دوره بندی تاریخ ساسانی (224 تا 651 م) از نکات مهم، در بررسی سیر تحول و دگردیسی این سلسلۀ مهم تاریخ ایران است. در این دوره بندی، به مبانی مشروعیت دولت ساسانی و جهان بینی مسلط در هر دوره از تاریخ آن توجه شده است.
در دنیای باستان، موقعیت جغرافیایی ایران و اهمیت بازرگانی آن، ارتباط پارسیان را با اقوام مختلف موجب شد. به همین علت، ایران را گذرگاه حوادث یا چهارراه حوادث گفته اند و در تمدن های باستان، هرگونه رخدادی از سرزمین ایران می گذشت.
شهری کوچک و یک آبادی حتی کوچک‌تر وابسته به آن، با ابتکار شهردار و حمایت هنرمندانی چون انیو موریکونه و برناردو برتولوچی، با پیشرفتی معجزه آسا ثابت کردند فرهنگ می‌تواند درآمدزا باشد.
ایران ساسانی در اوایل سدۀ هفتم م، در اثر جنگ های طولانی با امپراتوری بیزانس (603 تا 628 م) و شکست بعدی آن، توان نظامی و دفاعی خود را از دست داد و به بحرانی سیاسی و اقتصادی گرفتار شد. پیش از این، براساس مطالعات سکه شناختی، معلوم شده بود که پس از این شکست، تنها در تعدادی از ایالت های ایران به نام پادشاهان ساسانی سکه ضرب می شد.
نشست نقد و تحلیل کتاب «چین در 10 کلمه» نوشته یوهوآ با ترجمه سعید مقدم در شهر کتاب برگزار می‌شود.
کتاب «زن در اسطوره و دین»، ضمن معرفی زنان اسطوره‌ای دوران باستان، جایگاه زن در ادیان و آیین‌های مختلف را همچون آینه‌ای پیش‌روی مخاطب قرار می‌دهد.
صلح و امنیتی که با ظهور سلسله ایلخانی، در نیمه قرن هفتم هجری به وجود آمد، موجبات رونق اقتصاد شهری را در بخش وسیعی از قلمرو ایلخانان فراهم آورد. رشد اقتصاد شهری در این بخش از مناطق که در پرتو ملاحظات سیاسی- اقتصادی مورد نظر ایلخانان حاصل شد، به بهبودی نظام پولی این عصر انجامید و در بخشی از دوران حاکمیت آنها ثبات در خور توجهی را در این عرصه ایجاد کرد.
سقوط شاهنشاهی بزرگ هخامنشیان به دست اسکندرمقدونی و یاران او، پیامدهای متفاوت، اما تعیین کننده ای را در آن سرزمین بنیاد نهاد. از یک سو دوران کوتاه حکومت فاتح مقدونی (334-323 ق.م) و آرمانهای ناتمام او برای ایجاد سرزمینی مشترک بین ایرانیان و مقدونیان با اهداف هلنیستی و از سویی دیگر، نبرد های خونین و طولانی جانشینان او برای تسلط بر سرزمینهای وسیع هخامنشیان، شرایطی را -بویژه در ایران باقیمانده از عهد دولت پارس- پدیدار ساخت که سرانجام چهره ای بسیار متفاوت تر از پیش به شرایط اجتماعی و فرهنگی جامعه مغلوب بخشید.
ژاپنی‌هایی که در سده‌های گذشته به ایران سفر می‌کردند، در یادداشت‌ها، خاطره‌ها و سفرنامه‌های خود، دگرگونی‌های ایران را از دریچه‌ای شرقی بازتابانده‌اند. آنان به‌ویژه از آن‌رو که تجربه دگرگونی‌های کشورشان را در سده‌های متاخر از سر گذرانده بودند، به روشنی آغاز پاره‌ای دگرگونی‌های اجتماعی را در ایران اواخر دوره قاجار و سراسر عصر پهلوی درمی‌یافتند.
پوشش و لباس انسان در دوره‌های گوناگون تاریخی، ویژگی‌های فردی و اجتماعی مردمان و جامعه‌ها را بیانگر بوده است؛ تا آن‌جا که امروزه با بررسی پوشش افراد و شخصیت‌ها در نقاشی‌ها و عکس‌های تاریخی، دستاوردهایی بسیار درباره ویژگی‌های فردی و اجتماعی آنان می‌توان دریافت. جعفر شهری در کتاب «طهران قدیم» با اشاره به پیوند میان پوشش و شخصیت و جایگاه فردی و اجتماعی افراد، خاطره‌ای در این‌باره روایت کرده است. این تاریخ‌نگار فرهنگ و زندگی مردم تهران قدیم می‌نویسد
کاربر جدید هستید؟ ثبت نام در تارنما
کلمه عبور خود را فراموش کرده اید؟ بازیابی رمز عبور
کد تایید به شماره همراه شما ارسال گردید
ارسال مجدد کد
زمان با قیمانده تا فعال شدن ارسال مجدد کد.:
قبلا در تارنما ثبت نام کرده اید؟ وارد شوید
فشردن دکمه ثبت نام به معنی پذیرفتن کلیه قوانین و مقررات تارنما می باشد
کد تایید را وارد نمایید