یادواره استاد عبدالحسین زرینکوب درخشش دکتر عبدالحسین زرینکوب در یک دوره طولانی – بیش از نیم قرن – در عرصه فرهنگ ایران،اقبال و بخت بلندی بود که نصیب چند نسل از دانشجویان و محققان ایران در رشتههای تاریخ و ادبیات و حتی فلسفه و ادیان و تصوف شد. حضوری بیجایگزین که به دلایل متعدد باید گرامی داشته شود و همچون چراغی روشن در این خانه بماند و نسلهای پسین ایرانی را نیز نور دهد و آگاهی بخشد.
هوشنگ شهابی، استاد روابط بینالملل و تاریخ دانشگاه بوستون آمریکا، در مقالهای با عنوان «امام به مثابه یک دندی؛ نمونه موسی صدر» (The Imam as Dandy: The Case of Musa Sadr) که در شماره نوامبر ۱۹۹۶ نشریه مرکز مطالعات خاورمیانه دانشگاه هاروارد «Harvard Middle Eastern and Islamic Review» منتشر شد، به واکاوی وجهۀ امام موسی صدر، رهبر ربوده شده شیعیان لبنان پرداخته است. در این مقاله که ترجمهاش را در «تاریخ ایرانی» میخوانید، شهابی میکوشد اسطورۀ امام موسی صدر را تفسیر کند، بدون آنکه تصویری روانشناختی از او ارائه دهد.
نخست این كه كوشیدم در قرائت ابیات، « تكیه بر كلمات» همان كاری را انجام دهد كه علائم سجاوندی در نگارش انجام می دهند. یعنی از آنجا كه تنها به قرائت دقیق، آنهم براساس متن مصحح قزوینی – غنی بسنده كرده ام؛ بیهیچ گونه شرح و توضیحی. بنابراین ، فقط تكیه درست برحروف و كلمات راهگشای معنای درست است و برعكس هر تكیه نابجا، معنا را مغشوش میسازد؛ مثلاً در این بیت كه:
مطالعه تحلیلی مبتنی بر استدلال های عقلانی ومنطقی در امور عالَم، شاکله لم فلسفه و موضوع اندیشه فیلسوفان است.حکمای مسلمان همواره تعاریف جامعی از فلسفه ارائه داده اند. آنچه در پی می آید گزیده ای از تبیین و توضیح علم فلسفه و فیلسوف به قلم آیت الله جوادی آملی است.
درباره امام احمد بن محمد بن حنبل معروف به احمد بن حنبل شاید بی اغراق در سالهای اخیر دهها کتاب مستقل و صدها مقاله نوشته شده است؛ به ویژه به زبان عربی و از سوی طیفهای سلفی، حنبلی و وهابی در عربستان سعودی، مصر و دیگر کشورهای عربی.
«ناصر کاتوزیان» در سال 1310 درخیابان رى به دنیا آمد. خاندان کاتوزیان ازخانوادههاى کهن تهران است. نام خانوادگى اصلى آنها تهرانى بوده است که در زمان رضاشاه وقتى مجبور به دریافت شناسنامه مىشوند به دلیل علاقه به زبان اصیل پارسى، لغت «کاتوزیان» را از شاهنامه براى نام خانوادگى خویش اقتباس مىکنند و کاتوزیان به معناى «پارسایان» است. کاتوزیان گروهى بودند که تقریباً روحانیون دربار ساسانى را تشکیل مىدادند و درواقع طبقه باسواد زمانه خود بوده و از نفوذ فراوانى برخوردار بودند. تحصیلات ابتدایىاش را در دبستان اقبال و دوران دبیرستان را در دبیرستان علمیه طى مىکند. کاتوزیان با کلاس پنجم نظام قدیم رشته ادبی را دنبال و در همان رشته ادبى در ایران شاگرد اول مىشود و موفق به دریافت مدال درجه دو علمى براى اولین بار در ایران مىشود. همین دریافت مدال مشوق براى ادامه تحصیل او مىشود.
ظاهر و باطن ما ایرانیها یكسان نیست! به هم كه میرسیم كلی خوش و بش میكنیم و قربان صدقه یكدیگر میرویم، بفرما بفرما و مخلصیم و چاكریم میگوییم! ولی وقتی سوار بر خودروی شخصی، در خیابان و جادهای حركت میكنیم، با خودخواهی تمام به دیگری راه نمیدهیم، بی جهت بوق میزنیم و با اندك برخورد اتومبیلهایمان به هم، دست به یقه میشویم، معركه میگیریم و راه را بر راكبان و عابران میبندیم! ما را چه شده است كه در برف و باران، پیادهای را سوار نمیكنیم و دست ناتوانی را برای عبور از عرض خیابان نمیگیریم؟ بدون حساسیت به حلال بودن مال، برای فخرفروشی پی در پی خانه و جامه و آرایههایمان را گران تر و چشمنوازتر میكنیم و گرهی از مشكلات هزاران دردمند ناتوان نمیگشاییم؟
بحث ما رسید به اینجا که ما مرکب از روح و جسم هستیم. روح از عالم ملکوت است و جسم از عالم ناسوت؛ او مجرد است و این مادّی؛ ترکیبی شده بین روح و جسم و نحوه ترکیب را نمیدانیم. این روح سه ابزار در جسم دارد و اگر بگوییم سه پیامبر در درون ماست، اشتباه نکردهایم: فطرت، عقل، و قلب و عواطف.
نقش اسب در فرهنگ مردم دوران باستان با قربانی کردن آن برای خدایان آغاز شد. با اهلی شدن این حیوان منبع قدرت عظیمی برای کار و حمل و نقل پیدا شد که تاکنون جریان دارد. نقش عمده اسب در زندگی ایرانیان از نقوش سفالینه ها و وسایلی که با الهام از آن ساخته می شد هویدا است. در گذشته اشیا مربوط بدان را و حتی گاهی خود حیوان را با مردگان دفن می کردند. در دوران کاسیان و آشوریان، نبردهای پی در پی برای دستیابی به مراتع و رمه های اسبان صورت می گرفت که حتی در مواردی به تغییر تاریخ ملتی می انجامید. در این سوارکاری ها، نوع پوشاک و تکنیک های جنگی نیز متاثر از استفاده از این حیوان بود تا هدایت آن به راحتی صورت گیرد.
با نگاهی به جامعه سیاسی و اجتماعی امروز ایران میتوان دریافت سهم اندیشههای طالقانی از مناسبات سیاسی و اجتماعی روز كشور بسیار اندك است. تساهل و تسامح به نوعی مهمترین رویكرد طالقانی در مواجهه با اندیشههای موافق و مخالف بود، امری كه امروز بسیار كمرنگ شده است.
کاربر جدید هستید؟ ثبت نام در تارنما
کلمه عبور خود را فراموش کرده اید؟ بازیابی رمز عبور
کد تایید به شماره همراه شما ارسال گردید
ارسال مجدد کد
زمان با قیمانده تا فعال شدن ارسال مجدد کد.:
قبلا در تارنما ثبت نام کرده اید؟ وارد شوید
فشردن دکمه ثبت نام به معنی پذیرفتن کلیه قوانین و مقررات تارنما می باشد
کد تایید را وارد نمایید