اخبار

کتاب «ادوارد براون و ایران» تالیف حسن جوادی است که در سطوری از آن درباره نگاه و نظر برخی از سیاستمداران انگلیسی در رابطه با ایرانیان آمده است:«دیوید فریزر، خبرنگار تایمز در تهران بود، و می‌گفت «فریزر معتقد است ایرانیان نمی‌توانند کار تجدد و بازسازی را به انجام برسانند.» اما براون به نهضت مشروطه و نبوغ ملت ایران ایمان داشت.»

شماره یازدهم و دوازدهم فصلنامه «نقد کتاب تاریخ» از سوی موسسه خانه کتاب منتشر شد. در این شماره کتاب‌های سال 95 مورد ارزیابی منتقدان قرار گرفته است.

كتاب مجموعه آثار خارجی گنجینه موزه هنرهای معاصر تهران تالیف مهدی حسینی سرانجام بعد از هفت سال،چندی پیش توسط نشر آبان منتشر و مراسم رونمایی از آن هم در موزه هنرهای معاصر تهران برگزار شد تا دست‌كم به بخشی از حواشی این گنجینه در سال‌های اخیر پاسخ داده شود. با این حساب مسوولان وقت موزه هنرهای معاصر تهران به یكی از قول‌های‌شان در طول یك‌سال اخیر عمل كرده‌ و كتابی را منتشر كرده‌اند كه هفت سال پیش آماده شده بود؛ كتابی كه در این سال‌ها و پیش از انتشارش هیچ حرفی در مورد آن زده نمی‌شد. بهانه اصلی این گفت‌وگو انتشار همین بود...

سمپوزیوم «اکنون، ما و شریعتی» به مناسبت چهلمین یادمان دکتر علی شریعتی برگزار می‌شود.

کتاب «یادگار ماندگار؛ پرتره یکصد و ده نفر از پیشکسوتان اهل قلم» زیر نظر مجید غلامی‌جلیسه، مدیرعامل مؤسسه خانه کتاب به مناسبت روز قلم از سوی این مؤسسه منتشر شد.

بیشترین اهتمام ژان ژاك روسو به آزادی و برابری مردم، در كتاب قرارداد اجتماعی تبلور یافته است. او معتقد است كه دولت باید بیشترین خیر عمومی و آزادی را تامین كند اما آزادی بدون برابری وجود نخواهد داشت؛ بنابراین دولت باید برابری خواه باشد. روسو می‌گوید كه برابری به معنای برابری كامل قدرت و ثروت نیست، بلكه به این معنی است كه هیچ‌كس نباید آنقدر ثروتمند باشد كه دیگری را بخرد یا كسی آن قدر تهیدست كه خود را بفروشد.

برخلاف مرحوم دکتر زریاب که در دائره المعارف چند سالی با ایشان مراوده داشتم و از خدمت آن استاد گرانمایه بهره می بردم من با مرحوم زرین کوب ارتباطی شخصی نداشتم، جز چند باری و آن هم زمانی که اواخر عمر استاد هفته ای شاید یک روز به مرکز می آمد.

تاریخ علم بخش مهمی از تاریخ عمومی است و آگاهی به آن باعث آشنایی با قسمتی از تاریخ ایران و تاریخ جهان می‌شود

حتی اگر بتوان بارها و بارها بر این شعار انقلاب نوپای فرانسه صحه گذاشت که «ما به پشتوانه اراده مردم اینجاییم» باید اذعان کنیم که «مردم» به خودی خود، به‌هیچ‌وجه اسمی مترقی نیست. وقتی پوسترهای ملانشون هم از «مکانی برای مردم» دم می‌زنند دیگر این واژه فقط یک لفاظی گنگ است.

سعدی شاعری اهل طنز و طیبت است، اما طنز او مخلّ اخلاق نیست، بلکه در آن، جهل و حماقت و غرور و خودبینی صاحبانشان به یاد آورده می‌شود و از این جهت است که می‌توان او را شاعر اخلاق نامید. به بیانی دیگر، او طنز را وسیله‌ای برای آرایش سخن خود نساخته، بلکه اقتضای سخن تذکر او این است که طرب‌انگیز و طیبت‌آمیز باشد.