اخبار

هر کس در ادبیات کلاسیک زبان فارسی غور و تأملی کرده است نام کتاب «ترجمان البلاغه» را شنیده و بدون تردید آشنایان به ادبیات کلاسیک فارسی – مخصوصا آشنای به دورۀ پیش از هجوم مغول - آرزو کرده اند که ایکاش ما این کتاب را به دست می آوردیم.

محمد تقی بهار (١٨ آذر ١٢٦٥- ٢ اردیبهشت ١٣٣٠) شاعر، سیاستمدار، روزنامه‌نگار، پژوهشگر ادبیات و تاریخ نگار ایرانی روزگاری توفانی از تاریخ ایران را زیست: عصر انقلاب مشروطه و كودتا و جابه‌جایی سلسله قاجار با سلسله پهلوی را. در جوانی نه فقط شاهد كه از فعالان نهضت مشروطیت بود، در سال‌های پس از آن به توپ بستن مجلس را دید، با مجاهدان مشروطه همراه شد، روزنامه‌نگاری كرد، زندانی شد، تبعید شد، به نمایندگی مجلس شورای ملی انتخاب شد، مهاجرت كرد، در دولت كودتای سید ضیاء تحت نظر بود، نماینده مجلس چهارم شد، در مجلس پنجم با تغییر سلطنت از قاجار به پهلوی مخالفت كرد و یك بار نیز به جانش سوء قصد شد و بعد از پایان كار مجلس ششم از سیاست كناره گرفت، اگرچه سیاست او را رها نكرد و در دوران رضاشاه گذشته از آنكه تحت نظر بود، دو بار به زندان افتاد، بار اول در سال ١٣٠٨ به مدت یك سال و بار دیگر در سال ١٣١١، به مدت ٥ ماه كه بعد از آن تبعید شد.

محمدتقی بهار بزرگ ترین قصیده سرای معاصر ایران زمین است که با پشتوانه علمی و ادبی والا با ایجاد تنوع در وزن های شعری، جهان نگری و تعامل با سنت، مبنای زیباشناسی شعر کلاسیک را دگرگون ساخت و آن را با طرحی نو درهم آمیخت و اینگونه پایه گذار سبکی نوین شد.

16 آبان سالروز تولد مردی است که بیش از آنکه او را به عنوان یک سیاستمدار بشناسیم، به وصف شاعری و ذوق و قریحه ادبی از او یاد شده است. شاید به همین دلیل ساده باشد که اولین وصفی که از محمد‌تقی بهار در خاطر می‌آوریم، همان لقب معروف او یعنی ملک‌الشعرای بهار باشد. اما محمدتقی بهار بیشتر سال‌های زندگی خویش را به جای ادبیات و گذران اوقات به شاعری به سیاست گذراند. از قضا او در همه دوران 65 ساله زندگی خویش نیز بیش از همه شاعران بزرگ این سرزمین از شعر در خدمت سیاست استفاده کرد.

بهار در سرایش ترانه و تصویر دستی قوی داشت چراکه پس از گذشت بیش از ۶۵سال هنوز ترانهٔ مرغ سحر او، مورد توجه مردم است و خوانندگان بسیاری آن را خوانده‌اند اما این ترانه با صدای استاد شجریان چیز دیگری است.