توسعه پایدار و فرهنگ/ سید کاظم موسوی بجنوردی

1392/10/18 ۱۲:۰۸

اخیراً مقاله‌ای راجع به تندروها نوشتم که در روزنامه اعتماد چاپ شد. پس از انتشار آن برخی دوستان گفتند که همه قضیه را ننوشته‌اید، گرچه به محورهای توطئه علیه ایران اشاره کرده‌اید اما مگر نه این است که برخی شیوخ و سلاطین منطقه همراه با اسرائیل علیه ایران مشغول توطئه و کارشکنی هستند و تا آنجا پیش می‌روند که هر گونه بهبود روابط جمهوری اسلامی ایران با آمریکا و کشورهای غربی را علیه منافع خود ارزیابی می‌کنند و آن را بر نمی‌تابند و آنچه در قدرت دارند برای کارشکنی بکار می‌گیرند؟

اخیراً مقاله‌ای راجع به تندروها نوشتم که در روزنامه اعتماد چاپ شد. پس از انتشار آن برخی دوستان گفتند که همه قضیه را ننوشته‌اید، گرچه به محورهای توطئه علیه ایران اشاره کرده‌اید اما مگر نه این است که برخی شیوخ و سلاطین منطقه همراه با اسرائیل علیه ایران مشغول توطئه و کارشکنی هستند و تا آنجا پیش می‌روند که هر گونه بهبود روابط جمهوری اسلامی ایران با آمریکا و کشورهای غربی را علیه منافع خود ارزیابی می‌کنند و آن را بر نمی‌تابند و آنچه در قدرت دارند برای کارشکنی بکار می‌گیرند؟ اما خوشبختانه امروزه آمریکا به ارزش واقعی جمهوری اسلامی ایران در ایجاد ثبات در خاورمیانه پی برده و نقش ایران را بسیار مؤثر و کارساز ارزیابی می‌کند. جایگاه ایران در منطقه چه به لحاظ وزنه علمی و چه به لحاظ قدرت ساماندهی انکارناپذیر است. قدرت ایران چنان است که اگر تصمیم ملی بر این قرار گیرد که از ظرفیت ملی مردم ایران و از ظرفیت مدیریتی دولت آقای دکتر روحانی استفاده شایسته شود و در کار دولت و ظرفیت ساماندهی ملت ایران کارشکنی و دخالتهای مخرب صورت نگیرد جمهوری اسلامی ایران با سرعت زیاد گامهای مؤثر به سوی توسعه خواهد پیمود و مسلماً نرخ منفی کنونی را که بازمانده از آثار بسیار سوء دولت نهم و دهم است و متأسفانه جمهوری اسلامی ایران را آسیب‌پذیر کرده است به نرخ مثبت توسعه تبدیل خواهد کرد. ولی توسعه بدون توجه به فرهنگ حاصل نمی‌شود و مانند بنای التقاطی بی‌قواره‌ای خواهد بود که مثلاً پنجره‌ای به بیرون نداشته باشد. فرهنگ به مثابه نور و پنجره است و بدون نور ساخته‌ها نه مفیدند و نه ارزشی دارند چرا که فقط فرهنگ و غنای ذهنی در درک عمیق مسائل است که توسعه و پیشرفت را معنی‌دار و محقق کرده و به آن صورت انسانی می‌بخشد. توسعه بدون فرهنگ، سازه‌ای تاریک و بی‌مصرفی بیش نیست. راستی چرا مدیران کشور اکنون که راست قامتان مدیریت اجرائی کشور را به دست گرفته‌اند بدین مسأله نمی‌اندیشند که دولت نهم و دهم آنچه را که از لحاظ فرهنگی برای کشور مفید بوده است به آن ضربه زده و یا آن را بکلی ویران و تعطیل کرده و یا شرایطی را برای آن فراهم ساخته است که مثلاً مؤسسه عظیمی مانند دائرةالمعارف بزرگ اسلامی به دلیل افلاس زیاد در معرض تعطیلی قرار گیرد؟ نباید به دشمنان ایران اجاره داد که علیه توسعه ایران، علیه روابط معقولانه ایران با غرب و علیه روند توسعه فرهنگی توطئه پیروزمندانه داشته باشند.

آنچه به مصلحت کشور است همان را باید آویزه گوش ساخت و عقل و خرد و شایستگی را راهنمای عمل خود قرار داد. باید با جهان تعامل سازنده داشت و درهای ایران را رو به سرمایه‌ها گشود و موانع را مرتفع کرد. بدین طریق ایران آباد می‌شود و اشتغال افزایش می‌یابد و جوانان به آینده خود خوش‌بین می‌شوند که خداوند به ما نوید پیروزی و نصرت داده و باید برای دستیابی به آن وحدت خود را حفظ کنیم و از جدائیها بپرهیزیم.