گفتگو

شجاعت، برتري موجودات فاني، چيزي است كه مي‌توان وجه بارز برنده جايزه نوبل ادبيات ماريو بارگاس يوسا دانست. نويسنده‌اي با روحيه‌اي متمايز كه نسبت به هر فعاليتي از خودگذشتگي دارد. با داشتن هدف زندگي منضبط؛ همان‌گونه كه ضرورت زندگي ادبيات است، زماني كه شرايط ايجاب كند دست به عمل بزند از هيچ چيز اجتناب نمي‌كند. براي مثال، وقتي سال ۱۹۹۰ خود را نامزد رياست‌جمهوري پرو اعلام كرد، باور داشت وظيفه اخلاقي‌اش است كه در دولت سهمي داشته باشد و به عنوان يك دموكرات، هركجا كه مي‌تواند دولت‌هاي مستبد را افشا كند. يا زماني كه روي صحنه رفت تا براي عشق خود به تئاتر بازي كند و خلاصه، هر چيزي كه فكرش را بكنيد... از انجام هيچ كاري دريغ نكرده است.

با آن ریش‌های انبوه، رو‌به‌رویم نشسته است و از گذشته و حال می‌گوید. گاهی به فکر فرو می‌رود و گاهی هم با آن چشمان نافد با نگاهی مستقیم، حرف‌هایش را می‌زند. پک عمیقی به سیگار می‌زند و به دودهای برآمده از دهان، نگاه می‌کند؛ نگاهی عمیق همراه با حسرت بر روزهای رفته! انگار با همین سیگار به‌یادگارمانده از گذشته، روزها را سپری می‌کند. سیگاری که پاکتش توجه را به خود جلب می‌کند. از همان پاکت‌های معروفی که‌ سال گذشته در نمایشگاهی در معرض دید عموم قرار گرفت. نوستالژی سال‌های دور، برایش حسرت آورده است

استاد دانشگاه نورث آمبریا انگلستان با اشاره به اینکه مهمترین فیلسوفان غرب از طریق متفکران جهان اسلام زنده نگه داشته شدند، گفت: این در حالی بود که این فیلسوفان در حال فراموشی بودند.

قائم مقام حوزه هنری می‌گوید مساله اصلی جریان فرهنگی انقلاب اسلامی تعریف انسان متولد انقلاب اسلامی است اما برای تبدیل اثر به محصول در این جریان راه نارفته زیادی داریم.

تهران بدون شك بهترين نماد و نشانه تجدد ايراني است، با همه نقاط قوت و ضعف و فراز و نشيب‌هايش. كلان‌شهري كه مي‌توان با تسامح تاريخش را با تاريخ مدرنيته در ايران همزمان دانست و رد پاي سياست‌هاي توسعه طلبانه در اين دوره دويست ساله تا به امروز مشهود است، تا جايي كه، مي‌توان الگوي توسعه تهران را به مثابه الگويي براي توسعه ايران جديد مورد ارزيابي قرار داد، تجددي آمرانه و از بالا كه كمتر با مشاركت مردمان صورت گرفته و بيشتر بر ضرورت‌هاي مادي بدون توجه بر ضرورت‌هاي فرهنگي و تاريخي تاكيد داشته است.

بخش نخست گفتگو با فيليپا فوت (از فليسوفان و اخلاق‌دانان درگذشتة آکسفورد) به اينجا رسيد كه فوت مي‌گويد: مقوله خوشبختي را به‌غايت دشوار يافتم و از عهده حل و فصل «ارتباط فضيلت و خوشبختي» برنيامدم. يکي از نويسندگان فصل «نامه‌نگاران» کتاب گفته که مي‌خواهم تمام خوشبختي آينده‌ام را قرباني کنم، در حالي که مي‌توانست بگويد: خوشبختي نصيبم نخواهد شد اگر با نازي‌ها همراه شوم و به دوستانم در جنبش مقاومت خيانت کنم، يا با اجراي دستور براي پيوستن به اس.اس از مرگ نجات يابم... اينكه دنباله گفتگو:

فيليپا فوت به مدت چندين دهه يکي از مشهورترين و معتبرترين اخلاق‌دانان آکسفورد بوده است. در آغاز قرن جديد کتاب مفصلش را منتشر کرد و با مقالاتي مبتکرانه توجه جهانيان را به خود جلب کند. ويراستار اين کتاب (ريک لوئيس) با او درباره خير، رذيلت، گياهان و نيچه گفتگو کرده است که در ماهنامه «اطلاعات حکمت و معرفت» (ش120) به چاپ رسيده است.

نخستین نشست از سلسله نشست های آشنایی با جریان های اسلامی معاصر با عنوان «نوگرایی یا سلفی گری در اندیشه وحدت اسلامی» با تکیه بر اندیشه های سیدجمال الدین اسدآبادی با حضور داوود فیرحی، استاد گروه علوم سیاسی و احسان شریعتی، استاد گروه فلسفه دانشگاه تهران در تالار باستانی پاریزی دانشکده ادبیات دانشگاه تهران برگزار شد. این نشست با طرح پرسش‌هایی از سوی مجری جلسه نزد این دو استاد پیش رفت. در بخش نخست این گزارش مقدماتی که توسط اساتید بیان شد ارائه گردید. قسمت دوم گزارش این نشست اختصاص دارد به پرسش و پاسخ های صورت گرفته.

یک گفت‌وگوی جذاب تاریخی درباره پیوند میان خانواده‌های اعیان و اشراف با دایه‌های فرزندان

در ادامه سلسله گفت‌وگوهای «گروه‌اندیشه ایران» با اصحاب فکر و نخبگان دانشگاهی درباره «سال‌های دانشجویی» آنها، این‌بار به سراغ دکتر خسرو باقری، استاد فلسفه تعلیم و تربیت دانشگاه تهران رفتیم. او که متولد 1336 تهران است با تواضع و خوشرویی همیشگی دعوت ما را پذیرا شد تا از حال و روز او در سال‌های دانشجویی‌اش بپرسیم.باقری سال‌ها است روانشناسی و علوم‌تربیتی را با لنزی فیلسوفانه می‌نگرد.