مقاله

کدامین کارساز، کدامین راز در سروده‌های خواجه نهفته است که به دوستداران و باورمندان او این توانش را می‌دهد که با دیوان وی فال بزنند و پاسخ پرسشهایشان را از حافظ بستانند. فال و رای زدن با دیوان خواجه پیشینه‌ای دیرینه دارد. کتابهایی هم از سالیان پیش در این زمینه نوشته شده است که در آنها از فالهای بزرگ تاریخی سخن رفته است. من بی‌گمانم که هر کدام از شما چنین آزمونی را یک ‌بار یا چند بار تا کنون داشته‌اید. هنگامی که بر سر دو راهه‌ای مانده‌اید و نمی‌دانسته‌اید که چه می‌بایدتان کرد، با دیوان حافظ فال زده‌اید و رای. همچنان بی‌گمانم که دست کم پاره‌ای از شما پاسخ خود را یافته‌اید. خواجه راه را به شما نشان داده است. هنگامی که از آن راه رفته‌اید، باور کرده‌اید که خواجه راست گفته است. آن راهی که به شما نموده است، راهی بوده که شما می‌بایستتان رفت. به راستی داستان چیست؟

در فرهنگ باستانی «ایران» مفهومی بیشتر اسطوره‌ای است و نه مفهومی بر پایه یک قرارداد اجتماعی که طبعا جز در دورانی مدرن و براساس انقلاب‌های اجتماعی و دولت‌های ملی نمی‌توانسته است وجود خارجی داشته باشد. و این نکته است که متاسفانه هنوز برای بسیاری از کسانی که به فرهنگ ایرانی و باستانی این کشور می‌نگرند، روشن نشده است و آنها را دچار نوعی «زمان‌پریشی» یعنی انتقال شیوه‌ها، اندیشه‌ها و مفاهیم و ساختارهای شناختی امروزی به گذشته‌های دوردست می‌کند. این امری است نه تنها غیرقابل دفاع از لحاظ علمی، بلکه زیان‌بار.

در میان فعالان حوزه فرهنگ و تاریخ، این نظر رواج دارد که حوزه علمیه نجف، کمتر به مقوله سیاست نظر دارد و حضور در نهاد سیاست را چندان به دیده رضا و رغبت نمی‌نگرد. تکیه بر سیاست‌گریزی یا حتی سیاست‌ستیز بودن حوزه نجف را بویژه می‌شود در خاطرات و گفته‌های روحانیون انقلابی و تبعیدی ایران که در دهه چهل و پنجاه شمسی در نجف زندگی و فعالیت می‌کرده‌اند مشاهده کرد

چهارم اسفندماه سال 1388 سازمان یونسکو، نوروز را به‌عنوان میراث ملی و جهانی به ثبت رساند. شوربختانه به‌دلیل سهل‌انگاری‌هایی که از سوی مسوولان فرهنگی کشور صورت گرفت

دوم اسفند هرسال برابر با 21 فوریه، هرسال بنا به پیشنهاد سازمان علمی، فرهنگی ملل متحد، یونسکو، از سال 1999 «روز جهانی زبان مادری» نام‌گذاری شده است. تنوع زبانی و فرهنگی و تعدد اقوام، ملیت‌ها و گروه‌های زبانی در سطح جهان غیرقابل انکار است. در حال حاضر بالغ بر پنج‌هزار اقلیت و گروه قومی در جهان زیست می‌کنند.

انتصاب با تاخیر رییس سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران را می‌توان اقدامی مهم برای بهبود وضع مهم‌ترین نهاد حافظ میراث مکتوب کشور تلقی کرد. سال‌هاست که تغییر رییس این سازمان، به امری قطعی و طبیعی پس از تغییر رییس‌جمهور در ایران تبدیل شده است.

امام، مشعل فروزان هدایت است و امامت، كشتى نجات ازطوفان حیات مادى. از آنجا كه این موضوع از اصول و مسائل مكتب تشیع ‏مى‏باشد، علماى بزرگوار و محققان و اهل كلام پیوسته در باره آن به‏بحث و بررسى پرداخته‏اند نوشته‏هاى كوتاه و بلند و كتابهاى كوچك و بزرگ در باره امامت، شأن ‏امام، مصداق امام، اوصاف همه امامان و غیره كم نداریم. آنچه در این‏مختصر تقدیم علاقه‏مندان خاندان عصمت مى‏گردد، پژوهشى است در جهت‏ تبیین و تحلیل امامت و اوصاف امامان، بر پایه اصول و قواعد حكمت‏متعالیه صدر المتالهین شیرازى -قدس سره حكمت متعالیه كه درقرن دهم هجرى به وسیله ملا صدرا تنظیم گشت

صادق هدایت از مهم‌ترین و تاثیرگذار‌ترین شخصیت‌های ادبی صد سال گذشته و از آغازگران عصر جدید روشنفکری و تفکر ایران است. او- هر جور که بخواهیم فکر کنیم و نظر بدهیم- جایگاه یگانه‌ای دارد و من به شخصه گمان می‌کنم یکی از ده نویسنده معتبر این قرن ایران ما است و کتاب «بوف کور»ش در عمر ۸۰ ساله‌اش، همچنان تازه و شگفت‌انگیز و لایه‌ لایه مانده است

رویکرد بنیادین، اغلب گرایش به جهانشمول‌گرایی‌هایی (universalism) دارد که تعمیم مسئله را به صورت افقی و عمودی، یعنی در دو بعد جغرافیایی و تاریخی مد نظر دارند و به این ترتیب تمایل دارند دایما به سوی مخرج مشترک‌هایی بروند که آن‌ها را از اصل مشکل دور و ارایه راه‌حل‌های کوتاه یا میان‌‌مدت را تقریبا به طور کامل ناممکن می‌کنند و از این لحاظ بیشترین فاصله را با رویکرد اجرایی می‌یابند. رویکرد آموزشی، تمایل به ‌آن دارد که تقریبا همیشه در مسئله اجتماعی، نوعی مشکل تربیتی بیابد و آن را برجسته کند و راه‌حل‌های تربیتی برایش ارایه دهد که به گمانش می‌توانند دست‌کم در میان‌مدت موثر باشند

در قلمرو بين‌الملل نيز ملاحظات اخلاقي از طريق تبديل به اصول كلي حقوق در حقوق بين‌المللي موضوعه گنجانده مي‌شوند و از اين راه در فرايند توسعة حقوق بين الملل ايفاي نقش مي‌كنند. همچنين تصور اينكه موضوع قواعد حقوقي، افعال و كردار انساني و نظم اجتماعي و موضوع قواعد اخلاقي، تكامل نفس و تحقق در نيات است، صحيح به نظر نمي‌رسد.