اخبار

سیره نویسی به وسیلۀ اهل حدیث و با اصول خاص مکتب مدینه جهت به کارگیری سنت پیامبر(ص) به عنوان اسوۀ مسلمانان، شکل گرفت. در این مقاله ضمن اشاره به علل منع نگارش حدیث پس از رحلت پیامبر(ص)، چگونگی آغاز سیره نویسی و شرح مختصری از پیشتازان این عرصه در مکتب مدینه با تقسیم بندی جدید ، به روش توصیفی- تحلیلی ارائه شده است.

کتاب «فرهنگِ رشدِ فرهنگی» نوشته امیررضا پوررضایی به بازار کتاب عرضه شد.

رحیم محمدی، مدرس دانشگاه و نویسنده کتاب «تجدد ایرانی» گفت: سخن گفتن از وضعیت زن معاصر ایرانی در ساحت اندیشه مفهومی و در ساحت نظریه‌ جامعه‌شناختی و فلسفی ممکن نشده است. زنان ایرانی در صد تا صدو پنجاه سال اخیر سخت‌ترین و بزرگترین رنج‌ها را برده‌اند و کوشش‌ها و تغییراتی را خلق کرده‌اند، اما نظریه جنسیت نداریم ـ نظریه فمنیسم نداریم.

هدف از این مختصر نه ارائه دیدگاه صدرا درباره زبان قرآن، که بیشتر ارائه تقسیم بندی و نقدهای صدرا بر رویکردهای مختلف در زبان قرآن است. بدین ترتیب، مقاله در بُعد سلبی و نقد و بررسیِ رویکردها به رشته تحریر درآمده و در پی بُعد اثباتی و تبیین دیدگاه صدرا نیست؛ گرچه از پسِ این شناخت سلبی، دیدگاه صدرا نیز تا حدی به روشنی می گراید.

خونجی و پیروان وی، با اثرپذیری از فخر رازی، قضیه محصور را به دو قسم حقیقی و خارجی تقسیم کرده اند. ابهری قسم سومی را تحت عنوان «ذهنی» به دو قسم پیش گفته اضافه می کند. خواجه طوسی و پیروان وی با طرح دیدگاه رقیب به رد دیدگاه خونجی می پردازند.

عماد افروغ، جامعه‌شناس گفت: اصحاب فرهنگ رسالت خود را فراموش کرده‌اند و سیاسی شده‌اند؛ یعنی فرهنگ در جامعه به سیاست و اقتصاد تقلیل پیدا کرده است و درد امروز جامعه سیاست‌زدگی است.

ابن سینا به معاد روحانی و جسمانی اعتقاد دارد، ولی صرفاً به بررسی فلسفی معاد روحانی می پردازد و معاد جسمانی را به دین واگذار میکند. تصویری که او از معاد روحانی به دست میدهد بر فیلسوفانِ پس از او بسیار اثرگذار بوده است.

یونس کرامتی، عضو هیات علمی پژوهشکده تاریخ علم دانشگاه تهران در نشست بررسی کتاب «الحاوی فی الطب» زکریای رازی با اشاره به چند نمونه از کتابشناسی از آثار رازی گفت: ابوریحان بیرونی، نخستین رازی‌شناس ایرانی است اما جزئیات زندگی رازی برای ابوریحان بیرونی چندان مشخص نیست.

هر کس در ادبیات کلاسیک زبان فارسی غور و تأملی کرده است نام کتاب «ترجمان البلاغه» را شنیده و بدون تردید آشنایان به ادبیات کلاسیک فارسی – مخصوصا آشنای به دورۀ پیش از هجوم مغول - آرزو کرده اند که ایکاش ما این کتاب را به دست می آوردیم.

گفته اند که تدبیر با تقدیر برنیاید، ولی از این حکایتی ه برای شما نقل خواهم کرد بر شما ثابت می شود که جنس دو پا به قدری زرنگ است که دست تقدیر را هم به زنجیر تدبیر خود می تواند ببندد و گردش آسمان و تأثیر کواکب سعد و نحس را باطل کند.