منتقد، محقق و آهنگساز موسیقی، آروین صداقت کیش، گفت: آیا آن‌چنان که رومن رولان درباره بتهوون نوشت، هیچ نویسنده تراز اول ایرانی درباره موسیقی‌دانی ایرانی رمانی کامل نوشت؟ آیا آن‌چنان که نیچه درباره واگنر نوشت، هیچ استاد فلسفه‌ای با موسیقی‌دان های ما وارد گفت‌وگو شد؟ موسیقی در ذهن روشنفکران ما چندان با اهمیت نیست که کارشان را رها کنند و درباره آن بنویسند.
فلسفه موسیقی از دهه 1980 پرجنب و جوش‌ترین و بارآورترین حوزه مطالعات فلسفه هنر بوده است و نصیب ما از این‌همه؛ هیچ، دست‌کم تا چندی پیش. جز درایه «فلسفه موسیقی» «دانشنامه استنفورد» که تاکنون سه‌بار به فارسی برگردان شده، و پراکنده مقاله‌هایی همانند مقاله دورانساز «لوینسون»، «یک اثر موسیقی چیست؟» بازتاب چندانی از آن اندیشه‌کاری‌ها در جامعه فلسفه یا موسیقی ما نیست.
کاربر جدید هستید؟ ثبت نام در تارنما
کلمه عبور خود را فراموش کرده اید؟ بازیابی رمز عبور
کد تایید به شماره همراه شما ارسال گردید
ارسال مجدد کد
زمان با قیمانده تا فعال شدن ارسال مجدد کد.:
قبلا در تارنما ثبت نام کرده اید؟ وارد شوید
فشردن دکمه ثبت نام به معنی پذیرفتن کلیه قوانین و مقررات تارنما می باشد
کد تایید را وارد نمایید