مقاله

محمدرضا توكلى صابرى، پژوهشگر و مولف درباره اهمیت زبان فارسی یادداشتی نوشته است و به اهمیت توسل جستن به زبان فارسی در دیروز و امروز ایرانیان پرداخته است.

همه نشانه ها حکایت از آن دارند که آینده نگری روز به روز دشوارتر می شود. اگر در جایی آینده نگری وجود داشته و برنامه ها طبق پیش بینی اجرا شده و به نتیجه رسیده است باید بپذیریم که در آنجا هنوز نشانی از خرد عملی وجود دارد و به مدد انست که توانسته اند برنامه و نحوه اجرای آن را از جوانب مختلف در نظر آورده و آن را تدوین و اجرا کنند اما وقتی در جایی آینده نگری وجود ندارد باید تحقیق شود که آیا در آنجا نیازی به آن وجود ندارد یا نیاز هست اما نیاز را درک نمی کنند و شرایط و امکانهای عمل را تشخیص نمی دهند و توانایی عمل کردن ندارند.

حسن ذوالفقاری استاد دانشگاه تربیت مدرس در نشست تخصصی «دهخدای پارسی» ضمن ارائه مقاله‌ای به جنبه های مردمی دهخدا پرداخت و گفت: امثال و حکم خدمت بزرگی به فرهنگ عامه کرد.

تفسیر کشف‌الاسرار و عدّة الابرار در ردیف تفاسیر مهمّ عرفانی به زبان فارسی قرار دارد که آفرینندۀ آن ابوالفضل رشیدالدین میبدی، قرآن کریم را در سه نوبت تفسیر کرده است.

در بحث نسبت میان مباحث عرفانی و خواجه نصیرالدین طوسی از جمله ادله مشهور، نامه‌نگاری‌های وی با صدرالدین قونوی، برجسته‌ترین شارح آرای ابن‌عربی و شاگرد تربیت شده توسط شیخ اکبر است.

استاد تاریخ دانشگاه تهران اعتقاد دارد به رغم رشد کمی قابل ملاحظه ای که دربرخی از شقوق علم در دوره اسلامی صورت گرفته، شرق اسلامی، قادر به رهبری یک انقلاب علمی در قرن های سوم و چهارم نشده است.

ارسطو این شاگرد بزرگ و البته عصیانگر افلاطون که حقیقت و افلاطون را با هم دوست دارد، اما حقیقت را از افلاطون بیشتر‌، دو کتاب درباره زیبایی نوشت: درباره زیبا و درباره اشیای زیبا که هر دو متأسفانه مفقود گردیده و هیچ اثری از آنها نیست؛ اما تأمل در برخی آثار موجودش نشان می‌‌دهد تأملاتی در باب زیبایی داشته است که سیر مفهوم زیبایی را از دامنه جهان تجرید یا معقول به جهان محسوس می‌کشاند.

از آثار فارابی آنچه به دست است و چاپ شده، یکی کتاب «العباره» است که کتاب «باری ارمیناس» ارسطوست که به سال ۱۹۶۰م در بیروت به چاپ رسیده است. دیگر کتاب «الفلسفتین افلاطون و ارسطو»ست که جزء اوّل به ‌نام «تحصیل‌السعاده» به سال ۱۳۴۵ق در حیدرآباد دکن و جزء دوم آن به نام «فلسفه افلاطون» به سال ۱۹۴۳۲ در لندن و جزء سوم آن «فلسفه ارسطوطالیس» در سال ۱۹۶۱ در بیروت به چاپ رسیده است.

سیمای علی امیرالمومنین در روزگار ما از دو سو مکدر شده است. نخست از سوی کسانی که ناکامی خود را در گسترش عدالت با حکومت حضرت مقایسه می‌کنند و چه بسا نتیجه می‌گیرند که در شرایط امروز موفقیت بیشتری از ایشان به دست آورده‌اند. دیگر از سوی کسانی که نه تنها دوران خلافت بلکه همه زندگی ایشان را در جنگ و جهاد و نزاع خلاصه می‌کنند و باعث این نتیجه‌گیری نادرست می‌شوند که در خلافت دیگران، جماعت مسلمانان یکپارچه‌تر و در امن و امان بیشتری بوده‌اند.

هویت ملی به‌ویژه از عصر مشروطه و دست‌کم برای جامعه و گفتمان روشنفکری معاصر ایران به یک مساله تبدیل شد. مساله‌ای که برای صادق هدایت با آن شخصیت چندگانه و متفاوت فردی و هنری که خود فرزند عصر مشروطه و در گیرودار فرهنگی چند گانه و برزخ سنت و تجدد بود می‌توانست دو وجه داشته باشد؛ یکی فردی و دیگری جمعی.