«ایذه» از شهرهای بختیاری‌نشین استان خوزستان است و پیشینه تاریخی آن به دوران عیلامیان (۲۷۰۰ـ۵۳۹پ.م) برمی‌گردد. چندین سده بعد ایذه مرکز حکومت اتابکان لر می‌شود. اهالی این دیار، به گویش لری بختیاری سخن می‌گویند و از جمله به غار یا رخنة کوه، «اشکفت» می‌گویند. اشکفت سلیمان یا سلمان (نیایشگاه تاریشا) بزرگترین خط نوشته میخی عیلام نو را در خود جای داده‌است. اشکفت سلیمان در جنوب ایذه واقع شده و شامل چهار نقش برجسته متعلق به دوره عیلامیان و بقایای یک ساختمان متعلق به اتابکان است. این محل پرستشگاه تریشا یکی از خدایان عیلامی است. در این منطقه علاوه بر وجود سنگ‌نوشته‌ها، شامل غار و چشمه‌ای معدنی از دل کوه می‌باشد.
ایذه از شهرهای بختیاری‌نشین استان خوزستان است و مرکز بختیاری محسوب می‌شود. این شهر از روزگار باستان تا امروز به نامهای گوناگونی از جمله: ایزج، انزان، انشان، مالمیر و… خوانده شده است. با توجه به اینکه تمدن عیلام در منطقه کوهستانی فعلی بختیاری قرار داشته و «ایدیده» (به معنای کنار آب) از شهرهای مهم آن بوده و ایذه کنونی نیز در کنار تالاب شط (میانگران) قرار گرفته، می‌توان گفت ایدیده همین ایذه است.
کاربر جدید هستید؟ ثبت نام در تارنما
کلمه عبور خود را فراموش کرده اید؟ بازیابی رمز عبور
کد تایید به شماره همراه شما ارسال گردید
ارسال مجدد کد
زمان با قیمانده تا فعال شدن ارسال مجدد کد.:
قبلا در تارنما ثبت نام کرده اید؟ وارد شوید
فشردن دکمه ثبت نام به معنی پذیرفتن کلیه قوانین و مقررات تارنما می باشد
کد تایید را وارد نمایید