سید محمود دعایی کیست؟ / رضا داوری اردکانی

1394/2/19 ۱۲:۱۸

حجت‌الاسلام سید محمود دعایی کیست؟ آنچه من می‌دانم این است که اگر دعایی را بشناسی نمی‌توانی او را دوست نداری یا به او احترام نگذاری، دعایی مردی ساده و بی‌تکلف و بی‌ادعا اما خوش سخن و خوش قلم و اهل وفا و دوستی است. اهمیت این قضیه وقتی آشکار می‌شود که بدانید دعایی مرد سیاست است.

حجت‌الاسلام سید محمود دعایی کیست؟ آنچه من می‌دانم این است که اگر دعایی را بشناسی نمی‌توانی او را دوست نداری یا به او احترام نگذاری، دعایی مردی ساده و بی‌تکلف و  بی‌ادعا اما خوش سخن و خوش قلم و اهل وفا و دوستی است. اهمیت این قضیه وقتی آشکار می‌شود که بدانید دعایی مرد سیاست است. او از آغاز جوانی تاکنون یعنی در همه عمر سیاسی بوده است. چگونه می‌شود در عصر ما یک مرد سیاسی سی و پنج‌سال از عمرش را (حتی اگر نماینده مجلس باشد که بیست و چهار سال از این سی و پنج سال را در مجلس گذرانده است، بی‌آنکه از مجلس حقوقی دریافت کند) با سادگی و صفا از بام تا نیمه‌های شب سوار بر یک پیکان قراضه در خدمت اهل فرهنگ و معرفت گذرانده باشد. مگر سیاست با وفا و اخلاق صلح کرده است؟

من چون نشانه‌ای از این صلح در هیچ جای جهان نمی‌بینم بنا را بر این می‌گذارم که میانه دعایی با سیاست شکراب شده است یعنی او دیگر سیاسی نیست، هرچند که او را در مقام و موقع سیاسی بشناسند شواهدی هم بر این مدعا دارم. آقای دعایی در سی و پنج‌سال اخیر تا آنجا که من به یاد دارم هرگز موضع سیاسی صریح اتخاذ نکرده است شاید آن موضعگیری ‌هم برای رعایت عهد دوستی بوده است. این اعتراض را حمل بر این نباید کرد که او شجاعت دوران جوانی خود را از دست داده است. قرار گرفتن در جانب اهل نظر و ادب و فرهنگ شجاعتی بیشتر از قرار گرفتن در کنار این یا آن جناح سیاسی می‌خواهد. زیرا کسی که خطر می‌کند و به یک جناح سیاسی می‌پیوندد گرچه در جنگ وارد می‌شود اما پناه و پشتیبان هم دارد. اما کسی که ترجیح می‌دهد در خدمت معرفت و فرهنگ باشد، پشتیبانش خداست و باید به او اعتماد و توکل کند و البته در این زمانه به فرهنگ و معرفت دل بستن وضعی نادر و کاری دشوار است. اهل فرهنگ جناح و جبهه و عِده و عُده‌ای ندارند که از یکدیگر حمایت کنند و از این حیث با سیاست قابل قیاس نیستند الا اینکه حمایت سیاست از اشخاص دیرپا و مستدام نیست و با یک اتفاق یا اتخاذ تصمیم پایان می‌یابد ولی اهل فرهنگ و معرفت یک حامی پنهان دارند که در زمان از آنها حمایت می‌کنند. این حامی همان تاریخ و زمان است که این‌هم در پناه لطف و رحمت خداست کسانی هم که با شخص دعایی از نزدیک آشنا نیستند از طریق روزنامه اطلاعات می‌توانند او را بشناسند. نمی‌خواهم بگویم که اطلاعات جامع همه محاسن یک روزنامه است زیرا من نمی‌دانم یک روزنامه چه محاسنی باید داشته باشد. امر محرز اینکه روزنامه اطلاعات روزنامه‌ای نجیب است و این نجابت انعکاس روحیه و صفت مدیر و گردانندگانش باید باشد. گمان نشود که اینها را به حکم دوستی می‌گویم. دعایی دوست‌داشتنی و ستودنی است و به این جهت او را دوست می‌داریم و می‌ستاییم. او مرد صفا و دوستی و وفا و صمیمیت است. زندگی‌اش ساده و رفتارش بی‌تکلف است. شیرین‌زبان و شوخ‌طبع و بذله‌گو است. حیف که کم حرف می‌زند و کمتر می‌نویسد. این هم از خویشتنداری اوست. پس از این مقدمه در پاسخ پرسش دعایی کیست؟ می‌توان گفت او مردی فاضل و فرزانه و سخندان و بسیار متواضع است که ساده زندگی می‌کند و زندگی‌اش یکسره در خدمت دانش و فرهنگ و دانشمندان و فرهیختگان می‌گذرد. ما هنوز دعایی را بدرستی نشناخته‌ایم و قدر او را چنانکه باید نمی‌دانیم و بدتر اینکه نمی‌دانیم در زمانه‌ای که خیرات و فضایل رو به..... و ادبار دارد دعایی بودن و مثل دعایی زندگی کردن تا چه‌اندازه دشوار است ولی باید امیدوار بود که نسل فردا یا همین نسلی که تازه وارد مدرسه شده است امثال دعایی را که متأسفانه چندان زیاد نیستند بهتر بشناسد و حرمت بگذارد.

روزنامه ایران