گفتگو

رضا صمیم معتقد است به ظهور موجی از تلاش در جهت مکتب‌سازی در ادبیات فارسی و فروکش کردنش در پی مقاومت‌هایی که با آن صورت گرفت؛ تلاش‌هایی که جدا از سیر تاریخ ادبیات مملو از سبک‌های شخصی، با رویکردی جمع‌گرا، توسط افرادی مثل آخوندزاده و طالبوف آغاز شد و با گلستان و فروغ به اوج خود رسید و رفته‌رفته نحیف شد تا درنهایت فرو نشست.

مقصود فراستخواه می‌گوید: همیشه عاملیت مهم بوده و تا به امروز هم مهم است. چون ساختارها هرچقدر هم توسعه پیدا کنند جای عاملیت را نمی‌گیرند. اما عاملان را سبک‌بال می‌کنند. یعنی بخشی از کارهای کنشگری از طریق خود سیستم از طریق کنش‌های قبلی یعنی ذخیره کنش‌های مدنی و اجتماعی و فرهنگی و ... انجام می‌شود. عاملان در غرب به یک ذخیره ساختاری تبدیل شده است.

استاد دانشگاه شهید بهشتی گفت: هیچ اثری غیر از قرآن در مثنوی حضور جدی ندارد و روح یا شکل اثر دیگری را جز قرآن در مثنوی نخواهید یافت. مولوی انسانی بسیار باهوش و نابغه بود. وقتی که می‌خواهد اثری را بنویسد، می‌داند که با چه کسی هماوردی کند. او بازو در بازوی خدا می‌افکند.

هفته گذشته و در جریان برگزاری چهل و پنجمین اجلاس كمیته میراث جهانی یونسكو، مجموعه 54 كاروانسرای تاریخی ایران در فهرست میراث جهانی ثبت شد. با ثبت این مجموعه، تعداد آثار تاریخی ایران در فهرست میراث جهانی یونسكو به 27 اثر افزایش یافت.

بحث پیرامون مشروطه همیشه جذابیت‌های خاص خود را داشته است. صحبت از شکست مشروطه و چرایی آن بین اهالی تاریخ و تاریخ‌نگاران نیز همواره مورد بحث بوده تا جایی که این چهارچوب نظری را می‌توان یکی از پرتکرارترین بحث‌های دهه اخیر در مورد مشروطه دانست.

فاطمه عظیمی‌فرد، زبان‌شناس و نویسنده تاکید کرد: حضور دانش‌آموزان در فضای مجازی موجب مواجه آنها با شکسته‌نویسی، بی‌توجهی به خط و نحو زبان فارسی و گسترش زبان مخفی شده است.

افغانستان سرزمینی است كه بسیاری از شاعران و گویندگان بزرگ زبان فارسی در قرن‌های متمادی در آن متولد شده و بالیده‌اند اما در دوره‌های مختلف به ویژه در چند دهه گذشته، دولت‌هایی در افغانستان بر سر كار آمدند كه شرایط زندگی را برای اهل فرهنگ و هنر دشوار كردند‌ و بسیاری از شاعران و نویسندگان افغانستانی را از سرزمین‌شان كوچاندند.

ساسان طهماسبی، پژوهشگر و مترجم گفت: تعداد سفرنامه‌های دوره صفوی که تاکنون ترجمه شده‌اند، در قیاس با انبوهی از سفرنامه‌ها که هنوز ترجمه نشده‌اند، بسیار اندک است، بااین‌وجود، کوشیدم متنی را برای ترجمه انتخاب کنم که تا حد ممکن، متمایز باشد.

شاعران و ادیبان هر شهر، شناسنامۀ آن شهر هستند. شناسنامه‌ای که هویّت مردمان دور و دیرین آن شهر را نشان می‌دهند. پاسداشت این بزرگان نیز جزو کارنامۀ مدیران آن دیار است که تا چه اندازه توانستند این میراث را حفظ کنند. فرّخی یزدی، شاعر آزادی‌خواه یکی از همین بزرگان است که متأسفانه مزارش گم است.

عباسقلی غفاری‌فرد، پژوهشگر تاریخ می‌گوید: صفویه وارث دیوان‌سالاری با پیشینه‌ای نهصد ساله بود. اما با برآمدن پادشاهی آن خاندان و اعلام رسمیت مذهبی تازه، چنین میراث کهنه‌ای باید دگرگون می‌شد. اما این دگرگونی را مورخان دوره صفوی تقریباً نادیده انگاشتند و دیوان‌سالاری و نظام اداری را جز در شرح مفصل و در چهارچوب شکل روایی تاریخ آن روزگار و جسته و گریخته، ثبت نکردند.