اخبار

به همت انجمن آثار و مفاخر فرهنگی، به مناسبت اول اردیبهشت‌ماه و روز بزرگداشت سعدی، مراسم گرامیداشت این شاعر پرآوازه ایرانی در فضای مجازی برگزار شد.


در این مراسم حسن بلخاری رئیس انجمن آثار و مفاخر فرهنگی، مهدی محبتی ‏دانشیار گروه ادبیات فارسی دانشگاه زنجان و کوروش کمالی سروستانی، سعدی شناس و نویسنده آثار ادبی سخنرانی کرد‎ند.

ایوب دهقانکار مدیرعامل خانه کتاب و ادبیات ایران به مناسبت اول اردیبهشت ماه روز بزرگداشت سعدی ‌یادداشتی را منتشر کرد.

سعدی مردمی­‌ترین و مردم‌ شناس‌ ترین شاعر ایرانی است که آثار ماندگارش گنجینه فرهنگ عامه عصر اوست. هیچ ایرانی‌ای را نمی‌ توان یافت که بیتی یا سخنی از سعدی را در ذهن و زبان نداشته باشد. ایرانیان او را معلم اخلاق خود می‌ شمارند. فارسی‌زبانان ابیات پندآمیز و طنزهای ملیح او را در کلام خود به کار می‌ برند.

مریم مشرف گفت: وقتی فروزانفر یا همایی را می‌خوانیم گویا بوستان و گلستان را از حفظ بودند و نه فقط ایرانیان بلکه اروپاییان هم تحت تاثیر حکمت عملی سعدی بودند.

سعدی زبان فارسی را به اوج کمال خود رساند؛ آن‌طور نیست که بگوییم او زبان فارسی را نجات داده، این کاری است که پیش‌تر و از سوی بزرگانی همچون فردوسی انجام‌شده بود. سعدی توانست آن را به میان زندگی مردم برده و به اصطلاح خودمانی کند. ویژگی خاصی که در آثار به‌جای مانده از او خودنمایی می‌کند، اشعار و متون نثری هستند که به‌رغم برخورداری از مضامین و مفاهیم غنی به زبانی همه‌فهم خلق‌شده‌اند، گویی که او نه‌فقط به قشر باسواد بلکه حتی به مردم کوچه و بازار هم توجه داشته است.

نویسنده مقاله به شعرهای مدحی در غزل های سعدی می پردازد و شعرهای عاشقانه ممدوح محبوب در میان غزلیات سعدی را از چهارصد غزل بیشتر می داند و می گوید همه آن غزل ها خواندنی و شیرین و شگفت آور هستند.

سعدی سخنوری است که در زمینه های گوناگون شاهکاری هنری آفریده است و اگرچه چامه سرا نیست، اما چامه هایش در جایگاه خود استوار و شاعرانه است. او در چامه هایش بر آن است تا فرمانروایان را از خودکامگی و سیاه نامگی برهاند.

پسندها و آرزوهای سعدی در بوستان بیش از دیگر آثار او جلوه گر است. به عبارت دیگر سعدی مدینۀ فاضله ای را که می جسته در بوستان تصویر کرده است. در این کتاب پرمغز از دنیای واقعی - که آگنده است از زشتی و زیبایی، تاریکی و روشنی، و بیشتر اسیر تباهی و شقاوت – کمتر سخن - می رود بلکه جهان بوستان همه نیکی است و پاکی و دادگری و انسانیت یعنی عالم چنان که باید باشد، و به قول موبوی «شربت اندر شربت است».

این مقاله سعی دارد زمان تولد و اوایل عهد زندگانی سعدی را که سعدی در طی آن اولین شاهکار هنری خود را به دست مردم داده بررسی کند و دلایل اصرار این امر نزد مورخین این است که با حذف عده سنین خردسالی و جوان، دوره ای را که فرد عقلا و عادتا ممکن است از آن زمان به بعد منشا اثری بزرگ یا عملی سترگ شود

دست‌نوشته‌های پدر داستان‌نویسی کوتاه ایران در قالب «سندنامه ۳: سعدی به روایت جمال‌زاده» توسط آرشیو ملی ایران منتشر شد.