۹ اکتبر سال ۱۸۷۴ بالاخره کشورهای دنیا به این نتیجه رسیدند که باید سازمانی بینالمللی برای برقراری سازوکار قابل استفاده در حمل نامه و مرسولات از کشوری به کشور دیگر ایجاد شود. به این ترتیب، اتحادیه جهانی پست تأسیس شد.
سرعت فزاینده جابهجایی اطلاعات و اخبار در روزگار کنونی به اندازهای است که مراجعه به مرکزها و دفترهای پستی و فرستادن نامه، بهرهگیری از تمبر و اشتیاق دریافت پاکتی در منزل، بیشتر به یک نوستالوژی تبدیل شده است. با گسترش شبکههای اجتماعی نه تنها نسل جدید با پست و دغدغههای آن آشنا نیستند، که، بزرگترها نیز احتمالا ویژگیهای آن را از یاد بردهاند. انسانها در گذر تاریخ همواره پیامی برای فرستادن یا گرفتن داشتند بنابراین از روزگاران دور میکوشیدند شیوههایی به منظور جابهجایی پیامها ابداع کنند.
پیشینه راهاندازی تشکیلاتی برای نامهبری، که امروزه پست نامیده شده است، در ایران به هزارهها پیش بازمیگردد. کتابهای تاریخ از یک مجموعه منظم با نام چاپار نام بردهاند که در دوره هخامنشیان با سازمانی منظم برای ارتباط و جابهجایی نامه و پیامها فعالیت میکرده است. این تشکیلات اما در دورههای گوناگون دگرگون شده تا به دوره معاصر رسیده است.
کاربر جدید هستید؟ ثبت نام در تارنما
کلمه عبور خود را فراموش کرده اید؟ بازیابی رمز عبور
کد تایید به شماره همراه شما ارسال گردید
ارسال مجدد کد
زمان با قیمانده تا فعال شدن ارسال مجدد کد.:
قبلا در تارنما ثبت نام کرده اید؟ وارد شوید
فشردن دکمه ثبت نام به معنی پذیرفتن کلیه قوانین و مقررات تارنما می باشد
کد تایید را وارد نمایید