اگرچه از لحاظ تاریخی آغاز نقاشی نوگرای ایرانی را فعالیت‌های حسین كاظمی، محمود جوادی‌پور و جلیل ضیاپور در سال‌های ابتدایی دهه ١٣٢٠ دانسته‌اند، اما بدون شك نمی‌توان از نقش برگزاری نخستین نمایشگاه‌های هنری در معرفی این هنر نو به عنوان نسخه تازه‌ای برای هنر ایران غافل شد. از دید این هنرمندان هنر نو، علاوه بر انتخاب زبانی نو به امكانات نویی هم احتیاج داشت. ده سالی طول كشید تا رفته‌رفته این امكانات ارتباطی دست‌كم در شهر تهران افزایش یابد. نیاز به افزایش امكانات نمایشگاهی بدون راه‌اندازی پاتوق‌های هنری امر بیهوده‌ای به نظر می‌رسید و چنین شد كه با تشكیل «انجمن خروس جنگی» نخستین محفل هنری در ایران با هدف معرفی دیدگاه‌های هنرمندان نوگرای آن روزها كار خود را شروع كرد.
کاربر جدید هستید؟ ثبت نام در تارنما
کلمه عبور خود را فراموش کرده اید؟ بازیابی رمز عبور
کد تایید به شماره همراه شما ارسال گردید
ارسال مجدد کد
زمان با قیمانده تا فعال شدن ارسال مجدد کد.:
قبلا در تارنما ثبت نام کرده اید؟ وارد شوید
فشردن دکمه ثبت نام به معنی پذیرفتن کلیه قوانین و مقررات تارنما می باشد
کد تایید را وارد نمایید