1399/4/29 ۰۴:۳۰
ابوالقاسم سرحدی‌زاده، وزیر كار و امور اجتماعی دولت اول و دوم، نماینده 3 دوره مجلس و دبیركل و بینانگذار حزب اسلامی كار در 75 سالگی دار فانی را وداع گفت. سرحدی‌زاده متولد سال 1324 تهران فعالیتهایمذهبی- سیاسی خود را با حضور در مجالس سخنرانی در مساجد آغاز كرد. سال 1341 با محوریت سیدمحمدكاظم موسوی بجنوردی فعالیت زیرزمینی خود را آغاز كرد. این حزب از اولین گروه‌های مبارز اسلامی با مشی مسلحانه در ایران بود. در زمان پیوستن به این تشكیلات كمتر از 18 سال سن داشت و دو سال بعد از مهر ماه 1344 بابت فعالیت در چارچوب همین تشكیلات به همراه 54 نفر دیگر از اعضای حزب دستگیر شد.
در دادگاه تجدیدنظر به زندان ابد محكوم شد و بعدها با یك درجه تخفیف محكومیت او به 15 سال زندان تبدیل شد. 13 سال از سال‌های جوانی را در زندان‌های رژیم شاه در اسارت بود و در سال 1357 آزاد شد. تحمل شكنجه‌های زندان سبب شد تا دست و پای سمت راستش از حركت بیفتند. البته خودش بارها گفته بود كه به علت زندان به این مشكلات دچار نشده است بلكه به علت فشارهای عصبی به این حال و روز افتاده است.
پس از پیروزی انقلاب اسلامی در مسوولیت‌ها و سمت‌های مختلف قرار گرفت. همكاری با سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، عضو شورای سرپرستی و قائم‌مقام بنیاد مستضعفان و جانبازان، ریاست شورای سرپرستی زندان‌ها، عضویت در شورای مركزی حزب جمهوری اسلامی، سرپرستی روزنامه صبح آزادگان، وزیر كار در كابینه میرحسین موسوی، 6 سال نماینده مردم تهران در دوره‌های سوم و پنجم و ششم مجلس شورای اسلامی، عضو مركزی خانه كارگر، رییس هیات مدیره اتاق تعاون جمهوری اسلامی و مشاور رییسجمهور در امور كار و كارگری مهم‌ترین مسوولیت‌های او بوده است. در مجلس ششم ریاست كمیسیون اجتماعی به او واگذار شد اما از همین دوره بر اثر سكته مغزی فعالیت‌های سیاسی‌اش زیر سایه وضعیت جسمانی‌اش قرار گرفت.
پس از آنكه در سال 1362 احمد توكلی، وزیر كار و امور اجتماعی دولت وقت از سمت خود استعفا داد، نخست‌وزیر او را به عنوان وزیر پیشنهادی به مجلس معرفی كرد. سرحدی‌زاده از آن تاریخ تا آغاز دولت سازندگی(تابستان 1368) در این سمت باقی ماند. در دوران وزارت او تنش‌های فراوانی میان وزارت كار و شورای نگهبان پیرامون حق بیمه كارگران كارگاه‌های زیر 5 نفر(شورای نگهبان ملزم كردن كارفرما به پرداخت حق بیمه را خلاف شرع می‌دانست) زمینه‌ساز تشكیل مجمع تشخیص مصلحت نظام شد. او سال 76 همزمان با تاسیس حزب اسلامی كار به عنوان اولین دبیركل این تشكل سیاسی هم انتخاب شد اما بخش عمده سال‌های 83 تا 92 را در حاشیه سیاست و مدیریت كلان گذراند تا اینكه در مهر ماه سال 92 با حكمی كه علی ربیعی، وزیر سابق كار به عنوان مشاور برای او صادر كرد، قدری بیشتر به حوزه سیاست نزدیك شد.
سرحدی‌زاده در طول عمر خود لحظه‌ای از تلاش برای ارتقای زندگی كارگران فروگذار نكرد و تمام همت خود را برای تقویت رابطه كارگران با انقلاب اسلامی گذاشت. در این مدت تمام تلاش خود را برای بهبود زندگی كارگران صرف كرد. در زمان وزارت كار او بود كه قانون كار با بیش از 200 ماده پس از كشاكش‌های فراوان در سال 1369 به تصویب رسید. پایه‌گذاری بن‌های كارگری، خدمات رفاهی، برگزاری رسمی مراسم روز جهانی كارگر و تجلیل از كارگران نمونه نیز ماحصل تلاش‌های سرحدی‌زاده در زمان وزارت كار است. او همواره به قشری از كارگران كه زیر حداقل دستمزد را دریافت می‌كردند و اشتغال غیررسمی داشتند، توجه ویژه داشت. به جامعه كارگری به شدت علاقه داشت و بر این باور بود كه موضوع اشتغال موضوع مهمی است و بیكاری منشا خیلی از خطرات و فسادهاست.»
سال‌ها به دلیل بیماری از امور اجرایی فاصله گرفته بود و با دنیایی خاطراتش از دوران وزارت كار و دوندگی برای به ثمر رساندن تفكرات عدالت-محور از دنیای سیاست كناره گرفته بود اما همچنان به تلاش‌های خود در مسیر لزوم التزام دولت و حاكمیت به بهبود معیشت كارگران و طبقات فرودست و جلوگیری از رخنه سرمایه‌داری پایبند بود. سابقه سیاسی درخشان او، دلسوزی بی‌انتهایش برای كارگران این مرز و بوم، مشاور امین بودن برای وزرای بعد از خود در وزارت كار و امور اجتماعی بدون هیچ چشمداشتی و درنهایت همه خوبی‌هایش به بازماندگان و یارانش این اطمینان را می‌دهد كه نام چنین مردانی در تاریخ به نیكی یاد می‌شود.
منبع: روزنامه اعتماد
کاربر گرامی برای ثبت نظر لطفا ثبت نام کنید.
کاربر جدید هستید؟ ثبت نام در تارنما
کلمه عبور خود را فراموش کرده اید؟ بازیابی رمز عبور
کد تایید به شماره همراه شما ارسال گردید
ارسال مجدد کد
زمان با قیمانده تا فعال شدن ارسال مجدد کد.:
قبلا در تارنما ثبت نام کرده اید؟ وارد شوید
فشردن دکمه ثبت نام به معنی پذیرفتن کلیه قوانین و مقررات تارنما می باشد
کد تایید را وارد نمایید