اخبار

فریحات و سرگرمی‌های مردم همیشه از جمله مباحث جالب توجه در حوزه تاریخ اجتماعی بوده است. در ایران تاریخی، برای اکثریت مردم، فرصت زندگی آزاد و مطابق با مفهوم عدالت فراهم نبوده است. به همین دلیل زندگی توده مردم در فقر و جهل و مرض و در زیر فشار ظلم و استبداد سپری می‌شد، یعنی حدود و قیود طبقاتی، فقدان تأمین اقتصادی و اجتماعی، وجود جنگ‌های فئودالی، اصرار در گمراه کردن مردم و ظلم عمال دولتی، چنان زندگی عمومی و بخصوص حیات اکثریت زحمتکش مردم یعنی کشاورزان و پیشه وران را گرفته بود که هیچ کس به امور تفریحی نمی‌اندیشید و مردم آرزویی جز دوام امنیت نسبی نداشتند، تا در پناه آن بتوانند نان بخور و نمیری به دست آورند و به زندگی مشقت بار خود ادامه دهند.

در آغاز سلطنت شاه عباس اول، فضاى کشور ناامن بود؛ تجارت ابریشم در آستانۀ فروپاشى بود و دشمنى ترکان و استیلاى آنها بر شهرهاى شمال و جاده ها، موجب فروپاشى و اضمحلال تجارت ابریشم شده بود. تجارت جنوب نیز اوضاع بسامان ترى نداشت و تحت نظارت پرتغالى ها بود. کاروان هاى تجارى به ایران مى آمدند، اما روانۀ بازارهاى بین النهرین مى شدند.