24 سال از درگذشت عباس زریاب خویی می‌گذرد؛ مورخ، ادیب، نسخه‌شناس، نویسنده و مترجم سرشناس ایرانی. از پیشگامان و نام‌آوران تاریخ‌نگاری جدید در ایران كه تسلط شگرفی بر میراث تاریخی و ادبی اسلامی- ایرانی داشت و همزمان با رویكردها و روش‌های نوین غربی آشنا بود. دكتر زریاب همچنین از بزرگان دانشنامه‌نگاری در ایران بود و در توسعه و غنی شدن دایره‌المعارف بزرگ اسلامی نقش موثری داشت. علی بهرامیان، پژوهشگر تاریخ اسلام، عضو شورای عالی علمی و كارشناس ارشد بخش فهرست‌نویسی كتاب‌های خطی دایره‌المعارف بزرگ اسلامی از سال 1369 با این مركز همكاری كرده و محضر دكتر زریاب را تجربه كرده است. به مناسبت سالروز درگذشت دكتر زریاب‌خویی با او گفت‌وگویی صورت دادیم كه از نظر می‌گذرد.
نشست معرفی و بررسی کتاب «بازمانده‌هایی از فرهنگ دوران جاهلی در تمدن اسلامی» نوشته ادوارد وسترمارک، انسان‌شناس سرشناس قرن نوزدهم با ترجمه و تعلیق علی بلوکباشی سه‌شنبه (۲۸ فروردین ماه) با حضور مترجم اثر، علی بهرامیان، ناصر تکمیل‌همایون و صادق سجادی در سرای اهل قلم برگزار شد.
دبا: مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی (مرکز پژوهشهای ایرانی و اسلامی) اولین دوره های آموزشی تخصصی خود را برگزار می کند: دکتر علی بهرامیان
به شوق هفتاد و نهمین زادروز «آذرتاش آذرنوش» «آذرتاش آذرنوش» در عرصه پژوهشی خود، منشأ خدمات بزرگی شده است که بیشتر در سه جهت قابل بررسی است؛ نخست آنکه او با پژوهشهای خود سهم ایرانی‌ها را نضج گرفتن و رشد یافتن ادبیات عرب در قرون اولیه و بعدی اسلامی نشان داد
هر پژوهشگری که با میراث کهن زبان فارسی در پهنه گیتی سر و کار دارد و در جست و جوی نسخه‌ای از آثار نیاکان و بزرگان ما به زبان فارسی است با تاریخی هزار ساله، از اقصای شبه قاره هند تا خوارزم و بخارا و سمرقند «چو قند» و خجند و مرو و بلخ و هرات و همه پهنه ایران زمین تا قونیه و بغداد و نجف و کربلا و کوفه و شام و مصر، بی‌گمان با نام «احمد منزوی» آشناست: فرزند علامه شیخ آقابزرگ طهرانی - مؤلف بلند آوازه الذریعه الی تصانیف الشیعه و طبقات اعلام الشیعه.
بعد از بنی‌امیه، یعنی زمانی که بنی‌عباس تازه شکل گرفته بود، یکی از شعرای معروف آن دوره به نام سیدحمیری خدمت امام صادق(ع) می‌رود. او مرثیه‌ای برای امام‌حسین(ع) گفته بود که مشهور بود. امام از وی خواسته بود مرثیه‌اش را بخواند. او شروع به خواندن قصیده‌اش کرد و ظاهرا چند بیت نگذشته بود که اهل‌بیت و امام به گریه و شیون افتادند. در همین هنگام امام اشاره می‌کند و می‌گوید دیگر بس است.
از منابع تاریخی و جغرافیایی چنین بر میآیدکه درایران قدیم، دو ناحیه به نام «تهران» وجود داشته است؛یکی تهران کنونی و دیگری جایی در نزدیکی اصفهان. و با آنکه بنا به گفته ابن قیسرانی (متوفای 507 ه-ق) و سمعانی (متوفای 562 ه-ق) در طول تاریخ، تهران ری همواره از تهران اصفهان مشهور تر بوده، اما گویا در قرون نخستین اسلام، تنها یک عالم، به نام محمد بن حماد تهرانی، از تهران ری برخاسته است؛ و ما در اینجا می کوشیم تا شمه ای از زندگی و فعالیت های علمی او را باز گوییم.
خوشبختانه پژوهشگران تاریخ درایران با نام و آثار آقای پرفسور چارلز ملویل نا آشنا نیستند. کتاب تاریخ زمین لرزه های ایران، که ایشان در تالیف آن مشارکت داشته اند،به فارسی ترجمه شده و در دسترس است. و مقاله هایی نیز از ایشان نشان می دهد، در مباحث بررسی حوادث طبیعی به ویژه زلزله – به طور کلی در نواحی ایران و حتی جاهای دیگری در جهان اسلام تخصص دارند. تخصص دیگر ایشان – تا بدانجا که از روی فهرست آثار می توان دریافت- مباحث تاریخ ایران مربوط به دوران ایلخانیان و برخی سلسله هایکوچک حاکم بر پاره ای نواحی ایران است.
علی بهرامیان، فهرست‌نگار نسخ خطی و مدیر بخش اسناد دایره‌المعارف بزرگ اسلامی معتقد است، برای تبیین فلسفه و کلام سرزمین ایران باید میراث گذشته احیا شود بنابراین احیای تراث اسلامی یکی از سختترین کارهای روزگار ماست و هنوز آموزش و پرورش ایران نتوانسته افراد توانمند در شناسایی و احیای این میراث فکری و فرهنگی را تربیت کند.
داستان كهن و تكراري سلطان و وزير در تاريخ ايران الگويي شناخته شده و صد البته تراژيك دارد. وزيري ميراث‌دار سنت ديوانسالاران فرهيخته ايراني در به تخت نشستن پادشاهي معمولا خام و جوان سنگ تمام مي‌گذارد، تاج بر سر او مي‌گذارد، به او راه و رسم حكومتداري مي‌آموزد
کاربر جدید هستید؟ ثبت نام در تارنما
کلمه عبور خود را فراموش کرده اید؟ بازیابی رمز عبور
کد تایید به شماره همراه شما ارسال گردید
ارسال مجدد کد
زمان با قیمانده تا فعال شدن ارسال مجدد کد.:
قبلا در تارنما ثبت نام کرده اید؟ وارد شوید
فشردن دکمه ثبت نام به معنی پذیرفتن کلیه قوانین و مقررات تارنما می باشد
کد تایید را وارد نمایید