اخبار

«اسماعیلیه شناسی» به مثابه رشته ای از پژوهشهای تاریخی که بر شیوه های نوین پژوهشی انجام گرفته باشد، چندان پیشینه ای ندارد. این سخن به ویژه درباره اسماعیلیه شناسی در جهان ایرانی و پژوهشهای ایرانی بیشتر درست است.

داستان سفر گشتاسب به روم و ازدواجش با کتایون قیصر در شاهنامه فردوسی، یکی از داستان هایی است که با قوّت بسیار در فرهنگ شفاهی ایرانیان به حیات ادبی خویش ادامه داده است. بدرستی روشن نیست که فردوسی این داستان را از کدام مآخذ نقل کرده است، ولی تقریباً در تمام کتاب های تاریخ عمومی که پس از شاهنامه به زبان فارسی نوشته شده، به این داستان اشاره شده است.

دیوان حافظ چنان با باورهای ملّی در پیوند است که می توان گفت پس از شاهنامه هیچ اثری در حوزۀ ادب فارسی بیش از دیوان حافظ پرتوافکن روح ایرانی نبوده است. دیوان حافظ از لحاظ لفظ و معنی بی بدیل، از حیث ادبی پرتوان و از نظر هنری بی نظیر است.

ضحّاک محوری ترین موجود اهریمنی شاهنامه و معادل اژی دهاک اوستایی و اژدهای سه سر هند و ایرانی است که یکی از بارزترین موجودات زیان کار در نوشته های مزدیسنا بشمار می رود. تفسیرهایی متعدّد از اسطورة ضحّاک انجام شده است که با توجّه به تازی بودن ضحّاک در شاهنامه و یک سان پنداشتن دشت سواران نیزه گذار با صحاری عربستان، برخی از تفسیرها اسطورة ضحّاک را یادمانی از پیکارهای مهاجران با تیره های سامی نژاد چون آشوری ها، سومری ها و بابلی ها دانسته اند.

اینجا است که باید پرسید چرا نمی‌خواهیم چندان برای مقالات فارسی هزینه‌ای کنیم؟ خوشبختانه همه مجلات علمی- پژوهشی ما رایگان است و می‌توان براحتی آنها را دانلود کرد.

استاد سعید نفیسی در خاطره‌های خود از سید اشرف الدین گیلانی، معروف به «نسیم شمال»، به شکلی تصویری و جذاب آشنایی خود با سید و روحیات او را شرح داده و از عاقبت تلخ آن روزنامه‌نگار آزاده و خندان سخن گفته است.

سومین مجلّد از مجموعه کتاب‌های تولیدشده از برنامه "معرفت" با عنوان "راز هستی" که به دیدگاه‌های فلسفی غلامحسین ابراهیمی دینانی می‌پردازد با تحقیق و تدوین اسماعیل منصوری لاریجانی منتشر شد.

فرهاد کشوری می‌گوید: افزایش علاقه و گرایش به نویسندگی طبیعی است و خاص کشور ما نیست.

کتاب «داریوش در سایه اسکندر» اثر پی‌یر بریان ترجمه ناهید فروغان از سوی نشر ماهی منتشر شده است.

وقتی سخن از بهترین منابع تاریخی می شود، اهل نظر برای چند ویژگی اهمیت بسیار قائل می شوند: دست اول بودن، نزدیکی به روزگاری که به روایت تاریخی آن پرداخته و دیگری بی طرفی تاریخ نگار چنانکه نفع و ضررش جهتی به روایت ها و قضاوت هایش نداده باشد؛ « تاریخ سبئوس» هر سه این ویژگی ها را به شکل منحصر به فردی برخوردار است.