 1910م) و بعدها بنیادگذار...
  • آغاجی | آغاجی، منصب و عنوان برخی از حاجیان و خادمان خاص امیران و پادشاهان سامانی، غزنوی و سلجوقی در قرنهای 4 و 5 ق / 10 و 11م. این عنوان در چند جا از تاریخ بیهقی و راحةالصدور و جامع‎التواریخ رشیدی به کار رفته و لقب شاعریِ «ابوالحسن آغاجی» نیز بوده است (شمس قیس رازی، 241؛ ثعالبی، 2 / 114). کاربرد این عنوان در منابع یا...
  • آغاز و انجام | آغاز و اَنْجام، عنوان شماری از رسالات و کتابهای کلامی و عرفانی و علمی به زبان فارسی، نوشتۀ تنی چند از دانشوران مسلمان ایرانی، بیشتر شیعی. برخی از کسانی که ذیل این عنوان اثری پدید آورده‎اند، از این قرارند: 1. اَبْهَری، اثیرالدین مفضل‎بن عمر (د ح 660 ق / 1262م). اثر او رساله‎ای دربارۀ مبدأ و معاد در 2 بخش است. ...
  • آغاحشر کشمیری | آغا حشر کشمیری \āqāhašar-e ka(e)šmīrī\، محمدشاه، متخلص به «حشر» (1296-1354 ق / 1879-1935 م)، مشهورترین نمایشنامه‎نویس اردوزبان هند. پدر او، آغا غنی‌شاه، در 1285 ق / 1868 م از کشمیر به‌ قصد تجارت به بنارس آمد و در آنجـا اقـامت گزید و آغـاحشر در آن شهر زاده شـد (نک‍ : عشرت، 185-186؛ سکسینه، 151-152؛ اردو ... ، ...
  • آغاحسین | آغاحُسِیْن، یا آقاحسین پاشا، معروف به آغا‌پاشا (1190-1265ق / 1776-1849م) فرمانده ینی‌چری و وزیر عثمانی در دورۀ سلطنت محمود دوم. در شهر اَدِرْنه دیده به جهان گشود و همراه پدرش حاج مصطفى که اهل روسچوق بود به «بندر» آمد و در همان‌جا به جرگۀ ینی‌چریها پیوست و آنگاه به استانبول آمد. در تشکیلات ینی‌چری، مدارج ترقی ...
  • آفتاب | آفتاب، مجله‎ای فارسی که به صورت ماهانه در اصفهان به مدیریت میرزا محمودخان سنجری تهرانی منتشر می‎گردید. شمارۀ نخست آن در عید نوروز 1290ش برابر با 20 ربیع‎الاول 1329ق / 21 مارس 1911م منتشر شد. پشتیبان اصلی و نویسندۀ اغلب مطالب آن شیخ محمدباقر الفت اصفهانی، روحانی و مؤسس انجمن ادبی آفتاب، فرزند حاج شیخ محمدتقی ا...
  • آغاجاری | آغاجاری، بخشی از شهرستان بهبهان (در استان خوزستان ایران)، با 850‘48 نفر جمعیت (برآورد سال 1362ش / 1984م، گروه جغرافیای دفتر تحقیقات، 23؛ فرهنگ جغرافیایی ایران، 6 / 17). آغاجاری در میان °30 و ´40، و °31 عرض شمالی و °49 و‌´35 و‌°49 و‌´55 طول شرقی (نقشۀ عملیات مشترک) واقع شده و محدود است از شمال به رودخانۀ مارون...
  • آفاق و انفس | آفاق و اَنْفُس، اصطلاحی در عرفان و فلسفۀ اسلامی. آفاق جمع اُفُق و به معنی کران، کرانه، ناحیه، کرانۀ آسمان، کنار و گرد بر گرد جهان؛ و انفس، جمع نَفْس به معنی ذات، روح و خود است. در اصطلاح متفکران اسلامی 2 واژۀ آفاق و انفس باتوجه به قرآن (فصلت/41/53) در معنای جهان و انسان یا ظاهر و باطن یا عالم مادیات و مجردات ...
  • آفریدگار |
  • آفریدی |
  • آفرین لاهوری | آفَرینِ لاهوری، شاه فقیرالله (1070-1154ق / 1660-1741م)، شاعر فارسی‌سرای پنجاب. در لاهور زاده شد و ظاهراً به خاندانی شیعی از قبیلۀ گُجر متعلق بود. در سالهای نوجوانی پس از آموختن مطالب متداول دوران خویش، به شعر فارسی علاقۀ بسیار یافت و از سروده‎های شاعران بزرگ این زبان بسیار حفظ کرد. بعدها به تدریس مثنوی مولوی ...
  • آفرین نامه | آفَرین‎نامه، منظومه‎ای از ابوشکور بلخی شاعر نیمۀ اول سدۀ 4ق / 10م. این منظومه در قالب مثنوی و در بحر متقارب، به نام نوح بن نصر بن احمد سامانی (331-343ق / 943-954م) و در فاصلۀ سالهای 333-336ق / 945-947م سروده شده است. گویا آغاز نظم این مثنوی در 333ق / 945م بوده است. خود می‎گوید: مر این داستان‌کش بگفت از خیال ا...
  • آقا تبریزی، میرزا |
  • آقا بالا خان | آقا بالا خان \āqā bālā xān\، محمد‌علی، معروف به «سردار افخم» (د 1327 ق / 1909 م)، از رجال حکومت دورۀ قاجار.
  • آقا | آقا، یا آغا، واژه‎ای ترکی‌ـ مغولی که پس از حملۀ مغول به زبان فارسی راه یافته و به‌تدریج بر رواج و دامنۀ کاربُرد آن افزوده شده است. واژۀ آقا (آغا، اَغا) را در ترکی شرقی به برادر بزرگ‎تر می‎گویند و این در برابر «اینی» است که به برادر کوچک‎تر گفته می‎شود (سلیمان افندی، 1/4). در زبان یاکوتی (قومی ترک‌زبان در جنوب...
  • آقا احمدعلی | آقا اَحْمَدْعَلی، فرزند شجاعت علی، از ادبای ایرانی مقیم هندوستان (1255-1290ق / 1839-1873م). او را به نام مولوی آقا احمدعلی، و نیز «مظهرعلی» (که سال تولد او را می‎نماید) نیز شناخته‎اند. نیاکان او در زمان نادرشاه به هندوستان رفته و ساکن آن دیار شده بودند. وی در داکا زاده شد و در همان‌جا به تحصیل علوم پرداخت، و ...
  • اخوی |
  • اذون |
  • اذونی | اذونی \ azūnī\ ، احمد بن حسین (د سدۀ 5 یا 6 ق/ 11 یا 12 م)، فقیه، محدث، از مشایخ زیدیه و از اهالی اوین.
  • احمدلو، بوستان | احمدلو، بوستان \ būstān-e ahmad-lū\ ، بوستانی در محلۀ لارک. این بوستان با 500‘20 مـ2 مساحت در بزرگراه ارتش، ابتدای بلوار اوشان، در حریم ناحیۀ 6 منطقۀ 1 شهرداری تهران واقع است (نک‍ : اطلس ... ، 3؛ فهرست ... ، بش‍‌ ).
  • اذغال چال | اذغال‌چال \ ozqāl-čāl\ ، یا آب ذغال‌چال، باغ و رستورانی بزرگ در بخش میانی درۀ درکه بعد از دوراهی آبشارجـوزک. بـرای رسیدن به این محل باید از درۀ درکه، به بند گلندوک و دوراهی آبشار جوزک گذر کرد.
  • اختیاریه | اختیاریه \ extiyāriy(yy)e\ ، محله‌ای در منطقۀ 3 شهرداری تهران. زمینهای این محله در گذشته جزو روستای درّوس به شمار می‌رفته است و در دورۀ ناصرالدین شاه قاجار، به عبدالحسین‌خان فخرالملک معروف به عبدالحسین‌خان کُفری، پسر محمدحسن‌خان سردار قاجار، متعلق بود؛ ازاین‌رو، در آن روزگار به حسین‌آباد و یا حسینیه شهرت داشت...
  • احیای امر به معروف و نهی از منکر، ستاد | احیای امر به معروف و نهی از منکر، ستاد \ setād-e ehyā-ye amr(-e) be maʾrūf-o(va) nahy (-e) az monkar\ ، ستادی واقع در محلۀ دروس، روبه‌روی خیابان شهید راستوان، در منطقۀ 3 شهرداری تهران.
  • احمدرضا پهلوی، کاخ | احمدرضا پهلوی، کاخ \ kāx-e ahmad-rezā pahlavī\ ، محل اقامت احمدرضا پهلوی (1304- 1359 ش)، هشتمین فرزند و پنجمین پسر رضا شاه پهلوی.
  • احمدشاهی، کاخ | احمدشاهی، کاخ \ kāx-e ahmad-šāhī\ ، قدیمی‌ترین بنـا و کاخِ بـاغ ـ موزۀ سعدآباد بـا تلفیقـی از معمـاری قاجاری و پهلوی (تأسیس: 1297 ش).
  • احمدآباد | احمدآباد \ ahmad-ābād\ ، سابقاً روستـایی در بخش لواسانات و امروزه محله‌ای در شهر لواسان. احمدآباد تا 1348 ش، ده کوچکی از دهستان لواسان کوچک واقع در دوکیلومتری جنوب‌ غربی روستای گلندوک در بخش افجه به شمار می‌رفت. این روستا در 1335 ش، 38 تن جمعیت داشت ( گزارش ... ، 1) که بیشتر به کار کشاورزی اشتغال داشتند. باقل...
  • اراج | اراج \ arāj\ ، سابقاً روستایی واقع در 6 کیلومتری خاوری تجریش و امروزه محله‌ای در شمال کلان‌شهر تهران، واقع در منطقۀ 1 شهرداری.
  • احمدشاهی، کوشک | احمدشاهی، کوشک \ kūšk-e ahmad-šāhī\ ، عمارت ییلاقی متعلق به اواخر دورۀ قاجار که امروزه در مجموعۀ تاریخی ـ فرهنگی نیاوران قرار دارد. این اثر به همراه سایر بناهای مجموعه (شامل کاخ صاحبقرانیه، موزۀ جهان‌نما، کاخ و کتابخانۀ اختصاصی نیاوران) در تاریخ 6/ 3/ 1377 ش به شمارۀ 025‘2 در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده است (...
  • ارتش، بزرگراه | ارتش، بزرگراه \ bozorg-rāh-e arteš\ ، یکی از بزرگراههای شمال شرقی شهر تهران به طول 730‘4 متر که از سه‌راه اقدسیه آغاز، و به جادۀ لشکرک منتهی می‌شود. مسیر این بزرگراه شرقی ـ غربی است و در محدودۀ منطقۀ 1 شهرداری تهران در نواحی 5، 6 و 9 این منطقه واقع شده است. بزرگراه ارتش زمانی‌که این نواحی در محدودۀ منطقۀ 4 شه...
  • ارغوانیه |
  • ارس بزان، قله | ارس‌بزان، قله \ qolle-ye aras-bozān\ ، قله‌ای واقع در قسمت میانی خط‌الرأس قلۀ پالون‌گردن و قلۀ سینه‌زا. این قله از سمت شمال با شیبی بسیار تند به درۀ بزرگ بطارکلا از استان مازندران، از سمت جنوب با شیب بسیار تند و پرتگاه به درۀ مهم و اصلی لار بزرگ، از سمت شرق به قلۀ سینه‌زا، و از سمت غرب به قلۀ قبله منتهی می‌گر...
  • ارس، چشمه | ارس، چشمه \ češme-ye oros\ ، چشمه‌ای واقع در درۀ ارس بعد از درۀ اوسون در جنوب شرقی جان‌پناه اسپیدکمر (ایزکمر). مسیر دسترسی به چشمۀ ارس برای اغلب کوهنوردان و گردشگران آسان، و از چند طریق امکان‌پذیر است. دسترسی به راه اول از طریق درۀ اوسون و از کنار هتلی به این نام به طرف درۀ پهنک اوسون واقع در تقاطع راه اسپیدک...
  • ارغوان، بوستان | ارغوان، بوستان \ būstān-e arqavān\ ، بوستانی محلی در محلۀ اختیاریه.
  • اردلان، جان پناه | اردلان، جان‌پناه \ jān-panāh-e ardalān\ ، بنایی واقع در بالاترین نقطۀ کوهستان توچال در ارتفاع 963‘ 3 متری از سطح دریا. این جان‌پناه در 1345 ش با همکاری دکتر اردلان و مسئولان فدراسیون کوهنوردی با هزینۀ 000‘28 تومان ساخته شد. آلومینیوم و پروفیل از مصالح به کار برده شده در نخستین مرحلۀ بنای این جان‌پناه است. این...

ورود به سایت

مرا به خاطر بسپار.

کاربر جدید هستید؟ ثبت نام در تارنما

کلمه عبور خود را فراموش کرده اید؟ بازیابی رمز عبور

کد تایید به شماره همراه شما ارسال گردید

ارسال مجدد کد

زمان با قیمانده تا فعال شدن ارسال مجدد کد.:

ثبت نام

عضویت در خبرنامه.

قبلا در تارنما ثبت نام کرده اید؟ وارد شوید

کد تایید را وارد نمایید

ارسال مجدد کد

زمان با قیمانده تا فعال شدن ارسال مجدد کد.: