دیدگاه فلسفی ابوریحان بیرونی / پرویز اذکایی (سپیتمان)

1399/5/4 ۰۴:۳۰

ابوریحان بیرونی از تبار خوارزمیان یا قوم معروف اوستایی که خود نژاد آریایی ناب داشته، با شخصیتی که از فرهنگ گرانبار ملی – میهنی او سرچشمه می گیرد، معرفت فلسفی خویش را شکل داده است. سه مبحث عمدۀ جهانبینی: ا- هستی شناسی 2- شناخت شناسی 3- کارمان شناسی (یا حکمت عملی) در نزد وی متثر از آراء افلاطون، حکیم رازی، زرتشت و مانی به نظر می رسد. در این گفتار، نگرش بیرونی دربارۀ خلقت عالم و تکامل آن بررسی می شود، و به دو اصل اساسی از اندیشه های آریایی کهن – که بیرونی در فلسفۀ طبیعی خود مد نظر داشته – اشاره می رود.

چکیده: ابوریحان بیرونی از تبار خوارزمیان یا قوم معروف اوستایی که خود نژاد آریایی ناب داشته، با شخصیتی که از فرهنگ گرانبار ملی – میهنی او سرچشمه می گیرد، معرفت فلسفی خویش را شکل داده است. سه مبحث عمدۀ جهانبینی: ا- هستی شناسی 2- شناخت شناسی 3- کارمان شناسی (یا حکمت عملی) در نزد وی متثر از آراء افلاطون، حکیم رازی، زرتشت و مانی به نظر می رسد. در این گفتار، نگرش بیرونی دربارۀ خلقت عالم و تکامل آن بررسی می شود، و به دو اصل اساسی از اندیشه های آریایی کهن – که بیرونی در فلسفۀ طبیعی خود مد نظر داشته – اشاره می رود.

آینه میراث دوره جدید بهار و تابستان 1386 شماره 36 و 37

دریافت مقاله

منبع: پرتال جامع علوم انسانی