مقاله

عاشق جز به لقاي محبوب و معشوق خرسند نيست و رسيدن به وصال دوست مقصد اعلاي اوست و هيچ غايتي برتر از رضا و تسليم در برابر مطلوب و محبوب نيست. عاشق هر چه عشق خود را پنهان كند، راز نهان او برملا مي‌شود و ماجراي عشق او شهرة آفاق مي‌شود. عالم وجود سراسر پر از ولوله و غلغله عشق است و هيچ سري نيست كه در آن سوداي عشق محبوب ازلي نباشد.

مخفيانه به اطلاع شاه رساندند كه اين قوانين هرچند ممكن است سودي براي مملكت داشته باشد، ولي سرانجام به آنجا از نفوذ و قدرت شاه به سود ديگران كاسته خواهد شد. اين سخنان بر شاه مؤثر افتاد و ناخشنودي در چهره‌اش نمايان شد. سيد جمال‌الدين موضوع را دريافت و به «شاه عبدالعظيم» ـ در 20 كيلومتري تهران ـ رفت.

هر دولت و نظامی برای امنیت خود تدابیری می‌اندیشد و این طبعاً هم عاقلانه است و هم حق اوست. اما تابحال ندیده و نشنیده‌ایم که نظام و دولت و حکومتی بیاید بدون دلیل برای خود دشمن فرضی بتراشد و شروع به مبارزه با آن کند. ظاهراً رخنه برخی جهّال و یا برخی بیماران مغرض که درصدد تضعیف حکومت و نظام هستند با جماعت بی‌آزار دراویش درافتاده‌اند و چنان با دراویش دشمنی کنند که گویا اینان گروهی هستند که می‌خواهند قیام مسلحانه کنند.

از آنجا که مبحث خانواده از مهم‌ترین و اساسی‌ترین مباحث اجتماعی است موضوعات مرتبط با آن از اهمیت و جایگاه خاصی برخوردار است. یکی از موضوعاتی که در مبحث خانواده بررسی می‌شود حقوق زوجین است که یکی از مسائل وابسته به آن مساله مهریه است.با نگاهی به تاریخ و تمدن‌های مختلف روشن می‌شود که مهریه در ادیان و تمدن‌های قبل از اسلام نیز به شکل‌های مختلفی وجود داشته است.

ظهور شهر را به یک معنا باید انقلابی در نظر گرفت؛ انقلابی که در قالب حکومت شهری به خلق انسان شهری و پدیده‌ای جمعی‌تر به نام «همشهری» منجر می‌شود. همشهریان زین‌پس در پروسه‌ای پویا و دایما تغییریابنده قرار می‌گیرند که محیط اطراف خود را دایما می‌سازند و تخریب می‌کنند و باز این «کار» را پی می‌گیرند، این پویایی از آنجا نشات می‌گیرد که انسان شهری به‌مثابه «سوژه» فردی و همشهریان به‌مثابه سوژه‌ جمعی خود را «مجاز به هر کاری» می‌دانند

در طول قرن دوازده و اوایل قرن سیزده هجری شمسی (قرن نوزدهم میلادی)، مهم ترین عامل شکل گیری هنر در ایران را می توان تاثیرپذیری از هنر اروپا به شمارآورد.

بخت یار بود که در سفری به کشور انگلستان در شهریور1378/ سپتامبر 1999، چند روزی را همراه یک گروه و در خدمت عزیز از دست رفته، استاد ایرج افشار باشم. سفری بس خاطره انگیز و در فضایی که خصایل والا و منحصر این دانشمند همه چیز دان، و فروتنی و خاموشی این انسان بیدار و آگاه بر ایام ما رنگ تابانده بود.

در عوالم پس از مرگ، از اعتقاد انسان سؤال مي‌شود و اگر کسي اعتقادات خود را به پدرش يا جامعه نسبت بدهد، از او نمي‌پذيرند. حتي اگر کسي بگويد: مرجع تقليدم چنين گفته است، باز از او قبول نمي‌کنند، بلکه از او براي اعتقادش دليل مي‌خواهند، البته استدلال هرکس به فراخور حال خود او کافي است و بيش از آن انتظار ندارند. نقل شده است که پيامبر اکرم(ص) به همراه برخي اصحاب، از کنار پيرزني که در حال نخ‌ريسي با چرخ بود، گذشتند.

آنچه در ادامه مي خوانيد خاطره ای از غلامرضا اميرخانی، عضو هيئت علمي سازمان اسناد و كتابخانه ملي در یادبود استاد ايرج افشار است.

فعالیت پژوهشی ایرج افشار به آخرین سال‌های تحصیلات دبیرستانی او بازمی‌گردد. ۱۵ ‌سال بیشتر نداشت (۱۳۱۹ش) که به همکاری با مجله آینده پرداخت؛ نشریه‌ای که پدرش شادروان دکتر محمود افشار بنیان نهاده بود و به زودی به یکی از نشریات فرهنگی درجه اول در زمینه تاریخ و فرهنگ جهان ایرانی تبدیل شد. ایرج افشار پس از مرگ پدر، مدیریت آن را برعهده گرفت و طی ده‌ها‌سال بعد، تا وقتی انتشار آن مجله متوقف شد، همواره دل در گرو نشر آن داشت.